Η Πολωνία μπορεί να συμμετάσχει σε αυτές τις ασκήσεις προκειμένου να στείλει ένα ισχυρό αντιρωσικό μήνυμα, αλλά ο βαθμός στον οποίο μπορεί να στραφεί προς τη Γαλλία και μακριά από τις ΗΠΑ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των επερχόμενων προεδρικών εκλογών.
Γράφει ο Andrew Korybko
Είμαι Αμερικανός πολιτικός αναλυτής με έδρα τη Μόσχα και ειδικεύομαι στην παγκόσμια συστημική μετάβαση προς την πολυπολικότητα.
Όλοι στην Ευρώπη αναρωτιούνται ποια μορφή θα μπορούσαν να πάρουν τα πιθανά σχέδια του Γάλλου προέδρου Μακρόν να επεκτείνει την πυρηνική ομπρέλα της χώρας του στην υπόλοιπη ήπειρο, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους που θα μπορούσαν να συνεπάγονται μετά την πολύ αρνητική αντίδραση της Μόσχας. Ο Πούτιν άφησε να εννοηθεί ότι ο Μακρόν ακολουθεί τα βήματα του Ναπολέοντα, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ ήταν πολύ πιο άμεσος χαρακτηρίζοντας τα λόγια του Μακρόν ως απειλή και παρομοιάζοντάς τον μάλιστα ευθέως με τον Χίτλερ. Η κίνηση του Μακρόν θα μπορούσε επομένως να κλιμακώσει τις εντάσεις.
Ο Economist δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τις επιλογές που έχει στη διάθεσή του, η πιο ρεαλιστική από τις οποίες είναι να σταθμεύσει πυρηνικά ικανά Rafales στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) και να συμπεριλάβει ορισμένες από αυτές τις χώρες στις τριμηνιαίες ασκήσεις πυρηνικής αεροπορίας με την κωδική ονομασία «Poker». Σύμφωνα με μία από τις πηγές τους, «τις τελευταίες ημέρες, άλλοι σύμμαχοι (εκτός από την Ιταλία, η οποία συμμετείχε μία φορά το 2022,) έχουν προσφερθεί να λάβουν μέρος». Ο πιο προφανής υποψήφιος είναι η Πολωνία, ο πρωθυπουργός της οποίας δήλωσε νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι θέλει πυρηνικά.
Ο απερχόμενος πρόεδρός της απηύθυνε και πάλι έκκληση στις ΗΠΑ στην τελευταία συνέντευξή του στους Financial Times την περασμένη εβδομάδα να φιλοξενήσει κάποια από τα πυρηνικά όπλα της, αλλά αμέσως απορρίφθηκε από τον αντιπρόεδρο Βανς, ο οποίος δήλωσε ότι θα ήταν «σοκαρισμένος» αν ο Τραμπ συμφωνούσε, διότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε «πυρηνική σύγκρουση». Δεδομένου ότι η Γαλλία είναι σύμμαχος της Πολωνίας από την εποχή του Ναπολέοντα, παρά το γεγονός ότι κρέμασε την Πολωνία για να ξεκουραστεί απέναντι στους Ναζί, η Πολωνία θα μπορούσε επομένως τώρα να δώσει προτεραιότητα στην προτεινόμενη από τον Economist γαλλική επιλογή.
Αυτό θα ήταν μια στροφή αν υπήρξε ποτέ, αφού ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Andrzej Szejna από τον κυβερνώντα φιλελεύθερο-παγκοσμιοποιητικό συνασπισμό, ο οποίος αντιτίθεται στον απερχόμενο (και πολύ ατελή) συντηρητικό πρόεδρο, απάντησε στο αίτημα των ΗΠΑ για πυρηνικά τον περασμένο Μάιο με στέρεα επιχειρήματα που ισχύουν και για τα γαλλικά. Με τα λόγια του, «η Πολωνία δεν θα γίνει πυρηνική δύναμη (αφού δεν θα αποκτήσει επιχειρησιακό έλεγχο αυτών των όπλων) και οι ρωσικοί πύραυλοι θα στοχεύουν σε αυτές τις εγκαταστάσεις (όπου εδρεύουν)».
Επομένως, η Πολωνία μπορεί να αναβάλει τη φιλοξενία των γαλλικών πυρηνικών Rafales, η οποία σε κάθε περίπτωση θα ήταν μια σημαντική απόφαση που πιθανότατα θα απαιτούσε πολλές διαπραγματεύσεις και σχεδιασμό αντί για μια γρήγορη κίνηση και από τις δύο, για να συμμετάσχει αντ’ αυτού στις τριμηνιαίες ασκήσεις «πόκερ» της. Σε αυτή την περίπτωση, αυτές θα γίνουν ασκήσεις οικοδόμησης κύρους που θα επιδεικνύουν την ανανεωμένη δύναμη της ιστορικής τους συμμαχίας, η οποία πιθανότατα θα στοχεύει επίσης στη συνδιαχείριση της ΚΑΕ μεταξύ τους, όπως προβλέπεται σε ένα από τα σενάρια που μοιράστηκαν πρόσφατα εδώ.
Το στοιχείο του γοήτρου είναι σημαντικό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία αξιόπιστη «ρωσική απειλή» για την Πολωνία ή τη Γαλλία που να δικαιολογεί τη συμμετοχή της Πολωνίας στις ασκήσεις «πόκερ» της Γαλλίας, πόσο μάλλον την πιθανή τοποθέτηση εκεί πυρηνικά οπλισμένων Rafales, αλλά δραματικές φιγούρες όπως αυτή που περιγράφεται παραπάνω θα μπορούσαν να συσπειρώσουν ορισμένους Ευρωπαίους. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τη φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική ελίτ του μπλοκ που έχει καταλήξει να πιστεύει τη δική της προπαγάνδα για τη Ρωσία και για ορισμένους από τους ανθρώπους της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με παθολογικούς φόβους απέναντί της, οι οποίοι και οι δύο θα μπορούσαν να πέσουν κάτω από την κοινή γαλλο-πολωνική επιρροή.
