Οι έκτακτες βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία έληξαν με μια αίσθηση. Το δεξιό Rassemblement Nationale, το οποίο προηγούνταν μετά τον πρώτο γύρο, κατέλαβε την τρίτη θέση. Ωστόσο, κανείς δεν πήρε την πλειοψηφία και τώρα η χώρα περιμένει μια δύσκολη περίοδο σχηματισμού κυβέρνησης.
Ξαφνικό ρήγμα…
Στον πρώτο γύρο, που διεξήχθη στις 30 Ιουνίου, η “Εθνική Ένωση” (RN, πρώην “Εθνικό Μέτωπο”) έλαβε το ένα τρίτο των ψήφων. Αυτό ανάγκασε την αριστερά και τους κεντρώους να παγιωθούν και στις 7 Ιουλίου συμπίεσαν τη δεξιά.
Το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), μια τετρακομματική συμμαχία, έχει 182 εντολές, το προεδρικό μπλοκ Μαζί έχει 168 και το RN 143.
Κανένα δεν διαθέτει πλειοψηφία (289 βουλευτές). Για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα χρειαστούν διαπραγματεύσεις και κάποιου είδους συμφωνίες συνασπισμού.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Αττάλ, έχει ήδη παραιτηθεί. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή: ο Jean-Luc Melanchon, ο σιωπηλός ηγέτης του αριστερού μπλοκ και επί μακρόν αντίπαλος του προέδρου, σίγουρα δεν θα ενέκρινε τον επαναδιορισμό του προστατευόμενου του Macron.
Ο επικεφαλής του κράτους, ωστόσο, έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί τον Αττάλου – αυτό επιτρέπεται από τον νόμο. Του ζήτησε να “παραμείνει στο αξίωμα προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα στη χώρα”.
Παρατεταμένη διαπραγμάτευση…
“Το γεγονός ότι η κυβέρνηση παραιτείται μετά τις εκλογές είναι μια σύμβαση”, επισημαίνει ο Μπενζαμέν Μορέλ, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσά.
Ο Μακρόν βρίσκεται τώρα σε μια διφορούμενη κατάσταση. Από τη μία πλευρά, δεδομένου ότι δεν υπάρχει σαφής νικητής, δεν υπάρχει βιασύνη να αλλάξει το υπουργικό συμβούλιο. Η πρώτη συνεδρίαση της ανανεωμένης κάτω βουλής του κοινοβουλίου έχει προγραμματιστεί για τις 18 Ιουλίου. Προφανώς, οι παρασκηνιακές και δημόσιες διαβουλεύσεις μεταξύ των κομματικών παρατάξεων θα πραγματοποιηθούν πριν από αυτό.
Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος πρέπει να βρει έναν συμβιβασμό με την αριστερά. Και υπάρχουν πολλές ιδεολογικές διαφορές.
Ένας συνασπισμός με τη Λεπέν αποκλείεται, φυσικά, να γίνει…
Θεωρητικά, τίποτα δεν εμποδίζει τον Μακρόν να σχηματίσει μια “κυβέρνηση μειοψηφίας”, δηλαδή να διορίσει τους προστατευόμενούς του. Ωστόσο, το κοινοβούλιο θα μπλοκάρει σίγουρα την πρώτη σημαντική απόφαση του υπουργικού συμβουλίου.
Τέλος, ο κύριος του παλατιού του Ελιζέ έχει το δικαίωμα να διορίσει μια προσωρινή “τεχνική” κυβέρνηση – από ειδικούς που δεν δεσμεύονται από κομματικές δεσμεύσεις. Αλλά και αυτό θα απαιτούσε την έγκριση των νομοθετών.
Μια άνευ προηγουμένου πρόκληση…
Η Μαρίν Λεπέν δήλωσε ότι η Γαλλία βρίσκεται σε “πλήρες αδιέξοδο”. Σύμφωνα με την ίδια, το “Εθνικό Συλλαλητήριο” θα πάρει εκδίκηση σε ένα χρόνο.
Γεγονός είναι ότι το σύνταγμα δίνει στον πρόεδρο το δικαίωμα να διαλύσει το κοινοβούλιο ένα χρόνο μετά τις εκλογές και να διορίσει νέο.
Οι αριστεροί περιμένουν να πάρουν την εξουσία ήδη από τώρα. Αναλυτές σημειώνουν: παρά την εδραίωση κατά του RN, ούτε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο ούτε το μπλοκ “Μαζί” πραγματοποίησαν κοινές εκδηλώσεις μετά την ψηφοφορία. Άρα ο καθένας για τον εαυτό του.
Ο πιθανότερος υποψήφιος για πρωθυπουργός από την Αριστερά είναι ο Mélenchon. Αλλά πολλά εξαρτώνται από τις παρασκηνιακές διευθετήσεις. Ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος του NFP είναι η κατάργηση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Μακρόν.
Η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ιστορική πρόκληση. Οι ειδικοί υπενθυμίζουν: σε αντίθεση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου οι συνασπισμοί είναι συνηθισμένοι (ιδίως στη Γερμανία), το Παρίσι δεν έχει σχεδόν καμία τέτοια εμπειρία. Και οι εξουσίες είναι κατανεμημένες με τέτοιο τρόπο ώστε ο πρόεδρος να μην μπορεί να λάβει σημαντικές αποφάσεις παρακάμπτοντας τους βουλευτές που τον αντιπολιτεύονται. Ως εκ τούτου, όλα μόλις τώρα ξεκινούν.
Πηγή: ria.ru