Ο διοικητής του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ δήλωσε κατηγορηματικά ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι απλώς μια άσκηση προθέρμανσης για μια πολύ μεγαλύτερη σύγκρουση που είναι ήδη στο δρόμο.
Ο Dave DeCamp του Antiwar αναφέρει :
Ο διοικητής που επιβλέπει τις αμερικανικές πυρηνικές δυνάμεις εξέδωσε μια δυσοίωνη προειδοποίηση σε μια ναυτική διάσκεψη την περασμένη εβδομάδα αποκαλώντας τον πόλεμο στην Ουκρανία «προθέρμανση» για τον «μεγάλο» που πρόκειται να έρθει.
«Αυτή η κρίση στην Ουκρανία στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, αυτή είναι απλώς η προθέρμανση», είπε ο Ναύαρχος Τσαρλς Ρίτσαρντ, διοικητής της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ. «Το μεγάλο έρχεται. Και δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να υποβληθούμε σε εξετάσεις με τρόπους που δεν έχουμε δοκιμαστεί εδώ και πολύ καιρό».
Η προειδοποίηση του Ρίτσαρντ ήρθε αφότου οι ΗΠΑ δημοσίευσαν τη νέα αναθεώρηση πυρηνικής στάσης (NPR), η οποία επιβεβαιώνει ότι το δόγμα των ΗΠΑ επιτρέπει την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων. Η ανασκόπηση λέει ότι ο σκοπός του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ είναι «να αποτρέψει στρατηγικές επιθέσεις, να διαβεβαιώσει τους συμμάχους και τους εταίρους και να επιτύχει τους στόχους των ΗΠΑ εάν αποτύχει η αποτροπή».
Όχι μόνο ο Ρίτσαρντ φαίνεται να πιστεύει ότι ένας θερμός πόλεμος μεταξύ μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων είναι προδιαγεγραμμένο, αλλά έχει επίσης δηλώσει προηγουμένως ότι ένας πυρηνικός πόλεμος με τη Ρωσία ή την Κίνα είναι πλέον «μια πολύ πραγματική πιθανότητα».
The US empire really is threatening all life on Earth with potential nuclear apocalypse:
The US military commander who oversees nuclear forces said, “This Ukraine crisis that we’re in right now, this is just the warmup”
“The big one is coming,” he added https://t.co/6c1iLEDOEk
— Ben Norton (@BenjaminNorton) November 7, 2022
Και πάλι, αυτός δεν είναι κάποιος πολεμιστής της πολυθρόνας που γράφει στο γραφείο του σε μια εταιρική εφημερίδα ή με μια δεξαμενή σκέψης της DC, αυτός είναι ο επικεφαλής της STRATCOM. Ο Ρίτσαρντ θα επέβλεπε προσωπικά ο ίδιος τον πόλεμο για τον οποίο μιλάει.
Αυτό που βρίσκω πιο εντυπωσιακό σε τέτοιες παρατηρήσεις είναι το πόσο παθητικό το κάνουν πάντα να ακούγεται. Ο Ρίτσαρντ μιλάει για το “The Big One” όπως άλλοι άνθρωποι μιλούν για τους σεισμούς στην Καλιφόρνια, λες και ένας θερμός πόλεμος με την Κίνα θα ήταν κάποιο είδος φυσικής καταστροφής που συνέβη από το πουθενά.
Αυτό το είδος ρητορικής γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο. Η περιγραφή ενός παγκόσμιου πολέμου της Ατομικής Εποχής ως κάτι που θα συνέβαινε στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ, αντί για το άμεσο αποτέλεσμα των συγκεκριμένων αποφάσεων Α-ή-Β που λαμβάνονται από την αυτοκρατορία, γίνεται με το δικό της είδος σχολαστικής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτή η παθητική αφηγηματική επικάλυψη που τοποθετείται στην κορυφή του μιλιταρισμού της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ δεν είναι κάτι καινούργιο. Το 2017 , ο Άνταμ Τζόνσον του Fair.org κατέγραψε τον τρόπο με τον οποίο τα δυτικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν πάντα τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι «προκαλούν» πολέμους και «δημιουργούν» στρατιωτικές επεμβάσεις σε χώρες, όπως ένας απατημένος σύζυγος δημιουργεί κακές δικαιολογίες αφού τον πιάσουν.
Αυτό το αφήγημα χρησιμεύει για να κολακεύει και της δύο ομάδες: Μια την δεξιά και μια την αριστερά. Ικανοποιεί τη δεξιά εθνικιστική ιδέα ότι η Αμερική πηγαίνει σε πόλεμο μόνο επειδή είναι υποχρεωμένη από δυνάμεις που δεν είναι υπό του ελέγχου της. Ως ο απρόθυμος πολεμιστής, ο ευγενικός γίγαντας που θα επιτεθεί μόνο όταν προκληθεί και πρέπει να το κάνει. Αλλά παίζει επίσης και μια κατ’ όνομα φιλελεύθερη, αριστερή αντίληψη ότι ο αμερικανικός στρατός είναι στην πραγματικότητα ανίκανος και αλαζονικός, και γενικά είναι κακός στο να κάνει πόλεμο.
