Εβδομήντα επτά χρόνια αφότου η Ινδία απελευθερώθηκε από τη βρετανική κυριαρχία και έγινε πραγματικά ανεξάρτητη, ακολουθώντας μια πολιτική αδέσμευτων χωρών, η Βρετανία έχει επιτύχει ταπεινωτικά το καθεστώς της υποτέλειας, εξαρτώμενη πλήρως από την πολιτική των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι είναι μια πρώην Μεγάλη Δύναμη. Αντίθετα, η πρώην αποικία βιώνει τώρα μεγάλη παγκόσμια επιρροή, ακόμη και μέσα στην ίδια τη Βρετανία, αν αναλογιστούμε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ είναι ινδικής καταγωγής.
Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο
Μετά τη διάλυση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας τον 20ό αιώνα, το Λονδίνο ήλπιζε να διατηρήσει τον έμμεσο έλεγχο και την επιρροή στις πρώην αποικίες του, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, όπως ακριβώς έκανε η Γαλλία σε μεγάλες εκτάσεις της Δυτικής Αφρικής. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν πέτυχε στην προσπάθειά του αυτή. Αντ’ αυτού, το πρώην «διαμάντι στο στέμμα» της Βρετανικής Αυτοκρατορίας απομάκρυνε κάθε βρετανική επιρροή στη διακυβέρνηση της χώρας, με τη νέα ανεξάρτητη Ινδία να γίνεται σημαντικό μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων.
Σύμφωνα με τη μακροχρόνια πολιτική των Αδεσμεύτων του Νέου Δελχί, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι πρότεινε στις 17 Αυγούστου στην τρίτη εικονική σύνοδο κορυφής της Φωνής του Παγκόσμιου Νότου τη δημιουργία ενός ανθρωποκεντρικού «Παγκόσμιου Συμφώνου Ανάπτυξης» για τον Παγκόσμιο Νότο για τη διευκόλυνση του εμπορίου, την ανταλλαγή τεχνολογίας και τη χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους. Η Ινδία κατέχει κρίσιμη θέση στον Παγκόσμιο Νότο και η ενεργός συμμετοχή της στη συνεργασία είναι σημαντική για την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως, μεταξύ άλλων, μέσω του σχηματισμού BRICS.
Λόγω της απογοήτευσης για την Ινδία που χαράζει την ανεξάρτητη πορεία της με τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου και χάνει την παγκόσμια ηγεμονία, ιδίως σε σχέση με την πρώην αποικία της, το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει αυτονομιστικές δυνάμεις εντός της χώρας της Νότιας Ασίας. Η υποστήριξη της Βρετανίας προς τις αυτονομιστικές δυνάμεις πρόκειται να αυξηθεί μετά τη σαρωτική νίκη του Εργατικού Κόμματος στις βουλευτικές εκλογές νωρίτερα φέτος, φέρνοντας στην εξουσία τον Keir Starmer, το κεντροαριστερό κόμμα του οποίου υποστηρίζει ανοιχτά τον αυτονομισμό στο Τζαμού και Κασμίρ και προωθεί το Χαλιστάν, ένα κίνημα που επιδιώκει τη δημιουργία ανεξάρτητης πατρίδας για τους Σιχ με τη δημιουργία ενός εθνοθρησκευτικού κυρίαρχου κράτους στη βορειοδυτική Ινδία.
Το εκλογικό μανιφέστο των Εργατικών για τις εκλογές του 2024 υποσχέθηκε να επιδιώξει μια «νέα στρατηγική εταιρική σχέση με την Ινδία, συμπεριλαμβανομένης μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου, καθώς και την εμβάθυνση της συνεργασίας σε τομείς όπως η ασφάλεια, η εκπαίδευση, η τεχνολογία και η κλιματική αλλαγή», και ο Starmer τόνισε στο India Global Forum: «Αυτό που θα επιδιώξει η κυβέρνηση των Εργατικών μου με την Ινδία είναι μια σχέση βασισμένη στις κοινές μας αξίες της δημοκρατίας και των φιλοδοξιών», αλλά στην πράξη το Λονδίνο συνέχισε μόνο την εχθρική και συγκαταβατική πολιτική του απέναντι στο Νέο Δελχί.