Η Πολωνία μπορεί να πέσει κι αυτή με τον καιρό περισσότερο κάτω από τη γαλλική επιρροή, οπότε η αντίθεσή της στην υπό γαλλική ηγεσία πρόταση για έναν «ευρωπαϊκό στρατό» -την οποία πρόσφατα υποστήριξε ο Ζελένσκι, αλλά στη συνέχεια απέρριψε ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Σικόρσκι- μπορεί σταδιακά να διαβρωθεί. Ωστόσο, αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Μαΐου στην Πολωνία, καθώς ο φιλελεύθερος-παγκοσμιοποιητής υποψήφιος μπορεί να συμφωνήσει με αυτό, ενώ οι συντηρητικοί και λαϊκιστές θα παραμείνουν αντίθετοι.
Εάν ο κυβερνητικός συνασπισμός κατακτήσει την προεδρία, τότε η μεγαλύτερη γαλλική επιρροή στην Πολωνία σε περίπτωση που η Πολωνία προσκληθεί να συμμετάσχει στις τριμηνιαίες ασκήσεις «Πόκερ» της Γαλλίας και ενδεχομένως μια μέρα να φιλοξενήσει τα πυρηνικά εξοπλισμένα Rafales της, θα μπορούσε πρώτα να δει την Πολωνία να προσκαλεί περισσότερες ξένες στρατιωτικές δυνάμεις στο έδαφός της. Αυτό θα ευθυγραμμιζόταν με την πρόταση του Τουσκ την περασμένη εβδομάδα για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να διασφαλίσουν από κοινού τα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας. Σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους, ο ίδιος και ο πρόεδρός του πιθανότατα θα προτιμούσαν τις δυνάμεις της ΕΕ από εκείνες του ΝΑΤΟ/ΗΠΑ.
Η συντηρητική και η λαϊκιστική αντιπολίτευση (που δεν είναι ένα και το αυτό) προτιμούν το αντίθετο, δηλαδή δυνάμεις του ΝΑΤΟ/ΗΠΑ έναντι των δυνάμεων της ΕΕ, οπότε περισσότερες ξένες δυνάμεις θα μπορούσαν τελικά να εγκατασταθούν στην Πολωνία ανεξάρτητα. Παρ’ όλα αυτά, το θέμα είναι ότι οποιοσδήποτε «ευρωπαϊκός στρατός» θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σημαντική στρατιωτική παρουσία στην Πολωνία, αν ο φιλελεύθερος-παγκοσμιοποιητής υποψήφιος γίνει πρόεδρος, μετά από αυτό η Πολωνία θα μπορούσε να στραφεί προς μια πιθανώς μέχρι τότε υπό γαλλική αντί γερμανική ηγεσία ΕΕ σε βάρος της συμμαχίας της με την Αμερική.
Σχετικά με αυτό, ο Τουσκ και ο Σικόρσκι έκαναν στο παρελθόν ανεύθυνες δηλώσεις για τον Τραμπ, όπως το να τον συκοφαντούν ως «Ρώσο πράκτορα», και ο υπουργός Εξωτερικών Ρούμπιο μόλις έβαλε τον Σικόρσκι στη θέση του επειδή έδωσε ψευδή αξιοπιστία στις φήμες περί αποκοπής της Ουκρανίας από το Starlink από τον Μασκ, οπότε οι διμερείς σχέσεις δεν είναι και πολύ καλές αυτή τη στιγμή. Επομένως, πιθανότατα θα γίνουν ακόμη χειρότερες αν οι φιλελεύθεροι-παγκοσμιοποιητές αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης μετά την επικράτηση της προεδρίας και στη συνέχεια προβούν σε απτές κινήσεις για την απομάκρυνση της Πολωνίας από τις ΗΠΑ.
Μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας διαμορφώνεται καθώς η ουκρανική σύγκρουση πλησιάζει στο αναπόφευκτο τέλος της, και μεταξύ των σημαντικότερων μεταβλητών που διαμορφώνουν την τελική της διαμόρφωση είναι η σχέση μεταξύ Γαλλίας και Πολωνίας, με το αποτέλεσμα των επόμενων προεδρικών εκλογών της τελευταίας να επηρεάζει αυτούς τους δεσμούς. Η Πολωνία θα μπορούσε υποθετικά να συμμετάσχει στις ασκήσεις «πόκερ» της Γαλλίας υπό έναν συντηρητικό ή λαϊκιστή πρόεδρο, παραμένοντας παράλληλα πιο κοντά στις ΗΠΑ, αλλά αυτή η ισορροπία είναι απίθανη υπό έναν φιλελεύθερο-παγκοσμιοποιητή.
Επομένως, η στενότερη ευθυγράμμιση της Πολωνίας είτε με την ΕΕ (μέσω της Γαλλίας) είτε με τις ΗΠΑ θα μπορούσε να είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τον καθορισμό του πώς θα μοιάζει αυτή η αρχιτεκτονική ασφαλείας, λόγω του τεράστιου οικονομικού και στρατιωτικού βάρους της χώρας στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας. Ενώ η επέκταση της γαλλικής επιρροής στην Πολωνία θα μπορούσε να είναι δεδομένη αν αρχίσει να συμμετέχει στα γυμνάσια «Πόκερ», κάτι που είναι λογικό από την πλευρά της, οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα κρίνουν πιθανότατα αν αυτό θα μετατραπεί σε μια ολοκληρωμένη στροφή.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με korybko.substack.com