Alastair Crooke.
Ο πόλεμος είναι πόλεμος και αυτός ο πόλεμος θα ενταθεί.
Είναι πράγματι πόλεμος. Το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία. Οι Γερμανοί νομικοί μπορεί να λένε όχι, αλλά όταν η Δύση εξοπλίζει την Ουκρανία, όταν οι ειδικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ βρίσκονται στο Κίεβο (δηλαδή η βρετανική SAS) και εκπαιδεύουν τους προστατευόμενους της πολιτοφυλακής τους να χρησιμοποιούν τα όπλα τους για να σκοτώνουν Ρώσους, έχει πραγματικά σημασία από ποιον ώμο προέρχεται ο (βρετανικής κατασκευής) πύραυλος Starstreak που καταρρίπτει ένα ρωσικό ελικόπτερο;
Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο “πόλεμος” (proxy war, αν προτιμάτε) ξεκίνησε ουσιαστικά το 2014 και κλιμακώθηκε σημαντικά το 2017, όταν το ΝΑΤΟ μετακινήθηκε από τη στήριξη στις ουκρανικές εθνικές δυνάμεις (οι οποίες είχαν αποδειχθεί κάπως επιρρεπείς στο να αυτομολήσουν, μαζί με τα όπλα τους, σε ρωσόφωνες πολιτοφυλακές), στη χρήση διεθνιστών και μισθοφόρων, με την επιθετική πρόθεση να αποδυναμώσουν και να σύρουν τη Ρωσία σε ένα τέλμα.
Ο πόλεμος είναι πόλεμος και αυτός ο πόλεμος θα ενταθεί.
Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αυτών των ακροδεξιών πολιτοφυλακών που έχουν συσταθεί από τη Δύση, αλλά το Reuters ανεβάζει τον αριθμό σε εκατό χιλιάδες, κάτι που σημειώνει και συμφωνεί ο πρώην ανώτερος σύμβουλος του ΝΑΤΟ Ζακ Μποντ. Αυτές οι παραστρατιωτικές οργανώσεις, ωστόσο, δεν παίζουν κανένα ρόλο στον κανονικό πόλεμο στο πεδίο, αλλά επικεντρώνονται στη διατήρηση της “τάξης” [δηλαδή της αυστηρής συμμόρφωσης] στις πόλεις. Και αυτό ακριβώς είχατε στη Μαριούπολη και αλλού. Αυτές οι πολιτοφυλακές τύπου Αζόφ δεν είναι εξοπλισμένες για επιχειρήσεις πεδίου. Είναι εξοπλισμένα για αστικό πόλεμο. Για να είμαστε ξεκάθαροι, αυτός ο ανελέητος αστικός πόλεμος τύπου Ιντλίμπ δεν αποσκοπεί στην ήττα του ρωσικού στρατού, αλλά στο να τον παρασύρει σε ένα ασφυκτικό, περιτυλιγμένο τέλμα.
Μέχρι τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, αυτό το σκηνικό προοριζόταν ουσιαστικά να εξελιχθεί ως μια εκστρατεία φθοράς- ένα εκκολαπτόμενο τέλμα. Αλλά ξαφνικά, στις 16 Φεβρουαρίου, υπήρξε μια μαζική αύξηση των πυρών πυροβολικού από την ουκρανική πλευρά (περίπου 30 φορές περισσότερα από ό,τι στο παρελθόν, σύμφωνα με τον ΟΑΣΕ) και αυτό συνέπεσε με τις προβλέψεις του Μπάιντεν για επικείμενη ρωσική εισβολή. Για τους Ρώσους, και ιδιαίτερα για τον Πρόεδρο Πούτιν, αυτό ήταν ένα σημάδι της έναρξης του αναμενόμενου πολέμου φθοράς. Έτσι, στις 24 Φεβρουαρίου, ξεκίνησε η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας.
Γιατί φθορά; Γιατί όχι ένας συνηθισμένος πόλεμος; Λοιπόν, επειδή το ΝΑΤΟ δεν ήθελε να βάλει τις “μπότες του στο έδαφος”. Ήθελε μια εξέγερση χαμηλής έντασης.
