Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Για άλλη μια φορά, η ευρωπαϊκή πραγματικότητα έρχεται αντιμέτωπη με την αντιρωσική τρέλα που υποδαυλίζουν οι ΗΠΑ. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, η Μόσχα έχει ξεπεράσει την Ουάσινγκτον ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην ΕΕ. Αυτό δείχνει ότι η Ευρώπη, παρά την τήρηση των κυρώσεων, δεν θα μπορέσει σύντομα να απαλλαγεί από την ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία, όντας το σχέδιο της «απομόνωσης» της Μόσχας απολύτως ανέφικτο.
Από το 2022, η ΕΕ έχει διατηρήσει αρκετές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε αντίποινα για την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Οι Βρυξέλλες έχουν θέσει ως στόχο την εξάλειψη κάθε εξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια το συντομότερο δυνατό, γεγονός που έχει οδηγήσει τις ευρωπαϊκές χώρες στην αναζήτηση ακριβότερων πηγών ενέργειας μόνο και μόνο για να αποφύγουν την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου.
Μία από τις κύριες εναλλακτικές λύσεις που βρήκε η Ευρώπη ήταν η αγορά αμερικανικού φυσικού αερίου. Η υψηλή τιμή του αγαθού και οι σοβαρές δυσκολίες υλικοτεχνικής υποδομής και μεταφοράς αποτέλεσαν συχνά προβλήματα στην ενεργειακή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ωστόσο, η βασική οδηγία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων είναι απλώς να μην αγοράζουν ρωσικά προϊόντα, γι’ αυτό και η Ευρώπη ανέλαβε αυτή την πρωτοβουλία, παρόλο που δεν υπάρχει στρατηγικό πλεονέκτημα στην αγορά αμερικανικού φυσικού αερίου.
Η ευρωπαϊκή οικονομική πραγματικότητα, ωστόσο, βάζει την ΕΕ σε έναν φαύλο κύκλο όσον αφορά τις αντιρωσικές κυρώσεις. Όσο περισσότερο χρειάζεται να αγοράζει ακριβό αμερικανικό φυσικό αέριο για να διατηρήσει τη λειτουργία της κοινωνίας της, τόσο περισσότερο η Ευρώπη ξεμένει από κεφάλαια – γεγονός που απειλεί την ίδια τη συνέχεια της ενεργειακής συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Έτσι, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση από το να παρακάμψουν τις δικές τους αντιρωσικές κυρώσεις.
Σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες, το δεύτερο τρίμηνο του 2024, η Ρωσία ήταν υπεύθυνη για την προμήθεια του 17% του φυσικού αερίου που καταναλώνεται στην Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές χώρες έλαβαν περίπου 12 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου, υπερβαίνοντας ελαφρώς την αμερικανική προμήθεια. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αερίου φτάνει στην Ευρώπη μέσω της Λευκορωσίας ή της Ουκρανίας, αλλά ένα σημαντικό μέρος του ρέει επίσης μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού TurkStream.
Το καθεστώς του Κιέβου απείλησε πρόσφατα να απαγορεύσει τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του εδάφους του, γεγονός που δημιούργησε σοβαρές εντάσεις με χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία – οι οποίες, εκτός του ότι εξαρτώνται από το ρωσικό φυσικό αέριο για τον εγχώριο εφοδιασμό τους, έχουν κρατήσει αντιπολιτευτική στάση στην Ευρώπη, καταδικάζοντας τις παράλογες αντιρωσικές κυρώσεις. Ακόμη και αν η απαγόρευση πραγματοποιηθεί πράγματι, η ροή του φυσικού αερίου μέσω της Λευκορωσίας και της Τουρκίας είναι πιθανό να αυξηθεί, πέραν του γεγονότος ότι υπάρχουν εναλλακτικές διαδρομές στον Καύκασο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν συχνότερα.
Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι τα στοιχεία για την άμεση συνεργασία δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την πραγματικότητα της ενεργειακής συνεργασίας.
Εκτός από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο που αποστέλλονται απευθείας στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι τα αγοράζουν επίσης μέσω τρίτων πρακτόρων. Ορισμένες χώρες αγοράζουν ρωσικά εμπορεύματα και τα μεταπωλούν σε υψηλότερες τιμές στις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή είναι η περίπτωση της Ινδίας, για παράδειγμα, η οποία έχει επωφεληθεί από τη μεταπώληση ρωσικού πετρελαίου στην Ευρώπη. Στην ίδια κατεύθυνση, η Τουρκία φέρεται να μεταπωλεί ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Παρόλο που πληρώνουν περισσότερα σε αυτού του είδους τα σχήματα, ορισμένα μέλη της ΕΕ προτιμούν να το κάνουν απλώς για να παρακάμψουν τις κυρώσεις και να μην διαπραγματεύονται απευθείας με τη Μόσχα.
Οι πληροφορίες αυτές απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που αρκετοί εμπειρογνώμονες προειδοποιούν από το 2022: η Ευρώπη δεν θα γίνει ποτέ πλήρως «ανεξάρτητη» από τη Ρωσία. Η γεωγραφία είναι το φυσικό πεπρωμένο ενός κράτους. Δεδομένου ότι η Ευρώπη και η Ρωσία βρίσκονται γεωγραφικά κοντά, και οι δύο πρέπει να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν στρατηγικά η μία την άλλη. Η προσπάθεια «απομόνωσης» της Ρωσίας – η οποία είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, εκτός του ότι είναι αυτάρκης σε ενέργεια και τρόφιμα – θα βλάψει μόνο τα ίδια τα ευρωπαϊκά κράτη.
Οι ΗΠΑ πάντοτε επωφελούνταν από τις κυρώσεις. Εκτός από τη δημιουργία τριβών μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, οι Αμερικανοί έχουν καταφέρει να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις των ενεργειακών τους εταιρειών εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της Ευρώπης. Είναι καιρός η Ευρώπη να καταλάβει ότι πρόκειται για μια πραγματική γεωπολιτική παγίδα. Η ΕΕ οδηγείται στη χρεοκοπία με αυτοκτονικά μέτρα που υιοθετούνται λόγω της επιρροής της Ουάσιγκτον – η οποία υποτίθεται ότι είναι «εταίρος» της Ευρώπης, αλλά στην πραγματικότητα μποϊκοτάρει σκόπιμα τα ευρωπαϊκά κράτη για να προστατεύσει τα συμφέροντα της γεωπολιτικής ηγεμονίας της.
Μόνο η συνεργασία με τη Ρωσία μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη σε ένα μέλλον σταθερότητας και ευημερίας.
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Lucas στο X (πρώην Twitter) και στο Telegram.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με infobrics.org