Ένα ζωτικής σημασίας ζήτημα για το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι η Ινδία απέδειξε τη δέσμευσή της στην ανεξάρτητη πορεία της, αρνούμενη να ενταχθεί στο στρατόπεδο κατά της Ρωσίας και αντίθετα εμβαθύνοντας τους δεσμούς της με την ανατολικοευρωπαϊκή χώρα. Το ρωσικό αργό αντιπροσώπευε το 44% των συνολικών εισαγωγών της Ινδίας τον Ιούλιο, φτάνοντας τα 2,07 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, 4,2% υψηλότερα από τον Ιούνιο και 12% υψηλότερα από ό,τι πριν από ένα χρόνο. Με βάση τα στοιχεία των κινεζικών τελωνείων, ο αριθμός αυτός ξεπέρασε τις εισαγωγές πετρελαίου της Κίνας από τη Ρωσία τον Ιούλιο, ύψους 1,76 εκατ. βαρελιών ημερησίως μέσω αγωγών και ναυτιλίας.
Η πρόσβαση της Ινδίας στη φθηνή ρωσική ενέργεια έχει συμβάλει σημαντικά στον λόγο για τον οποίο η Ινδία, ως πρώην αποικία που είχε λεηλατηθεί από τη Βρετανία με 45 δισεκατομμύρια δολάρια, με αποτέλεσμα να φτωχοποιηθεί και να παραλύσει η χώρα όταν απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1947, έχει ξεπεράσει το Ηνωμένο Βασίλειο ως πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Η Ινδία αναμένεται επίσης να ξεπεράσει την Ιαπωνία και τη Γερμανία το 2027 και να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο αναμένεται να υποχωρήσει στη 10η θέση μέχρι το 2050.
Στην πραγματικότητα, αυτό που δείχνουν τα στοιχεία αυτά είναι ότι η Ινδία ευημερεί, ενώ η Βρετανία, η οποία είχε το πλεονέκτημα ότι έχτισε την οικονομία της με λεηλατημένα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, βρίσκεται σε τελική πτώση. Βέβαια, η Ινδία έχει μακρύ δρόμο για να φέρει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στα σημερινά δυτικά πρότυπα, αλλά η ακραία φτώχεια μειώνεται ραγδαία, καθώς βρίσκεται κάτω από το 3% του πληθυσμού, ενώ το αντίθετο ισχύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η απόλυτη φτώχεια έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων 30 ετών, καθώς βρίσκεται στο 18%.
Η αυξανόμενη οικονομία της Ινδίας ακολουθεί την αυξανόμενη παγκόσμια επιρροή της. Συγκριτικά, η παγκόσμια επιρροή της Βρετανίας έχει μειωθεί, καθώς οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου δεν είναι πλέον πρόθυμες να αντιμετωπίσουν τον βρετανικό σοβινισμό, τον εξαιρετισμό και την υποκρισία. Η λεγόμενη πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Βρετανίας έχει αποτύχει, ενώ οι ευρωπαϊκές, ασιατικές, αφρικανικές και λατινοαμερικανικές χώρες προσπαθούν απεγνωσμένα να οικοδομήσουν εμπορικές σχέσεις με την Ινδία, εντοπίζοντας τις τεράστιες δυνατότητες της ταχέως αναπτυσσόμενης μεσαίας τάξης της χώρας και της ανθηρής βιομηχανίας.
Το πιο σημαντικό είναι ότι, λόγω της τελικής παρακμής της Βρετανίας και της αδυναμίας της να ασκήσει την επιρροή της στο εξωτερικό, η χώρα έχει συνθηκολογήσει με τις πολιτικές της Ουάσινγκτον, οι οποίες συχνά είναι αντίθετες με τα συμφέροντα των Βρετανών. Το Λονδίνο διαμορφώνει την υποτέλειά του στην Ουάσιγκτον ως συνεργασία για τα παναγγλικά συμφέροντα, και παρόλο που αυτό μπορεί να φαίνεται αληθινό στην περίπτωση της AUKUS, εγείρει το ερώτημα για το ποια συμφέροντα έχει το Ηνωμένο Βασίλειο στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού πέρα από τα οικονομικά.
Πρόκειται προφανώς για την επιβολή της αμερικανικής ηγεμονίας στην περιοχή, αλλά αυτό δεν ενισχύει την αξιοπιστία και την εικόνα της Βρετανίας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά μάλλον απλώς την πλήττει, καθώς εκτίθεται πλέον ότι δεν είναι παρά ένας υποτελής της Ουάσινγκτον και όχι ένα ανεξάρτητο και ώριμο κράτος, όπως ακριβώς έχει γίνει η Ινδία, αφού ξεπέρασε σημαντικές προκλήσεις που δημιούργησε η Βρετανία κατά την ανεξαρτησία της.