Αυτό εκφράζεται με μεγαλύτερη σαφήνεια στην ιδέα ότι οι ΗΠΑ «παρασύρονται» στον πόλεμο παρά τις κατά τα άλλα ειρηνευτικές προθέσεις τους. «Θα συρθούν οι ΗΠΑ περαιτέρω στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας;» ρώτησε το Fox News ( 4/7/17 ). «Πώς η Αμερική θα μπορούσε να εμπλακεί σε πόλεμο με το Ιράν», αποκάλυψε το The Atlantic ( 2/9/17 ), «Τι θα χρειαζόταν για να τραβήξουν τις ΗΠΑ σε πόλεμο στην Ασία», υπέθεσε ο Quartz ( 29/4/17 ). “Ο Τραμπ θα μπορούσε εύκολα να μας ρουφήξει ξανά στο Αφγανιστάν”, προέβλεψε ο Σλέιτ ( 5/11/17 ). Οι ΗΠΑ «σκοντάφτουν σε έναν ευρύτερο πόλεμο» στη Συρία, σύμφωνα με τη συντακτική επιτροπή των New York Times (5/2/15) προειδοποίησε. «Ένας εμφύλιος πόλεμος στη Συρία μπορεί να παγιδεύσει τις ΗΠΑ σε μια ατελείωτη σύγκρουση», πρόσθεσε το Vice News ( 19/6/17 ).
Syria the Latest Case of US ‘Stumbling’ Into War – https://t.co/uZV7Lu3VFf pic.twitter.com/FVPtSGeery
— FAIR (@FAIRmediawatch) June 22, 2017
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν εδώ και τώρα: Εάν υπάρξει πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και μιας μεγάλης δύναμης, δεν θα είναι επειδή αυτός ο πόλεμος «έγινε». Δεν θα είναι σαν να έγινε ένα σεισμός ή άλλη φυσική καταστροφή. Δεν θα είναι κάτι που θα συμβεί ή θα επιβληθεί στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ, απλώς στέκεται παθητικά εκεί μέσα στην αθωότητα με τα μάτια του Τζο Μπάιντεν.
Θα είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών που θα κάνουν οι διαχειριστές της αυτοκρατορίας. Θα είναι το αποτέλεσμα της επιλογής των ΗΠΑ της κλιμάκωσης αντί της αποκλιμάκωσης, του ακραίου χαρακτήρα έναντι της εκτόνωσης — όχι μόνο μία φορά, αλλά ξανά και ξανά. Θα είναι το αποτέλεσμα πραγματικών αποφάσεων που λαμβάνονται από πραγματικούς ανθρώπους που ζουν για να συγκεντρώνουν πληροφορίες για να οργανώσουν ένα χτύπημα στον αντίπαλο (θανατηφόρο) με οποιοδήποτε κόστος και για να κάνουν τις επιλογές που κάνουν.
Ένα άλλο πράγμα που μου κάνει εντύπωση σχετικά με σχόλια όπως αυτά του Τσαρλς Ρίτσαρντ είναι το πόσο τρελό είναι που όλοι δεν απαντούν σε αυτά με το εξής: «Εντάξει, λοιπόν, ας αλλάξουμε όλα τα πράγματα που κάνουμε, γιατί αυτό είναι το χειρότερο, πράγμα που μπορεί να συμβεί».
Και μην κάνετε λάθος, γιατί αυτό είναι απολύτως μια επιλογή. Η επιλογή να απομακρυνθείτε από την πορεία σύγκρουσης με τον δυνητικά πιο φρικτό πόλεμο όλων των εποχών είναι διαθέσιμη αυτή τη στιγμή και θα παραμείνει διαθέσιμη για κάποιο χρονικό διάστημα στο μέλλον. Δεν είναι 1939 όταν ο πόλεμος ήταν ήδη μπροστά μας. Αν μη τι άλλο, μοιάζει περισσότερο με τους πρόδρομους των αρχών του 20ου αιώνα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και όλων των ανόητων επιθέσεων και εμπλοκών που τελικά οδήγησαν και στους δύο παγκόσμιους πολέμους.
Ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η πολιτιστική μας γοητεία με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μας έκανε ηλίθιους και τρελούς είναι ότι μας έκανε να ξεχάσουμε ότι ήταν το χειρότερο μεμονωμένο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Ακόμα κι αν ένας πυρηνικός πόλεμος με τη Ρωσία ή την Κίνα, οι εκτιμήσεις των μοντέλων τους αναδεικνύουν τις τεράστιες συνέπειες οποιασδήποτε πυρηνικής σύγκρουσης για την πλανητική και ανθρώπινη υγεία, συνεπώς είναι μονόδρομος η παγκόσμια συνεργασία για την αποφυγή ενός τέτοιου αποτρόπαιου ενδεχόμενου.
Αυτή η φρίκη πρέπει να απομακρυνθεί. Και είναι η ώρα για απαγόρευση των πυρηνικών όπλων ως την μοναδική μακροπρόθεσμη λύση.
Πηγή: globalresearch.ca
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.