Ενώ όλες οι κάμερες είναι στραμμένες στη Γάζα και παρόλο που η Χαμάς δεν έχει πολιτική δύναμη εκεί, ο εποικισμός και η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης συνεχίζεται και στη Δυτική Όχθη.
Δημοσιογραφική κριτική, Ανάλυση – Seppe De Meulder
“Αν παίρνεις “ουδέτερη” στάση απέναντι σε καταστάσεις καταπίεσης, παίρνεις το μέρος του καταπιεστή”, δήλωσε ο Νοτιοαφρικανός επίσκοπος Desmond Tutu, στον οποίο απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης το 1984.
Ο DeWereld Morgen καταδικάζει τις πρόσφατες επιθέσεις της Χαμάς κατά ισραηλινών πολιτών, αλλά δεν τις βλέπει ως ξεχωριστές από τα 75 χρόνια κρατικής τρομοκρατίας του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού. Το διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα της ένοπλης αντίστασης εναντίον ενός αποικιοκράτη δεν αποτελεί άδεια για επιθέσεις εναντίον αμάχων. Μια ειρήνη με διαπραγμάτευση μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν αναγνωριστούν 75 χρόνια εκδίωξης, 56 χρόνια κατοχής, εποικισμού και απαρτχάιντ και 16 χρόνια αποκλεισμού της Γάζας ως οι αιτίες αυτής της βίας. Ο DeWereld Morgen εξετάζει αυτές τις αιτίες που αποσιωπούνται, υποεκτίμιουνται ή αρνούνται από τους πολιτικούς και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να τονώσει μια συζήτηση που μπορεί να οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις και ειρήνη.
Η κριτική των εμπορικών μέσων ενημέρωσης συχνά παρεξηγείται. Αν πολλοί άνθρωποι εξοργίζονται με την κάλυψη των όσων συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, δεν είναι απαραίτητα επειδή πιστεύουν ότι θα είναι γεμάτη παραπληροφόρηση.
Φυσικά, συμβαίνει να υπάρχουν λάθη στις ειδήσεις. Για παράδειγμα, πολλά μέσα ενημέρωσης ανέλαβαν ψευδείς ειδήσεις για αποκεφαλισμένα μωρά. Ωστόσο, όσοι κοιτάζουν τυφλά τα γεγονότα χάνουν από τα μάτια τους δύο πράγματα που είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικά, δηλαδή: την επιλογή και τη διαμόρφωση των γεγονότων.
Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας;
“Πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς”, υπό αυτόν τον τίτλο το VRT nws συγκεντρώνει όλες τις ειδήσεις από την Παλαιστίνη. Αυτός ο τίτλος συνοψίζει λίγο-πολύ το πρόβλημα με την ενημέρωση σε πολλά δυτικά μέσα ενημέρωσης. Μια μεγάλη ροή -χρήσιμων και σημαντικών- πληροφοριών συγκεντρώνεται και ερμηνεύεται στο πλαίσιο ενός υποτιθέμενου πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.
Μπορεί κανείς να προσποιείται ότι είναι έτσι, αλλά ένα τέτοιο πλαίσιο δεν είναι ποτέ προφανές. Κατ’ αρχάς, δεν είναι προφανές να μιλάμε εδώ για πόλεμο. Ένας πόλεμος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι κάτι που λαμβάνει χώρα μεταξύ δύο κρατών. Οι υποστηρικτές το αποκαλούν κίνημα αντίστασης, οι αντίπαλοι το αποκαλούν τρομοκρατική ομάδα. Αυτό που είναι σαφές σε κάθε περίπτωση είναι ότι δύσκολα μπορεί κανείς να αποκαλέσει τη Χαμάς κράτος.
Η διαμόρφωση των γεγονότων στην Παλαιστίνη ως πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, όπως θέλει να επιβάλει το Ισραήλ, θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ προσπάθησαν κάποτε να διαμορφώσουν τον πόλεμο στο Ιράκ ως πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Όπως τότε οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους ως πρόσχημα για την παράνομη και δολοφονική εισβολή τους στο Ιράκ, έτσι και σήμερα το Ισραήλ χρησιμοποιεί τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς ως πρόσχημα για τη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον των Παλαιστινίων.