Γιατί ήθελαν μια εξέγερση χαμηλής έντασης; Επειδή αποφασίστηκε ότι η κατάρρευση της Ρωσίας (ο απώτερος στόχος) έπρεπε να επιτευχθεί πρώτα και κύρια μέσω ενός ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου (αποφεύγοντας έτσι τις αμερικανικές απώλειες): χιλιάδες κυρώσεις, κατάσχεση των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων και συντονισμένη προσπάθεια βύθισης του ρουβλίου. Τον Μάρτιο, ο Μπάιντεν ήδη καυχιόταν στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης ότι το ρούβλι είχε καταρρεύσει κατά 30% και το ρωσικό χρηματιστήριο κατά 40%. Έτσι, οι μάχες στην Ουκρανία αντιμετωπίστηκαν ως κάτι που έδινε περισσότερο χρόνο στον πόνο του οικονομικού πολέμου να δαγκώσει τη Ρωσία.
Αλλά τώρα βλέπουμε ότι ο υπολογισμός αλλάζει. Στην πραγματικότητα, πρέπει να αλλάξει, διότι η δυναμική και τα χρονικά πλαίσια αντιστρέφονται:
Πρώτον, η οικονομία της Ρωσίας δεν έχει καταρρεύσει. Το ρούβλι έχει επιστρέψει στο σημείο που βρισκόταν πριν από τις 24 Φεβρουαρίου. Δεύτερον, η Δύση έχει αναπτύξει την άνευ προηγουμένου PSYOP κατά του Πούτιν, με φόντο τις σχεδόν καθημερινές καταγγελίες για φρικαλεότητες και εγκλήματα πολέμου που αποδίδονται στη Ρωσία.
Ο πόλεμος PSYOP έχει εμφυσήσει στο ευρωπαϊκό κοινό μια παθιασμένη εχθρότητα και μίσος για τον Πούτιν και τον ρωσικό λαό. Η “επιτυχία” της από αυτή την άποψη δεν αμφισβητείται.
Φαίνεται όμως ότι υπήρχε και μια λιγότερο αξιοσημείωτη αγγλοαμερικανική υποπλοκή: Αυτή η υποπλοκή αποσκοπεί στην αποδυνάμωση της Γερμανίας και στην αποτροπή της συμμαχίας της με τη Ρωσία – τουλάχιστον για μια γενιά. Αυτή η τελευταία φιλοδοξία είναι καθιερωμένη και υπάρχει από πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως έγραψε ο Ambrose Evans-Pritchard στην Telegraph αυτή την εβδομάδα, “ο Olaf Scholz πρέπει να επιλέξει μεταξύ ενός ενεργειακού εμπάργκο στη Ρωσία και ενός ηθικού εμπάργκο στη Γερμανία”: “… η άρνηση της Δυτικής Ευρώπης να διακόψει τη χρηματοδότηση της πολεμικής μηχανής του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι αβάσιμη. Η ηθική και πολιτική ζημιά για την ΕΕ καθίσταται απαγορευτική.
Αλλά προσέξτε το επακόλουθο: Για να πιέσει για αυτό το ενεργειακό εμπάργκο της ΕΕ, η Βρετανία ανεβάζει τους τόνους απαιτώντας μια “δυτική απάντηση ανάλογη με την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη τάξη.
Ιδού λοιπόν η αναθεωρημένη μεγάλη ατζέντα: η Ρωσία επιβιώνει από τον οικονομικό πόλεμο επειδή η ΕΕ συνεχίζει να αγοράζει φυσικό αέριο και ενέργεια από τη Ρωσία. Η ΕΕ – και ιδιαίτερα η Γερμανία – χρηματοδοτεί τον “τραγελαφικό απρόκλητο πόλεμο” του Πούτιν, λέει το μιμίδιο. Ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει να φτάσει στον Πούτιν.
Δεν πρόκειται απλώς για μια μετατόπιση των στόχων της Δύσης τον Φεβρουάριο; Όχι. Διότι η στρατηγική του “μποϊκοτάζ της ρωσικής ενέργειας” δεν έχει ως στόχο να δώσει χρόνο στον “Πόλεμο του Υπουργείου Οικονομικών” να αποδώσει καρπούς, αλλά μάλλον να “τραβήξει την κουρτίνα πίσω στην Ευρώπη”, φυσικά, και ειδικότερα στη Γερμανία. Και σύντομα.
