Η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο, η τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα γενικά και πρόκειται να γίνει η έκτη μεγαλύτερη οικονομία μέχρι το 2027, γι’ αυτό και οποιαδήποτε πιθανή αλλαγή στην προς το παρόν αδέσμευτη εξωτερική πολιτική της μετά τις επερχόμενες εκλογές του Φεβρουαρίου θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο.
Γράφει ο Andrew Korybko
Η Ινδονησία προσέρχεται στις κάλπες τον Φεβρουάριο για να εκλέξει τον επόμενο πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και το κοινοβούλιο, κατά τη διάρκεια των οποίων αυτή η παραδοσιακά αδέσμευτη αναδυόμενη δύναμη μπορεί να καταλήξει να στρέφεται προς τη Δύση, εάν ο πρώην κυβερνήτης της Τζακάρτα Ανιές Μπασουεντάν έρθει στην εξουσία. Θεωρείται κοντά στις ΗΠΑ αφού σπούδασε εκεί με υποτροφία Fulbright, γεγονός που προσθέτει πλαίσιο στη δήλωσή του στις αρχές Νοεμβρίου ότι θα αντικαταστήσει τη “συναλλακτική εξωτερική πολιτική” της χώρας του με τη Ρωσία και την Κίνα με μια “αξιακή”.
Το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων εξήγησε τον Ιούνιο “Γιατί ο υποψήφιος πρόεδρος της Ινδονησίας Ανιές Μπασουεντάν είναι πιθανότατα κακό νέο για την Κίνα”. Το άρθρο τους επέστησε την προσοχή στο πόσο πολύ έχει συναναστραφεί με δυτικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών, τον τελευταίο χρόνο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει πλέον επίσημη θέση στην κυβέρνηση μετά τη λήξη της θητείας του ως κυβερνήτης τον Οκτώβριο του 2022. Αυτό είναι ασυνήθιστο και υποδηλώνει ότι τον καλλιεργούν ως παράγοντα επιρροής τους σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές.
Ο υπουργός Άμυνας Πραμπόβο Σουμπιάντο προηγείται επί του παρόντος με διαφορά τουλάχιστον δέκα μονάδων σύμφωνα με δημοσκοπήσεις από τα μέσα Νοεμβρίου, με τον Ανιές να βρίσκεται στην τρίτη θέση πίσω από τον πρώην κυβερνήτη της Κεντρικής Ιάβας Γκαντζάρ Πράνοβο και έχει δεσμευτεί να συνεχίσει την εξωτερική πολιτική του απερχόμενου προέδρου Joko “Jokowi” Widodo. Ωστόσο, απομένουν κάτι λιγότερο από τρεις μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές της 14ης Φεβρουαρίου, οπότε αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει.
Ο Άνις κατέφυγε σε μια άγρια εκστρατεία πολιτικής ταυτότητας εναντίον του πρώην χριστιανού αντιπάλου του στις κυβερνητικές εκλογές του 2017, προκειμένου να αξιοποιήσει τη σκληροπυρηνική ισλαμιστική τράπεζα ψήφων της χώρας του, γι’ αυτό και οι μειονότητες εξέφρασαν ανησυχία πριν από ένα χρόνο, αφού ανακοίνωσε την πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία. Η εφημερίδα South China Morning Post δημοσίευσε ένα άρθρο στα τέλη Οκτωβρίου σχετικά με το πώς προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του ως “μετριοπαθή” παρά τη συμμαχία του για άλλη μια φορά με ισλαμιστικά κόμματα, αν και δεν είναι σαφές αν θα τα καταφέρει.
Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ο Άνις να επιστρέψει στην επικίνδυνη προεκλογική του πολιτική από απελπισία για να αυξήσει τη θέση του στις δημοσκοπήσεις ενόψει της ψηφοφορίας του Φεβρουαρίου. Ένας άλλος παράγοντας που θα μπορούσε να υπεισέλθει στο παιχνίδι είναι το αυξανόμενο, σύμφωνα με πληροφορίες, λαϊκό αίσθημα κατά του θεωρούμενου νεποτισμού του Τζοκόουι, αφού το συνταγματικό δικαστήριο δημιούργησε πρόσφατα ένα παραθυράκι που επέτρεψε στον γιο του να θέσει υποψηφιότητα ως αντιπρόεδρος υπό τον Πράνοβο. Μια δημοσκόπηση από τις αρχές Νοεμβρίου δείχνει ότι αυτό έχει ήδη μειώσει την απήχηση του υπουργού Άμυνας.