Το έτος 0
Για να επιβάλει αυτό το πλαίσιο, δεν διστάζει να πει εύκολα ψέματα. Αυτό συνέβη με την παράνομη εισβολή στο Ιράκ και συμβαίνει και εδώ, δεν πρέπει να είμαστε αφελείς γι’ αυτό. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι εξίσου πιθανό να πεις ψέματα λέγοντας μόνο την αλήθεια, δηλαδή επιλέγοντας μόνο εκείνα τα γεγονότα που ταιριάζουν στο πλαίσιό σου και παραλείποντας εκείνα που δεν εμπίπτουν στο πλαίσιό σου.
Η ουσία αυτού που λέγεται έγκειται σε αυτό που κρύβεται
Η ουσία αυτού που λέγεται έγκειται σε αυτό που αποκρύπτεται. Αν το Ισραήλ θέλει να κάνει την 7η Οκτωβρίου τη δική του 9/11, αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή θέλει να κάνει εκείνη τη στιγμή “το έτος 0”. Παρουσιάζοντας τις επιθέσεις της Χαμάς ως κεραυνό εν αιθρία, θέλει να βάλει σε παρένθεση όλα όσα συνέβησαν πριν από αυτό, σε πρώτη φάση. Το να παρουσιάσει αυτό που συμβαίνει σήμερα ως πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς σε πρώτη φάση σημαίνει ότι αποκρύπτει περισσότερα από 75 χρόνια αποικιοκρατικής ιστορίας
Πόσο δυσανάλογη;
Ωστόσο, δεν είναι μόνο σημαντικό για το Ισραήλ να μπορεί να παρουσιάζει τη γενοκτονία που διαπράττει ως πόλεμο. Είναι εξίσου σημαντικό να τις παρουσιάζει, όπως κάνει έτσι η VRT, ως πόλεμο κατά της Χαμάς. Αν φαίνεται προφανές ότι η Χαμάς είναι ο εχθρός σε αυτή τη σύγκρουση, αυτό δείχνει μόνο πόσο κυρίαρχη είναι ακόμα αυτή η ισραηλινή διαμόρφωση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ακόμη και ορισμένες φιλοπαλαιστινιακές φωνές υιοθετούν το πλαίσιο του Ισραήλ
Ακόμη και ορισμένες φωνές που θεωρούνται φιλοπαλαιστινιακές υιοθετούν αυτή τη διατύπωση όταν υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί, αλλά τα σημερινά εγκλήματα πολέμου δεν είναι πλέον “αναλογικά”. Έγγραφα που διέρρευσαν από την ίδια την ισραηλινή κυβέρνηση δείχνουν πλέον ξεκάθαρα ότι ο σκοπός των σημερινών βομβαρδισμών δεν είναι καθόλου η εξάλειψη της Χαμάς, αλλά μάλλον η περαιτέρω εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης.
Για να διατηρηθεί το πλαίσιο στο οποίο η Χαμάς είναι ο απόλυτος εχθρός, η επιλογή των γεγονότων δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο χρονικά: η Χαμάς υπάρχει μετά βίας εδώ και 25 χρόνια, ενώ η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης συνεχίζεται εδώ και 75 χρόνια. Η επιλογή των γεγονότων θα πρέπει επίσης να περιορίζεται στο χώρο. Αυτό που δεν θα πρέπει να συμπεριληφθεί είναι οι τρέχουσες επιθέσεις του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, όπου η Χαμάς δεν βρίσκεται καθόλου στην εξουσία.
Η απογοήτευση του Όσλο
Αν κάποιος θέλει να παρουσιάσει τα σημερινά γεγονότα ως πόλεμο, το πιο λογικό αντίπαλο δέος του Ισραήλ θα ήταν φυσικά η Παλαιστίνη. Το ότι οι άνθρωποι προτιμούν να μιλούν για πόλεμο κατά της Χαμάς έχει να κάνει με την πολιτική κατάσταση στη Δυτική Όχθη. Εκεί, όχι η Χαμάς, αλλά η Φατάχ βρίσκεται στην εξουσία.
Η Φατάχ είναι το κόμμα στο οποίο ανήκε ο Γιάσερ Αραφάτ όταν υπέγραψε τις συμφωνίες του Όσλο. Σε αυτές τις συμφωνίες, ο Αραφάτ αναγνώρισε το ισραηλινό κράτος στο 78% του εδάφους της ιστορικής Παλαιστίνης και έθαψε το τσεκούρι με αντάλλαγμα την προοπτική ενός παλαιστινιακού κράτους με τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη ως έδαφός του.