Η Ευρώπη δεν έχει τρόπο να αντικαταστήσει τη ρωσική ενέργεια με άλλες πηγές τα επόμενα χρόνια. Όμως οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι καταλαμβάνονται από μια φρενίτιδα οργής για τον κατακλυσμό εικόνων φρικαλεοτήτων από την Ουκρανία – και από την αίσθηση ότι ο “φιλελεύθερος κόσμος” πρέπει να αποφύγει πάση θυσία μια απώλεια στην ουκρανική σύγκρουση – φαίνονται έτοιμοι να φτάσουν μέχρι τέλους. Η απαγόρευση της ενέργειας θα μπορούσε να έρθει αρκετά γρήγορα.
Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα: οι ΗΠΑ μπορούν να δουν ότι ο “πόλεμος” φθοράς τους αποτυγχάνει. Ο ουκρανικός στρατός είναι περικυκλωμένος και σύντομα θα εξαλειφθεί (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο).
Έτσι, το ερώτημα δεν είναι πλέον αν ο πόλεμος φθοράς μπορεί να δώσει στις κυρώσεις περισσότερο χρόνο για να δαγκώσουν τον ρωσικό πληθυσμό. Ο πόλεμος του Υπουργείου Οικονομικών επίσης αποτυγχάνει (για πολύπλοκους λόγους που σχετίζονται με το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ρωσίας συνδέει το ρούβλι με τον χρυσό και το ρούβλι με την ενέργεια).
Και πάλι, οι οικονομικές/χρηματοοικονομικές συνέπειες είναι αυτές που αλλάζουν το παιχνίδι. Ο πληθωρισμός είναι στα ύψη στην Ευρώπη και θα αυξηθεί περαιτέρω. Και το δημόσιο αίσθημα αλλάζει: “Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, η δημόσια υποστήριξη για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας μειώνεται καθώς η κρίση του κόστους ζωής αρχίζει να επηρεάζει. Το ποσοστό του κοινού που θα δεχόταν υψηλότερες τιμές καυσίμων ως αποτέλεσμα των σκληρών δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας μειώθηκε κατά 14 μονάδες μέσα σε ένα μήνα, από 50% τον Μάρτιο σε 36% αυτή την εβδομάδα.
Τα χρονοδιαγράμματα δεν ταιριάζουν πλέον: οι ευρω-κυρώσεις (θεωρητικά) χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επιδράσουν. Αλλά η Δύση δεν έχει το χρόνο. Είναι ο πληθωρισμός που δαγκώνει “τώρα” (και στρέφει το ευρωπαϊκό συναίσθημα εναντίον του ουκρανικού σχεδίου). Το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί το ευρωπαϊκό κατεστημένο είναι μια “Ευρωπαϊκή Άνοιξη” (ως αντίλογος στην Αραβική Άνοιξη).
Η Δύση αντιμετωπίζει μια δύσκολη επιλογή: Η δημόσια υποστήριξη για το ουκρανικό σχέδιο μπορεί να εξασθενεί, όπως και η πραγματικότητα επί του πεδίου δείχνει ότι η “ευρωπαϊκή φιλελεύθερη τάξη” δεν θα σωθεί από τη διάλυση – από την Ουκρανία.
Ωστόσο, το κοινό έχει οδηγηθεί να πιστεύει ότι χωρίς μια νίκη της ευρωπαϊκής Ουκρανίας, χωρίς την ολοκληρωτική ήττα και ταπείνωση της Ρωσίας, ο φιλελεύθερος κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει. Έτσι, ακούμε από τα χείλη του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ, του κ. Μπορέλ, ότι η Ουκρανία μπορεί να επιλυθεί μόνο με στρατιωτικά μέσα. Ίσως αυτό που εννοεί είναι ότι η Δύση πρέπει να είναι μαξιμαλιστική, πριν ο πληθωρισμός καταστρέψει το σχέδιο. Κλιμάκωση ή υπαρξιακή αποτυχία.
source : Al-Mayadeen
traduction Réseau International
reseauinternational.net
Πηγή: triklopodia.gr
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
