Μία πελώρια δακτυλιοειδή δομή στο διάστημα ανακάλυψαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Central Lancashire. Ονομάστηκε Μεγάλος Δακτύλιος από τους αστρονόμους και αποτελείται από γαλαξίες και σμήνη γαλαξιών.
Έχει διάμετρο 1,3 δισ. έτη φωτός και φαίνεται να έχει περίπου 15 φορές το μέγεθος της Σελήνης στον νυχτερινό ουρανό, όπως φαίνεται από τη Γη.
Δεν θα έπρεπε να υπάρχει…
Μάλιστα οι επιστήμονες λένε ότι είναι τόσο μεγάλος που θέτει υπό αμφισβήτηση την κατανόηση του σύμπαντος. Σημειώνουν ότι δεν μπορεί να παρατηρηθεί με γυμνό μάτι. Είναι πραγματικά μακρινό και ο εντοπισμός όλων των γαλαξιών που αποτελούν τη μεγαλύτερη δομή έχει απαιτήσει πολύ χρόνο και υπολογιστική ισχύ.
Τέτοιες μεγάλες δομές δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σύμφωνα με μία από τις κατευθυντήριες αρχές της αστρονομίας, που ονομάζεται κοσμολογική αρχή. Αυτή αναφέρει ότι όλη η ύλη είναι ομαλά κατανεμημένη στο Σύμπαν.
Παρόλο που τα αστέρια, οι πλανήτες και οι γαλαξίες είναι τεράστιες μάζες ύλης στα μάτια μας, στο πλαίσιο του μεγέθους του σύμπαντος είναι ασήμαντες – και η θεωρία λέει ότι δεν θα έπρεπε να σχηματίζονται πολύ μεγαλύτερα κομμάτια ύλης
Παραβίαση της κοσμολογικής αρχής…
Ο Μεγάλος Δακτύλιος δεν είναι σε καμία περίπτωση η πρώτη πιθανή παραβίαση της κοσμολογικής αρχής και έτσι υποδηλώνει ότι υπάρχει και άλλος παράγοντας που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη.
Σύμφωνα με τον Δρ Robert Massey, αναπληρωτή διευθυντή της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, τα στοιχεία για την επανεξέταση αυτού που αποτελούσε κεντρικό πυλώνα της αστρονομίας αυξάνονται.
«Αυτή είναι η έβδομη μεγάλη δομή που ανακαλύπτεται στο σύμπαν και έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα ότι το σύμπαν είναι ομαλό στις μεγαλύτερες κλίμακες. Αν αυτές οι δομές είναι πραγματικές, τότε είναι σίγουρα τροφή για σκέψη για τους κοσμολόγους και την αποδεκτή σκέψη για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε στο BBC.
Πώς έγινε η ανακάλυψη…
Ο Μεγάλος Δακτύλιος εντοπίστηκε από την Alexia Lopez, διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire (UCLan), η οποία ανακάλυψε επίσης το γιγάντιο τόξο – μια δομή που εκτείνεται σε 3,3 δισεκατομμύρια έτη φωτός στο διάστημα.
Ερωτηθείσα πώς αισθάνθηκε που έκανε τις ανακαλύψεις, είπε: «Είναι πραγματικά σουρεαλιστικό. Πρέπει να τσιμπήσω τον εαυτό μου, επειδή έκανα αυτές τις ανακαλύψεις τυχαία, ήταν τυχαίες ανακαλύψεις. Αλλά είναι ένα μεγάλο πράγμα και δεν μπορώ να πιστέψω ότι μιλάω γι’ αυτό, δεν πιστεύω ότι είμαι εγώ».
«Καμία από αυτές τις δύο υπερμεγέθεις δομές δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί με την τρέχουσα κατανόησή μας για το σύμπαν», είπε.
«Και τα εξαιρετικά μεγάλα μεγέθη τους, τα ξεχωριστά τους σχήματα και η κοσμολογική τους εγγύτητα πρέπει σίγουρα να μας λένε κάτι σημαντικό – αλλά τι ακριβώς; Τόσο ο Μεγάλος Δακτύλιος όσο και το Γιγαντιαίο Τόξο εμφανίζονται σχετικά κοντά μεταξύ τους, κοντά στον αστερισμό του Βοσκού Μπούτη».
Πώς δημιουργούνται τόσο μεγάλες δομές;
Ο καθηγητής Don Pollacco, του τμήματος φυσικής του Πανεπιστημίου του Warwick, δήλωσε ότι η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά μικρή, οπότε τα δύο αντικείμενα μπορεί να σχετίζονται και να σχηματίζουν μια ακόμη μεγαλύτερη δομή.
«Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς δημιουργούνται τόσο μεγάλες δομές;» διερωτήθηκε και πρόσθεσε ότι «είναι απίστευτα δύσκολο να συλλάβει κανείς οποιονδήποτε μηχανισμό που θα μπορούσε να παράγει αυτές τις δομές, οπότε αντ’ αυτού οι συγγραφείς εικάζουν ότι βλέπουμε ένα κατάλοιπο από το πρώιμο σύμπαν, όπου κύματα υλικού υψηλής και χαμηλής πυκνότητας “παγώνουν” στο εξωγαλαξιακό μέσο».
Άλλες μεγάλες δομές που έχουν ανακαλυφθεί…
Υπάρχουν επίσης παρόμοιες μεγάλες δομές που ανακαλύφθηκαν από άλλους κοσμολόγους – όπως το Μεγάλο Τείχος Sloan, το οποίο έχει μήκος περίπου 1,5 δισεκατομμύρια έτη φωτός, και το Τείχος του Νοτίου Πόλου, το οποίο εκτείνεται σε μήκος 1,4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.
Αλλά η μεγαλύτερη μεμονωμένη οντότητα που έχουν εντοπίσει οι επιστήμονες είναι ένα υπερσμήνος γαλαξιών που ονομάζεται Μεγάλο Τείχος Hercules-Corona Borealis, το οποίο έχει πλάτος περίπου 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός.
Κοσμολογικό μυστήριο…
Ενώ ο Μεγάλος Δακτύλιος εμφανίζεται ως σχεδόν τέλειος δακτύλιος στον ουρανό, η ανάλυση της κ. Lopez δείχνει ότι έχει περισσότερο σχήμα σπείρας – σαν τιρμπουσόν – με την όψη του ευθυγραμμισμένη με τη Γη.
«Ο Μεγάλος Δακτύλιος και το Γιγαντιαίο Τόξο, τόσο μεμονωμένα όσο και μαζί, μας δίνουν ένα μεγάλο κοσμολογικό μυστήριο καθώς εργαζόμαστε για να κατανοήσουμε το σύμπαν και την ανάπτυξή του», αναφέρει.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στην 243η συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας (AAS) στη Νέα Ορλεάνη.
Πηγή: ethnos.gr