Γράφει η Judy Dempsey
Η άρνηση του καγκελάριου Scholz να στείλει άρματα μάχης Leopard στην Ουκρανία ανταγωνίζεται τους συμμάχους της Γερμανίας και θα επηρεάσει αρνητικά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το Βερολίνο θα πρέπει να αδράξει αυτή την ευκαιρία να διαμορφώσει την ιστορία.
Πριν από σχεδόν οκτώ χρόνια, ηγέτες, διπλωμάτες, ειδικοί σε θέματα ασφάλειας και ανώτατοι στρατιωτικοί κάθονταν στην κομψή αίθουσα χορού του ξενοδοχείου Bayerischer Hof. Συμμετείχαν στην ετήσια Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια (MSC). Περίμεναν επίσης την Άνγκελα Μέρκελ.
Τότε η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ είχε περάσει το Σαββατοκύριακο στο Μινσκ. Εκεί, στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, η ίδια και οι πρόεδροι της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας υποστήριξαν τις λεγόμενες συμφωνίες του Μινσκ. Ο στόχος ήταν να υποστηριχθεί μια κατάπαυση του πυρός για να σταματήσουν οι δολοφονίες και η βία στην ανατολική Ουκρανία, στην οποία η Ρωσία είχε εισβάλει τον Μάρτιο του 2014. Η Μέρκελ κέρδισε επαίνους για τις προσπάθειές της.
Η Μέρκελ, η οποία κατά τη διάρκεια του 2014 συνέβαλε καθοριστικά στο να πειστούν όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία, ήταν ανένδοτη στην ομιλία της MSC για την εξεύρεση διπλωματικής λύσης στον πόλεμο.
“Αυτή η σύγκρουση δεν μπορεί να κερδηθεί στρατιωτικά. Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια”, δήλωσε η ίδια. “Βλέπετε, είμαι ακράδαντα πεπεισμένη ότι η σύγκρουση δεν μπορεί να επιλυθεί με στρατιωτικά μέσα. Περισσότερα όπλα δεν θα την λύσουν”. Έλαβε χειροκροτήματα γι’ αυτό – παρόλο που σήμερα αυτή η προσέγγιση θα θεωρούνταν πολύ ήπια απέναντι στη Μόσχα.
Ο διάδοχός της, Όλαφ Σολτς, ο οποίος είναι εξίσου αντίθετος με τη στρατιωτική επιλογή για την αντιμετώπιση αυτής της δεύτερης εισβολής στην Ουκρανία, στην οποία η Ρωσία είναι βάναυση στην εκτέλεσή της, είναι τώρα μπλεγμένος σε μια πικρή διαμάχη με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους του σχετικά με τη συνεχιζόμενη άρνησή του να στείλει άρματα μάχης Leopard στην Ουκρανία.
Δεν είναι μόνο ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky που συνεχίζει να ζητά περισσότερα όπλα -ιδιαίτερα άρματα μάχης- για να νικήσει τη Ρωσία. Η Πολωνία, τα κράτη της Βαλτικής Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, η Φινλανδία και άλλες χώρες της περιοχής που από τον Φεβρουάριο του 2022 έχουν παράσχει στην Ουκρανία σημαντικά ποσά στρατιωτικής βοήθειας, θέλουν την άδεια του Σολτς για την εξαγωγή των γερμανικής κατασκευής αρμάτων μάχης Leopard στην Ουκρανία.
Η Γερμανία έχει την πολιτική να μην στέλνει όπλα σε εμπόλεμες ζώνες και αυτό περιλαμβάνει και όπλα που έχει πουλήσει σε συμμάχους. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Zeitenwende που εκφωνήθηκε πριν από σχεδόν ένα χρόνο, λίγες ημέρες μετά την ολοκληρωτική επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Scholz υποσχέθηκε να παραδώσει όπλα στο Κίεβο.
Αυτό συνέβη. Σιγά-σιγά. Αλλά όχι σε βαθμό που θα μπορούσε να ανατρέψει τον πόλεμο για την Ουκρανία, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες. Το άρμα μάχης Leopard θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Αν αυτό ισχύει, ποιο είναι το πρόβλημα του Σολτς να στείλει τα άρματα ή να δώσει την κατηγορηματική του άδεια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες να στείλουν τα άρματα στην Ουκρανία;
Ο Σολτς έχει επανειλημμένα πει ότι η Γερμανία δεν θα προχωρήσει μόνη της και ότι περιμένει από τις Ηνωμένες Πολιτείες να στείλουν τα βαριά άρματα μάχης Abraham στην Ουκρανία. Η Ουάσινγκτον στέλνει ήδη τα οχήματα μάχης πεζικού Bradley που είναι πιο κινητά στη μεταφορά και ευκολότερα στη συντήρηση.
