Το ίδιο ακριβώς σενάριο που είχε προηγουμένως κατασυκοφαντηθεί από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης ως “επαναλαμβανόμενο αφήγημα παραπληροφόρησης υπέρ του Κρεμλίνου”, γίνεται τώρα πιστευτό από τον πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ Άντερς Ράσμουσεν.
Γράφει ο Andrew Korybko
Ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Anders Rasmussen προέβλεψε ότι “εάν το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να συμφωνήσει σε μια σαφή πορεία προς τα εμπρός για την Ουκρανία, υπάρχει σαφής πιθανότητα ορισμένες χώρες μεμονωμένα να αναλάβουν δράση”. Στη συνέχεια υπέθεσε ότι “νομίζω ότι οι Πολωνοί θα εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μπουν και να συγκροτήσουν έναν συνασπισμό των προθύμων, αν η Ουκρανία δεν πάρει τίποτα στο Βίλνιους”. Όσο σουρεαλιστικό και αν ακούγεται, αυτή ακριβώς η ίδια πρόβλεψη σεναρίου είχε μέχρι τώρα συκοφαντηθεί ως “ρωσική προπαγάνδα” από επίσημους φορείς της ΕΕ.
Η Ομάδα Δράσης East StratCom (ESCTF), η οποία αποτελεί μέρος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, έχει ένα πρόγραμμα που ονομάζεται “EUvsDisinfo”, στο οποίο διαψεύδουν τη λεγόμενη “ρωσική προπαγάνδα”. Υποστηρίζουν τακτικά ότι το συγκεκριμένο σενάριο για το οποίο μόλις μίλησε ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ είναι ένα “επαναλαμβανόμενο αφήγημα παραπληροφόρησης υπέρ του Κρεμλίνου”, υπονοώντας έτσι ότι ο Ράσμουσεν είναι “ρωσική μαριονέτα”. Το ESCTF φυσικά δεν είχε πρόθεση να τον απαξιώσει και πιθανότατα θα αναπροσαρμόσει την αφήγησή του υπό το φως των τελευταίων του λόγων.
Παρ’ όλα αυτά, το θέμα είναι ότι το ίδιο ακριβώς σενάριο που προηγουμένως συκοφαντήθηκε ως “επαναλαμβανόμενο αφήγημα παραπληροφόρησης υπέρ του Κρεμλίνου”, τώρα επεκτείνεται σε αξιοπιστία από κανέναν άλλον εκτός από τον πρώην ηγέτη του αντιρωσικού στρατιωτικού μπλοκ των ΗΠΑ. Αυτό δικαιώνει τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις του επικεφαλής της ρωσικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Εξωτερικού Σεργκέι Ναρίσκιν από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της χώρας του ότι η Πολωνία σχεδιάζει στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία.
Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η δυτική αφήγηση σχετικά με αυτό το σενάριο κατά τον τελευταίο χρόνο, μπορεί επομένως να συναχθεί το συμπέρασμα ότι υπάρχει μια αξιόπιστη πιθανότητα να εκτυλιχθεί στο προσεχές μέλλον, γεγονός που φυσικά προκαλεί το ερώτημα τι άλλαξε για να εξηγήσει αυτή την αντιστροφή. Ο διάδοχος του Ράσμουσεν, Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε στα μέσα Φεβρουαρίου ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε έναν “αγώνα εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς” με τη Ρωσία, γεγονός που υπονοούσε ότι η στρατιωτικο-βιομηχανική παραγωγή της τελευταίας είναι ισοδύναμη με εκείνη ολόκληρου του μπλοκ των 31 μελών του.
Η νίκη της Ρωσίας στη μάχη του Artyomovsk απέδειξε ότι η προαναφερθείσα δυναμική τείνει υπέρ της, γεγονός που αποτελεί κακό οιωνό για την υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ αντεπίθεση του Κιέβου. Ακριβώς επειδή οι πιθανότητες επιτυχίας συσσωρεύονται όλο και περισσότερο εναντίον του, αυτό το φασιστικό καθεστώς ανατίναξε μόλις το φράγμα της Καχόβκα από απελπισία για να διαιρέσει την εστίαση των αμυνόμενων, προκειμένου να διευκολύνει μια διάσπαση κατά μήκος των γραμμών του μετώπου. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να επεκτείνει τη σύγκρουση στη Λευκορωσία ή/και τη Μολδαβία για τον ίδιο λόγο.
Σε περίπτωση που αυτά τα τεχνάσματα αποτύχουν και η αντεπίθεση του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ δεν μπορέσει να ξεπεράσει το αδιέξοδο στο οποίο έχει διολισθήσει αυτή η σύγκρουση εδώ και μισό χρόνο, τότε η Δύση θα πρέπει να κάνει κάτι άλλο που θα μπορεί να γυρίσει στους ψηφοφόρους της ότι κάνει αυτόν τον πόλεμο δια αντιπροσώπων ύψους 165 δισεκατομμυρίων δολαρίων να φαίνεται ότι αξίζει τον κόπο. Εκεί έγκειται και η σημασία της ουσιαστικής προόδου που θα σημειωθεί για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του επόμενου μήνα, όπως ακριβώς πρότεινε ο Ράσμουσεν, προκειμένου να το παρουσιάσουν ως μια μεγάλη ήττα για τη Ρωσία.
Ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Ben Wallace δήλωσε ήδη στην Washington Post σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι “Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να πούμε: [Δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα”, κάτι που ακόμη και ο Ουκρανός πρόεδρος Βλαντίμιρ Ζελένσκι αναγνώρισε με απροθυμία ότι είναι αλήθεια. Για τον λόγο αυτό, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν πρότεινε αντ’ αυτού την επέκταση “απτών και αξιόπιστων” εγγυήσεων ασφαλείας στην εν λόγω πρώην Σοβιετική Δημοκρατία κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής.
Ακόμα και αν συμφωνηθεί μια σειρά από αμοιβαία αμυντικά σύμφωνα, παρόμοια στο πνεύμα με εκείνο που οι ΗΠΑ πέτυχαν με τη Νότια Κορέα λίγο μετά την ανακωχή, ίσως και πάλι να μην είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της δυτικής κοινής γνώμης, αλλά ούτε και των υποστηρικτών του Ζελένσκι στο εσωτερικό της χώρας. Η Πολωνία, η οποία φιλοδοξεί να γίνει ο περιφερειακός ηγεμόνας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, θα μπορούσε τότε να πρωτοστατήσει στην οργάνωση του λεγόμενου “συνασπισμού των προθύμων” που προέβλεψε ο Ράσμουσεν, προκειμένου να επεκτείνει de facto την πυρηνική ομπρέλα του ΝΑΤΟ πάνω από την Ουκρανία.
Η επίσημη παρουσία των συμβατικών στρατευμάτων των κρατών του ΝΑΤΟ στη χώρα αυτή θα μπορούσε να χρησιμεύσει για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε όποιο σύμφωνο αμοιβαίας άμυνας κορεατικού τύπου μπορεί να προσφερθεί σύντομα από τα μέλη του μπλοκ στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του επόμενου μήνα. Επιπλέον, θα μπορούσαν επίσης να χρησιμεύσουν στο πάγωμα της Γραμμής Επαφής (LOC) αποτρέποντας τις ρωσικές επιθέσεις από το φόβο ότι θα ενεργοποιήσουν έμμεσα το άρθρο 5, εάν οι δυνάμεις της συμμαχίας αυτής τραυματιστούν ως αποτέλεσμα των όποιων ενεργειών του Κρεμλίνου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που γίνονται σε αυτοάμυνα.
Η στρατιωτικοστρατηγική δυναμική αυτής της σύγκρουσης θα άλλαζε επομένως ριζικά μέσα σε μια στιγμή, εάν η πρόβλεψη του σεναρίου του Rasmussen επαληθευόταν, ιδίως δεδομένου ότι η ανάπτυξη δυνάμεων των κρατών του ΝΑΤΟ κατά μήκος της LOC θα μπορούσε να αποτρέψει τη Ρωσία από το να προωθηθεί πίσω στην Ουκρανία εάν το Κίεβο επεκτείνει τη σύγκρουση στη Λευκορωσία και/ή τη Μολδαβία. Το πολύ-πολύ, η Μόσχα θα μπορούσε τότε μόνο να ελπίζει ότι θα επιστρέψουν στις προηγούμενες θέσεις τους αντί να επιδιώξει να εκμεταλλευτεί την πιθανή ήττα της για να περάσει στην επίθεση κατά μήκος αυτών των μετώπων.
Συνολικά, είναι απολύτως λογικό από την άποψη των στρατιωτικοστρατηγικών και αφηγηματικών συμφερόντων της Δύσης η Πολωνία να ηγηθεί ενός “συνασπισμού των προθύμων” στην Ουκρανία κάποια στιγμή αυτό το καλοκαίρι, ειδικά αν η υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ αντεπίθεση του Κιέβου αποτύχει να μετατοπίσει σοβαρά την LOC. Αν και απίστευτα επικίνδυνο σε σχέση με την αύξηση των πιθανοτήτων ενός θερμού πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας λόγω λανθασμένου υπολογισμού, οι ηγέτες αυτοί μπορεί να επιλέξουν να ρίξουν τα ζάρια από απελπισία για να επιτύχουν κάτι που μπορεί να γυριστεί ως “νίκη”.
Η Ρωσία προέβλεψε ακριβώς αυτό το σενάριο πριν από ένα χρόνο, αλλά μόλις πρόσφατα περισσότεροι από την Πολωνία είχαν συμφέρον να το δουν να συμβαίνει. Η Δύση συκοφάντησε αυτή την πρόβλεψη ως “ρωσική προπαγάνδα” μέχρι τώρα, προκειμένου να κάνει το στοχευμένο ακροατήριό της να πιστέψει ότι τίποτα τέτοιο δεν σχεδιάζεται, μόνο και μόνο για να προβλέψει τώρα ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ ακριβώς το ίδιο πράγμα που έκανε και η Ρωσία. Όλα κινούνται πολύ γρήγορα, οπότε αυτή η πρόβλεψη μπορεί να επαληθευτεί σύντομα, αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε αυτή δεδομένη.
Με πληροφορίες από korybko.substack.com
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.