Ο συνδυασμός των πολιτικών ταυτότητας με όπλα, του αντιληπτού νεποτισμού, όπως εξηγήθηκε παραπάνω, και της δυτικής ανάμειξης μέσω πιθανών προκλήσεων πληροφοριακού πολέμου κατά του Πράνοβο, καθώς και της πιθανής εργαλειοποίησης των συμμαχικών “ΜΚΟ” θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκτίναξη του Ανιές στις δημοσκοπήσεις ενόψει της ψηφοφορίας του Φεβρουαρίου. Εάν κερδίσει, τότε η υποσχεθείσα εξωτερική πολιτική του που βασίζεται σε “αξίες” θα μπορούσε να οδηγήσει την Ινδονησία να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο, γεγονός που θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις σε αυτόν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο, η τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα γενικά και πρόκειται να γίνει η έκτη μεγαλύτερη οικονομία μέχρι το 2027, εξηγώντας έτσι γιατί η εξωτερική της πολιτική παρακολουθείται στενά από πολλούς σε όλο τον κόσμο. Ο Τζοκόουι προσπάθησε να μιμηθεί την πολιτική πολλαπλών συμμαχιών του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, η οποία ισορροπεί μεταξύ του Χρυσού Δισεκατομμυρίου της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της κινεζικής-ρωσικής Entente, για την οποία οι αναγνώστες μπορούν να μάθουν περισσότερα εξετάζοντας αυτές τις τρεις αναλύσεις:
* 28 Ιουνίου 2022: “Ερμηνεύοντας τη διαμεσολάβηση της Ινδονησίας στην ουκρανική σύγκρουση”
* 11 Νοεμβρίου 2022: “Η Ινδονησία θα πρέπει τελικά να αποφασίσει σε ποια στρατιωτική πλευρά βρίσκεται στον νέο ψυχρό πόλεμο”
* 1 Σεπτεμβρίου 2023: “Η προσέγγιση της Ινδονησίας να περιμένει και να βλέπει προς την ένταξη στις BRICS είναι ενδιαφέρουσα”
Στην επιδίωξη ισορροπημένων σχέσεων και με τα δύο αυτά de facto μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου, η Ινδονησία εμβάθυνε επίσημα τη συνολική στρατηγική εταιρική σχέση της με την Κίνα τον Οκτώβριο και στη συνέχεια ανακοίνωσε μια συνολική στρατηγική εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, στα μέσα Νοεμβρίου. Διοργάνωσε επίσης τα πρώτα στρατιωτικά γυμνάσια της ASEAN τον Σεπτέμβριο, τον ίδιο μήνα που συμμετείχε σε πολυμερή γυμνάσια με τις ΗΠΑ. Αυτή τη στιγμή, η Ινδονησία και οι ΗΠΑ διεξάγουν επίσης διμερείς ασκήσεις μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου.
Αυτή η αλληλουχία γεγονότων υποδηλώνει ότι η Ινδονησία κλίνει πιο κοντά στις ΗΠΑ, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, αν αναλογιστεί κανείς ότι έθεσε ζήτημα με την τελευταία δημοσίευση του ετήσιου χάρτη της Κίνας, ο οποίος φαίνεται να διεκδικεί μέρος της θαλάσσιας επικράτειάς της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η Κίνα παραμένει ένας σημαντικός οικονομικός εταίρος, αφού υποσχέθηκε νέες επενδύσεις στην Ινδονησία αξίας σχεδόν 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αυτό αποδεικνύει ότι καμία από τις δύο δεν θέλει οι θαλάσσιες διαφορές να εμποδίζουν τους εμπορικούς δεσμούς τους.
