Σε συνέχεια της εγκληματικής επίθεσης που δέχθηκε η 27χρονη στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης, Τετάρτη 17 Αυγούστου, η δράστιδα οδηγήθηκε ενώπιον του Εισαγγελέα. Η 25χρονη Αλβανίδα παραδέχθηκε ότι υπήρξε ερωτικό “τρίγωνο” μεταξύ της ίδιας, του συζύγου της καθώς και του θύματος. Στη συνέχεια παραπέμφθηκε σε Ανακριτή όπου της δόθηκε αντίστοιχο χρονικό περιθώριο προκειμένου να προετοιμάσει την απολογία της.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο της 25χρονης, τον κ. Χατζάκο Αθανάσιο, η εντολέας του δεν σκόπευε να μαχαιρώσει την άτυχη γυναίκα, παρά μόνο να την τρομάξει. Η ίδια ισχυρίζεται, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο δικηγόρος της, ότι δεν ήθελε να χάσει τον σύζυγο και τα παιδιά της. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι ο σύζυγός της και το θύμα σκόπευαν να τη διώξουν από το σπίτι και να μεγαλώσουν τα παιδιά μόνοι τους.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονίσουμε ότι, σύμφωνα με το Οικογενειακό Δίκαιο όπως αναδιαμορφώθηκε το 1983, με τον παραπάνω φόβο ζούσαν όλοι οι άνδρες στην Ελλάδα, από τους οποίους στερούσαν την κοινή επιμέλεια των παιδιών τους, σε ποσοστό 92,4%, καθώς η μητέρα απολάμβανε την πλήρη επιμέλεια των παιδιών. Με λίγα λόγια, μέχρι και τη θέσπιση του νέου νομοσχεδίου συνεπιμέλειας, σύμφωνα με το άρθρο 30 Ν. 4800/21-5-2021, όλοι οι άνδρες κινδύνευαν να χάσουν επαφή με τα παιδιά τους σε συνεχεία του διαζυγίου.
Προκειμένου να αντιληφθεί κανείς τα ποσοστά της ενδοοικογενειακής βίας – τα οποία τόσο μονόπλευρα παρουσιάζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εις βάρος του ανδρικού φύλου – θα πρέπει να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει βίαιος. Και ο σημαντικότερος λόγος είναι αυτός: να του στερήσεις τα παιδιά του.
Όπως και στη συγκεκριμένη υπόθεση, η 25χρονη έγινε βίαιη και μαχαίρωσε τρεις φορές το θύμα της. Ακριβώς επειδή φοβήθηκε ότι θα χάσει τα παιδιά της. Φανταστείτε μόνο πόσα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί μεταξύ του 1983 και του 2021, αν ο νόμος της συνεπιμέλειας είχε νομοθετηθεί νωρίτερα. Και φανταστείτε πόσοι άνδρες ζούσαν ένα καθημερινό μαρτύριο, με τον φόβο ότι θα χάσουν τα παιδιά τους. Ή που όντως τα έχαναν. Και οδηγήθηκαν σε οικονομική καταστροφή, αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων, έως και αυτοκτονία.
Προκειμένου να κατανοήσουμε το βαθμό του προβλήματος, ας εξετάσουμε την έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία και δημοσιεύθηκε από το IZA Institute of Labor Economics (Με τίτλο “The Effect of Joint Custody Laws on Intimate Partner Violence” – “Bargaining under Threats: The Effect of Joint Custody Laws on Intimate Partner Violence”).
Η έρευνα αποδεικνεύει ότι τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και γυναικείων δολοφονιών μειώθηκαν έως και 50% μετά την νομοθέτηση της συνεπιμέλειας!
Ο ίδιος νόμος συνεπιμέλειας που πολεμάνε τόσο φανατικά οι φεμινίστριες είναι και η λύση στη δραστική μείωση της ενδοοικογενειακής βίας. Όταν οι απειλές τύπου “Θα πάρω τα παιδιά και θα φύγω” ή “δεν θα ξαναδείς τα παιδιά σου”, εκμηδενίζονται πλήρως από έναν νόμο που δίνει τη δυνατότητα στον πατέρα να συμμετέχει στη ζωή του παιδιού.
Ωστόσο, η γονική συνεπιμέλεια συνεχίζει να αποτελεί μια προσωρινή απόφαση. Το ερώτημα είναι αν θα την πολεμήσουμε ή αν θα την ασπαστούμε, προκειμένου να μην υπάρχει αδικημένος γονέας, να μην αποκόπτεται από τη ζωή των παιδιών του, να μην έχει λόγο να μαχαιρώσει κανέναν…
Πηγή: Gobeawesome, katohika
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.