Οι ισραηλινές αποικίες αναπτύχθηκαν σαν μανιτάρια
Όχι μόνο αυτό το παλαιστινιακό κράτος αποδείχθηκε σύντομα ότι δεν είχε σχεδόν καμία πραγματική δύναμη. Ο εποικισμός και η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης συνεχίστηκαν επίσης αμείωτα. Σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν παλαιστινιακό έδαφος σύμφωνα με τις συμφωνίες του Όσλο, οι ισραηλινές αποικίες αναπτύχθηκαν σαν μανιτάρια.
Γυρίζοντας τα πράγματα ανάποδα
“Η μόνη ειρηνευτική διαδικασία για την οποία ενδιαφέρεται το Ισραήλ, είναι να πάρει τη γη μας κομμάτι-κομμάτι”, απηχεί το κυνικό αστείο που μου είπαν αρκετοί Παλαιστίνιοι για τη λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία που έλαβε χώρα μετά τις συμφωνίες του Όσλο.
Ενώ η Χαμάς έλαβε υποστήριξη από το Ισραήλ κατά την ίδρυσή της, αφενός σε μια προσπάθεια να διχάσει την παλαιστινιακή αντίσταση, ήταν επίσης η απογοήτευση πολλών Παλαιστινίων για το τι τους έδωσαν οι συμφωνίες του Όσλο και η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία που τις ακολούθησε που επέτρεψε στη Χαμάς να γίνει μεγάλη.
Όσοι βλέπουν την ισραηλινή επιθετικότητα ως συνέπεια των επιθέσεων της Χαμάς αναποδογυρίζουν τα πράγματα
Εκείνοι που βλέπουν την ισραηλινή επιθετικότητα ως συνέπεια των επιθέσεων της Χαμάς αναποδογυρίζουν τα πράγματα. Έτσι, ενώ στη Γάζα η Χαμάς ήρθε στην εξουσία, στη Δυτική Όχθη η Φατάχ παρέμεινε ωστόσο στην εξουσία. Και ενώ λοιπόν οι επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου δεν προήλθαν από τη Δυτική Όχθη, ο παλαιστινιακός πληθυσμός υποφέρει σήμερα και εκεί.
Η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης στη Δυτική Όχθη
Ακόμη και πριν από την 7η Οκτωβρίου, το 2023 ήταν η πιο θανατηφόρα χρονιά για τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη μετά τις συμφωνίες του Όσλο. Από τις 7 Οκτωβρίου, τουλάχιστον άλλοι 125 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από Ισραηλινούς εποίκους, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.
Ενώ όλες οι κάμερες ήταν στραμμένες στη Γάζα, το Ισραήλ έκλεισε σχεδόν όλα τα μεγάλα σημεία ελέγχου στη Δυτική Όχθη, καθιστώντας δύσκολη τη μεταφορά τροφίμων, μεταξύ άλλων. Περισσότεροι από 1.500 Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν βίαια από τη γη τους από τους εποίκους
Άλλοι περισσότεροι από 1.000 Παλαιστίνιοι φυλακίστηκαν. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι κρατούνται όμηροι, καθώς η κράτηση των Παλαιστινίων γίνεται χωρίς δίκη στο Ισραήλ. Στη φυλακή, τους στερούν επίσης την πρόσβαση σε ποτό, φαγητό και απαραίτητα φάρμακα και τους βασανίζουν συστηματικά.
Με άλλα λόγια, ακόμη και χωρίς τη Χαμάς, η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης στη Δυτική Όχθη συνεχίζεται αμείωτη. Επομένως, δεν πρόκειται για πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ένα ακόμη βήμα στη συνεχιζόμενη αποικιοποίηση της Παλαιστίνης.
“Αποικισμός της Παλαιστίνης”, ίσως το VRTnws θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να συγκεντρώσει τα γεγονότα υπό αυτόν τον τίτλο. Άλλωστε, ο Rudi Vranckx αναφέρει επίσης ότι αυτό είναι “η ουσία των πάντων”.
Η Μετάφραση του άρθρου έγινε από την ομάδα διαχείρισης του sahiel.gr
Πηγή: dewereldmorgen.be
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.