γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Μπορούμε ουσιαστικά να πούμε ότι φρίκη προκαλούν τα πρόσφατα δημοσιοποιημένα πρωθυπουργικά έγγραφα που αναφέρονται στην Κύπρο της περιόδου 1998-2000, με πρωθυπουργό τον Τόνυ Μπλέαρ, αναφορικά με την πολιτική της Βρετανίας σχετικά με την ένταξητης Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλο ότι είναι ελάχιστα αλλά πρωθυπουργικά, έδωσαν,αρκούντως αποκαλυπτικά και ικανοποιητικά,το στίγμα της βρετανικής υπουλότητας και πολιτικής που ακολουθείται από το Φόρειν ΄Οφις από το 1956…Με συνέπεια και συνέχεια.
Μια δόλια πολιτική, την οποία ακολουθούσε η τότε Εργατική Κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τόνυ Μπλέαρ και υπουργό Εξωτερικών τον, θεωρούμενο και… φίλο της Κύπρου, Ρόμπιν Κουκ και πουτη συνέχισαν από εκεί που την άφησε η Συντηρητική κυβέρνηση Τζόν Μέιτζορ με Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Μάλκολμ Ρίφκιντ τονΜάιο 1997. Θυμίζοντας και την αιματηρή πολιτική της Εργατικής κυβέρνησης των Ουίλσον/Κάλλαχαν που δέχθηκε τις τουρκικές θέσεις για τις δύο τουρκικές εισβολές για αλλαγή του στάτους κβο της ΚΔ με την βρετανο-τουρκική απάνθρωπη Δι-κοινοτική Δι-ζωνική Ομοσπονδία διχοτομώντας το νησί.
(Για την ιστορία,από τις 2.5.1997 υπουργός Οικονομίας ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός Γκόρτον Μπράουν και υπουργός Εσωτερικών ο μετέπειτα ΥΠΕΞ και «πρωταθλητής» της διχοτόμησης της Κύπρου Τζακ Στρο).
Από τη μια, όπως μας λένε τα έγγραφα, δημόσια θα φαινόταν ότι υποστήριζαν την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίαςστην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση η προηγούμενη λύση του Κυπριακού (αυτό είχε αποφασισθεί στο Ελσίνκι το 1998), όμως, υπογείως και με ύπουλο τρόπο θα συνέδεαν την ένταξη της Κύπρου με τον όρο της ταυτόχρονης λύσης του Κυπριακού.
Κι αν αυτό δεν επιτυγχανόταν, τότε θα προωθούσαν (μεταξύ άλλων επιλογών) την ιδέα της ένταξης μόνο του «νότου», με παράλληλη αναγνώριση του ψευδοκράτους («ΤΔΒΚ») ως ξεχωριστής οντότητας με δυνατότητα ακόμα και τελωνειακής ένωσης του «βορρά» με την ΕΕ!!!
Με άλλα λόγια, επ’ ευκαιρία της ένταξης του Κυπριακής Δημοκρατίας στη ΕΕ επιδίωκαν λύση του Κυπριακού στη βάση των δύο κρατών που ακόμα επιδιώκουν με κάθε τρόπο! Αναγνώριση του παράνομου καθεστώτος, ακόμα και τελωνειακή ένωση αυτού με την ΕΕ. Αν είναι δυνατό!
Θα δούλευαν επίσης στενά με τη Γαλλία και Γερμανία και άλλες χώρες για μακροπρόθεσμες επιλογές, αποθαρρύνοντάς τες να αποκλείουν ένταξη με διαιρεμένη νήσο.
«Discussion in due course with them of longer-term options, discouraging them from excluding accession by a divided island».
Εν τω μεταξύ προς επίτευξη αυτού του στόχου είχαν καταστρώσει σχέδιο δράσης με δύο κατευθύνσεις:
α) Να τονίζουν συνέχεια τις δυσκολίες ένταξης μιας διαιρεμένης χώρας και να συνεργάζονται με ευρωπαϊκές χώρες που είτε είχαν την ίδια άποψη/θέση είτε να τις επηρεάζουν προς αυτή τη κατεύθυνση
β) να αναμείξουν την Γερμανία στο ζήτημα της κυπριακής ένταξης, ώστε να απειλήσει την Ελλάδα με μπλόκο στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση, εκτός εάν «συμπεριφερθεί διαφορετικά» στο θέμα της ένταξης της Κύπρου.
