του Luciano Lago
Στις επίσημες δηλώσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν δηλώθηκε ξεκάθαρα: στόχος αυτού του πολέμου είναι να παραταθεί επ’ αόριστον για να φθείρεται η Ρωσία και να επιτευχθεί η αλλαγή καθεστώτος στο Κρεμλίνο. Αυτό που δεν ειπώθηκε είναι ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τη σύγκρουση, σήμερα όλα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα.
Είναι κατανοητό ότι μία από τις αιτίες της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι η συνεχιζόμενη επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά το κόστος της σύγκρουσης βαρύνει κυρίως την Ευρώπη, της οποίας τα οικονομικά συμφέροντα διαφέρουν εντελώς από αυτά της οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Είναι σαφές ότι η Ευρώπη επωμίζεται βαρύ πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος, οι Ηνωμένες Πολιτείες καρπώνονται μερίσματα.
Οι Αμερικανοί έμποροι όπλων, οι μεγάλες αμερικανικές στρατιωτικές βιομηχανικές εταιρείες, γιόρτασαν τεράστια κέρδη με τη σαμπάνια, τις βιομηχανίες τροφίμων και ενέργειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι παραγωγοί σχιστολιθικού αερίου ειδικότερα, πέτυχαν έσοδα ρεκόρ και η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. έχει δεχθεί μόνο μερικές δεκάδες Ουκρανούς πρόσφυγες εντός των συνόρων της. Τα εκατομμύρια των Ουκρανών προσφύγων παραμένουν ευθύνη των ευρωπαϊκών χωρών και είναι το πρόβλημά τους, σίγουρα όχι των Ηνωμένων Πολιτειών που υποκινούν αυτή τη σύγκρουση εδώ και χρόνια.
Τα γεγονότα έχουν δείξει ότι η τυφλή επιβολή κυρώσεων δεν είναι αποτελεσματικός τρόπος επίλυσης των συγκρούσεων και ότι η συνέχιση της αποστολής ολοένα ισχυρότερων όπλων και όπλων δεν μπορεί να επιφέρει ειρήνη. Οι παρατεταμένες και περίπλοκες συγκρούσεις θα έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες. Οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών θα επωμιστούν υψηλότερο τίμημα και ο κόσμος θα αντιμετωπίσει επίσης σοβαρές προκλήσεις όπως η ενεργειακή κρίση και η επισιτιστική κρίση.
Η Γερμανία, ο κύριος βιομηχανικός ανταγωνιστής των ΗΠΑ στην Ευρώπη, με το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας, θα γίνει λιγότερο ανταγωνιστική και οι εταιρείες πέρα από τον Ατλαντικό θα επωφεληθούν από αυτό, ανταγωνιζόμενοι τις γερμανικές βιομηχανίες. Μόνο οι αφελείς μπορούν να σκεφτούν ότι αυτό είναι μια απλή σύμπτωση.
Οι ευρωπαίοι πολίτες και όχι μόνο αυτοί θα βρεθούν με αυξανόμενο κόστος και απώλεια θέσεων εργασίας, βαθιά οικονομική κρίση και δυσκολίες στις προμήθειες.
Αντίθετα, θα είναι οι κερδοσκόποι και οι κερδοσκόποι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πρώτοι και κύριοι, οι έμποροι όπλων και πετρελαίου και φυσικού αερίου, αυτοί που θα αποκομίσουν τα μέγιστα οφέλη από τη σύγκρουση.
Η αμερικανική κυβέρνηση αποκτά έτσι «δύο πουλιά με έναν λίθο»: μεγάλα κέρδη για τις πολυεθνικές της και αυστηρό έλεγχο στην Ευρώπη που παραμένει ολοένα και πιο υποταγμένη και υπόκειται στις οδηγίες της Ουάσιγκτον. Αυτός ο στόχος περιλαμβάνει τη συνολική ταύτιση μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ως συνδεδεμένου με έναν άρρηκτο δεσμό.
Τελικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες παίρνουν αυτό που ήθελαν και συγκεκριμένα κατάφεραν να σπάσουν όλους τους δεσμούς μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, το παλιό καπρίτσιο των αγγλοσαξονικών δυνάμεων που πάντα μισούσαν και φοβούνταν τη Ρωσική Αυτοκρατορία από την εποχή του Τσάρου.
Μόνο μια βραχυπρόθεσμη νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας θα μπορούσε να υπονομεύσει το αγγλοαμερικανικό σχέδιο να φθείρει και να στριμώξει τη Ρωσία και αυτό, από τα τελευταία γεγονότα στο πεδίο της μάχης, φαίνεται να πλησιάζει παρά τη μαμούθ προσπάθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να υποστηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία.
Μετάφραση: sahiel.gr
Πηγή: ideeazione.com
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.