Παρ’ όλα αυτά, η ύπαρξη μιας τέτοιας διαφοράς, παρά το γεγονός ότι κάθε μέρος προσπαθεί να την υποβαθμίσει, θα μπορούσε να γίνει ευαίσθητο προεκλογικό θέμα, αν ο Άνις αποφασίσει να το καταστήσει, είτε με δικό του προνόμιο είτε κατόπιν προτροπής των δυτικών εταίρων του. Αυτός ο παράγοντας θα μπορούσε να προστεθεί στους προαναφερθέντες και ενδεχομένως να τον οδηγήσει σε εκτίναξη στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών του Φεβρουαρίου. Όπως γράφτηκε νωρίτερα, η Δύση θέλει να κερδίσει, καθώς αναμένει ότι η “αξιακή” εξωτερική πολιτική του θα προωθήσει τα συμφέροντα του Νέου Ψυχρού Πολέμου.
Η βούληση του λαού θα πρέπει να γίνει σεβαστή ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, αλλά θα πρέπει επίσης να έχει επίγνωση των ευρύτερων γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζονται στις επερχόμενες εκλογές. Γιατί όσο ελκυστική κι αν είναι η δημαγωγική ρητορική του Άνις για κάποιους, δεν πρέπει να χάσουν από τα μάτια τους το γεγονός ότι είναι ο προτιμώμενος υποψήφιος της Δύσης, επειδή τον οραματίζονται να επιβλέπει τη στροφή της Ινδονησίας προς το μπλοκ τους εις βάρος της παραδοσιακά αδέσμευτης εξωτερικής πολιτικής της. Αυτό θα έβλαπτε αναμφισβήτητα τους δεσμούς με τη Ρωσία και την Κίνα.
Η άνοδος της Ινδονησίας ως μια παγκόσμια σημαντική δύναμη θα κινδύνευε επομένως να εκτροχιαστεί σε αυτό το σενάριο, καθώς οι μέχρι τώρα αμοιβαία επωφελείς εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις με την Κίνα θα μπορούσαν να υποστούν ζημιά, αν αρχίσει να κροταλίζει σπαθιά εναντίον της Λαϊκής Δημοκρατίας κατ’ εντολή της Δύσης. Αυτοί οι προαναφερθέντες δεσμοί ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για την αστρονομική ανάπτυξη της Ινδονησίας, η οποία είναι έτοιμη να την καταστήσει την έκτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου έως το 2027. Αν κινδυνεύουν, τότε μπορεί να κινδυνεύσουν και τα μεγάλα της σχέδια, μετά από τα οποία η Δύση θα μπορούσε να την εκμεταλλευτεί.
Για να εξηγήσουμε, η Ινδονησία πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσεται με τον σημερινό ρυθμό, προκειμένου να αντισταθμίσει τις δημογραφικές προκλήσεις για την εσωτερική της σταθερότητα. Εάν αυτή η πορεία εκτροχιαστεί μέσω της αυτοαποκαλούμενης από τη Δύση ζημιάς στους οικονομικούς δεσμούς της με την Κίνα, τότε η ανεργία θα μπορούσε να γίνει και πάλι πρόβλημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις συναφείς πολιτικές απειλές και απειλές ασφαλείας. Αυτές θα μπορούσαν να πάρουν τη μορφή μιας έγχρωμης επανάστασης, της στροφής των εξαθλιωμένων ανθρώπων προς τον ριζοσπαστισμό και περισσότερων τρομοκρατικών-αποσχιστικών απειλών.
Σε αυτή την περίπτωση, η Ινδονησία θα μπορούσε πιο εύκολα να διαιρεθεί και να κυβερνηθεί από τη Δύση, ειδικά αν το εν λόγω μπλοκ αποφασίσει να υποστηρίξει αντικρατικά κινήματα. Ο μόνος τρόπος για να αμυνθεί με σιγουριά από αυτές τις απειλές του υβριδικού πολέμου είναι η Ινδονησία να διατηρήσει αμοιβαία επωφελείς εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς με την Κίνα, γεγονός που απαιτεί συνεπώς τη διατήρηση της ισορροπίας της. Ωστόσο, η νίκη του Άνις στις επόμενες εκλογές θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια φιλοδυτική στροφή που θα καταστρέψει αυτές τις σχέσεις, εξ ου και οι ψηφοφόροι θα πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές πριν τον υποστηρίξουν.
Μετάφραση Sahiel.gr με πληροφορίες από korybko.substack.com