Όμως, δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να δημοσιοποιούνταν οι απόψεις εκείνες. Αλλά εν καιρώ, έλεγαν, να τις μελετούσαν εμπιστευτικά με μέλη κλειδιά της ΕΕ… Η πολιτική τους παρέμενε η ίδια: ένταξη μετά από πολιτική διευθέτηση χωρίς αυτό να ήταν προϋπόθεση, αλλά ταυτόχρονα να τόνιζαν τις δυσκολίες ένταξης μιας διαιρεμένης νήσου. Επίσης, αναφορά κατά τις διαπραγματεύσεις των δυσκολιών της μη ανάμιξης του «βορρά», ενθαρρύνοντας τους Τουρκοκύπριους να έπαιρναν μέρος στις διαπραγματεύσεις … να δούλευαν εναντίον της ελληνικής τακτικής διασύνδεσης αλλά για το τελευταίο δεν υπήρχε απλή λύση. Ουσιαστικά μια «λύση»σταδιακής/υφέρπουσας αναγνώρισης (crippingrecognition) που είχε συζητηθεί νωρίτερα στο Φόρειν ΄Οφις …. Εξάλλου το είχαν πεινωρίς μετά τις τουρκικές εισβολές του1974 στο Φόρειν ΄Οφις, οι ίδιοι δεν θα αναγνώριζαν το κατοχικό καθεστώς, αυτό θα γινόταν με την «λύση»! Δηλαδή με την δική μας … αναγνώριση μέσω της «λύσης»…
(Βρετ. Εγγ για 1985-91 «Η «υφέρπουσα αναγνώριση» των Τουρκοκυπρίων» Σημερινή 22/7/2017).
ΡΟΜΠΙΝ ΚΟΥΚ: «ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ S-300»
«dirtywork» Σημίτη μέσω Γερμανίας
Αλλά πρώτιστος τους στόχος ήταν η ματαίωση της καθόδου των ρωσικών πυραύλων S300 τηνοποία κατόρθωσαν με την «συντονισμένη» προσπάθειά τους με ευρωπαίους ηγέτες και τους Αμερικανούς. Θυμίζω τη πίεση προς Αμερικανούς για ματαίωση των πυραύλων είχε ξεκινήσει ο Μάλκολμ Ρίφκιντ προς αμερικανίδα Υπ. Εξωτερικών Ματλίν Ολμπράιτ (βλέπε προηγούμενη αποδέσμευση Ιανουάριος 2021 σύνδεσμοι πιο κάτω). Αυτό εξηγεί και την πίεση που λέγεται ότι εξάσκησε ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης (γνωστός για τις σχέσεις του με την Γερμανία) πάνω στον Γλ. Κληρίδη για την μη κάθοδο των πυραύλων. Πιο απλά ο Κώστας Σημίτης έκανε το «dirtywork» των Βρετανών που εξασκούσαν πίεση μέσω Γερμανίας. Εφόσον το Φόρειν ΄Οφις ομολογεί ότι χρησιμοποιούσε την Γερμανία ως μοχλό πίεσης πάνω στην Ελλάδα. Επομένως και πάνω στον Γλ. Κληρίδη για τον πρώτιστο στόχο, την ματαίωση της καθόδου των S300. Πέραν των δικώντου (Φ.Ο) πιέσεων απευθείας και με διάφορους άλλους διαύλους…
«…Δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος να χειριστεί ένας τις ελληνικές εκβιαστικές τακτικές, εκτός από συντονισμένη πίεση ειδικά με την ανάμιξη της Γερμανίας, ως η χώρα με την μεγαλύτερη επιρροή πάνω στην Ελλάδα..».
«Χρειαζόμαστε μια στρατηγική για αντιμετώπιση αυτής της πιθανότητας, αλλά προτεραιότητα είναι να σταματήσει η παραλαβή των πυραύλων»… « Να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ πάνω σε μια φόρμουλα που να επιτρέπει στον Κληρίδη μια διέξοδο… να συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε τους εταίρους μας στην ΕΕ να τονίζουν στον Κληρίδη ότι η κάθοδος των πυραύλων δεν θα είναι προς το συμφέρον του».
Τελικά κατάφεραν τον Γλ. Κληρίδη και ματαίωσε την κάθοδο των πυραύλων. Η πολιτική τους όμως συνεχίστηκε και κορυφώθηκε με την ετοιμασία του «Σχεδίου Ανάν» που ήταν ουσιαστικά μια προετοιμασία που είχε αναλάβει ο Σερ Ντέιβιντ Χάνει με την προηγούμενη κυβέρνηση. Και που δέχθηκαν οι Εργατικοί να συνεχίσει. Όπως μας φανέρωσαν τα προηγούμενα πρωθυπουργικά έγγραφα που κάλυψα στην Σημερινή» και στην «Ελευθερία» Λονδίνου τον Ιανουάριο του 2021.
Οι S-300, o διορισμός Χάνεϊ και οι δολοφονίες Ισαάκ-Σολωμού
Μέρος Α
Οι αποκαλύψεις Sir David Hannay για το «Σχέδιο Ανάν»
Μέρος Β’
Η πολιτική αυτή συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα. Και ας έχουμε απορρίψει το «Σχέδιο Ανάν/Χάνει» το 2004. Πέρασε διαχρονικά ξανά από ελβετικά θέρετρα με την κηδεμόνευση του Φόρειν Όφις και του Σερ Αλαν Ντάνγκαν και συνεχίζεται στην αρχική της πορεία! Με την ανοχή των κυπριακών κυβερνήσεων. Ξεδιάντροπα αναβαθμισμένη στην αναγνώριση δύο κρατών με την συμπόρευση και πολιτικών κομμάτων αλλά και του κατάπτυστου εντολοδόχου ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες. Με μια ΕΕ μαριονέττα…
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.