Αλλά η επιχειρηματολογία του Σολτς έχει αφήσει μια πικρή γεύση στους Ευρωπαίους συμμάχους του, στους εταίρους του στον συνασπισμό των Πρασίνων και στους μισούς σχεδόν από τους Γερμανούς που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση και υποστηρίζουν την παράδοση των αρμάτων.
“Ο Σολτς δεν θέλει να είναι ο πρώτος [που θα στείλει αυτά τα άρματα]”, δήλωσε ο Στέφαν Μάιστερ, ειδικός σε θέματα Ρωσίας και Ανατολικής Ευρώπης στο Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. “Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον σας. Είναι μια πολύ γερμανική άποψη. Απλά φοβάται τόσο πολύ την κλιμάκωση. Πρόκειται για έναν πόλεμο με τη Ρωσία”, πρόσθεσε ο Μάιστερ.
Αυτή η γερμανική αντίληψη για τη Ρωσία μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Σολτς δεν παρέχει την ηγεσία που χρειάζεται επειγόντως η Ευρώπη. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει προσπαθήσει, αλλά έχει κερδίσει ελάχιστη υποστήριξη από το Βερολίνο και αντιμετωπίζεται με κάποια καχυποψία από τους Κεντρικοευρωπαίους για τις απόψεις του σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης και τις απόψεις του παρελθόντος του για τη Ρωσία.
Ακόμη και οι φιλοδοξίες της γαλλογερμανικής σχέσης, που ενσωματώνονται στη Συνθήκη των Ηλυσίων που υπογράφηκε πριν από εξήντα χρόνια, βρίσκονται προς το παρόν σε αναμονή. Στις μέρες μας, το Βερολίνο και το Παρίσι δεν συμφωνούν σχεδόν σε τίποτα, με τον Σολτς να κάνει ελάχιστα για να αναβιώσει αυτόν τον ιδιαίτερο άξονα. Αυτά είναι άσχημα νέα για την Ευρώπη.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, όπως και να τελειώσει, θα έχει βαθύτατες επιπτώσεις στη μελλοντική κατεύθυνση της Ευρώπης. Είτε η ΕΕ θα βγει από αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο πολιτικά ισχυρότερη και πιο ενωμένη με τρόπους που θα ενθαρρύνουν περισσότερη ολοκλήρωση, είτε θα κυριαρχηθεί από δυσαρέσκεια και διχόνοια που θα προκληθεί σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία.
“Η Γερμανία υπήρξε πολύ σημαντική για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση”, δήλωσε ο Eugeniusz Smolar από το Κέντρο Διεθνών Σχέσεων της Βαρσοβίας. “Αλλά δεν θα μπορέσει να προωθήσει την ολοκλήρωση λόγω της πολιτικής της έναντι της Ουκρανίας και του πώς την βλέπουν οι Κεντρικοευρωπαίοι και οι χώρες της Βαλτικής. Και [υπάρχει] και κάτι άλλο. Το Βερολίνο δείχνει έλλειψη κατανόησης του διεθνούς πλαισίου. Παρόλο που είναι έντονα ατλαντιστικό, είναι σαν η Γερμανία να βάζει πρώτα τα δικά της συμφέροντα”, πρόσθεσε ο Smolar.
Επιπλέον, υπάρχει η άποψη ότι ο Σολτς, ο οποίος είναι γνωστό ότι αποστρέφεται τόσο πολύ το ρίσκο και δεν είναι πρόθυμος να ασκήσει ηγεσία όπως έκανε η Μέρκελ κατά την πρώτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, βλέπει αυτόν τον πόλεμο μέσα από διαφορετικό πρίσμα από τους ομολόγους του στην Κεντρική Ευρώπη.
“Είναι σαν να πρόκειται για μια κρίση που πρέπει να διαχειριστεί παρά για έναν πόλεμο που πρέπει να διεξαχθεί”, δήλωσε ο John Lough, Associate Fellow στο πρόγραμμα του Chatham House για τη Ρωσία και την Ευρασία. “Η Μέρκελ, από την άλλη πλευρά, αγόρασε χρόνο για την Ουκρανία. Χωρίς αυτό, η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να είναι ανθεκτική”.
Η Μέρκελ αποτελεί παρελθόν. Ο Σολτς, ωστόσο, έχει την ευκαιρία να διαμορφώσει την ιστορία. Αυτό θα απαιτούσε μια ηγεσία που θα αποσιωπούσε τους καβγάδες στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του, θα ξεπερνούσε τη συναισθηματική και ιστορική αντίληψη για τη Ρωσία και θα αναγνώριζε την ευπάθεια της Ευρώπης και της διατλαντικής σχέσης.
Το γερμανικό και το ευρωπαϊκό κοινό χρειάζονται επειγόντως αυτό το είδος πολιτικού πνεύματος. Το ίδιο και η Ουκρανία.
Judy Dempsey
Η Dempsey είναι μη μόνιμος ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Europe και αρχισυντάκτης του περιοδικού Strategic Europe.
Πηγή: carnegieeurope.eu
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.