από τον Andreas Molzer
Αν αναλύσουμε την τρέχουσα συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορούμε να βγάλουμε μόνο ένα συμπέρασμα: οι μεγαλύτεροι πολεμοκάπηλοι προέρχονται αυτή τη στιγμή από τις τάξεις της ευρωπαϊκής αριστεράς. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι εκκλήσεις για παράδοση βαρέων όπλων, μια ολοένα ισχυρότερη δέσμευση στο Κίεβο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η ενεργός παρέμβαση στη σύγκρουση, ήταν οι πιο ηχηρές, αν όχι η πιο υστερική, από την πλευρά των εκπροσώπων της αριστερά και του πολιτικού φάσματος.
Αν ακούσετε τους Γερμανούς Πράσινους, από τον μεγαλύτερο υπουργό Εξωτερικών όλων των εποχών μέχρι τον δασύτριχο πρόεδρο των Πρασίνων της Βαυαρίας, ξέρετε ότι έχει σχηματιστεί ένα κόμμα γνήσιων πολεμοκάπηλων, αφήνοντας πίσω τον παλιό ειρηνισμό της εξέγερσης του 68 και της Νέας Αριστεράς. . Τότε λέγαμε «Άροτρα παρά ξίφη» και «Κάνε ειρήνη χωρίς όπλα» και διαδηλώσαμε ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και ενάντια στον επανεξοπλισμό του ΝΑΤΟ. Σήμερα, είναι οι επίγονοι αυτής της παλιάς Νέας Αριστεράς που επικρίνουν μαζικά τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς επειδή δεν είναι έτοιμος να παραδώσει βαριά επιθετικά όπλα στην Ουκρανία.
Αξίζει να αναλυθεί λεπτομερέστερα πώς μπορεί να εξηγηθεί μια τόσο ριζική αλλαγή στη θεμελιώδη στάση της αριστεράς απέναντι στον πόλεμο και την ειρήνη. Από τη μια, βέβαια, αυτό έχει να κάνει με τον σημερινό αντίπαλο σε αυτόν τον συνεχιζόμενο πόλεμο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι εδώ και καιρό ο ιδανικός εχθρός της αριστεράς, καθώς ενσαρκώνει ό,τι μισεί και απορρίπτει η αριστερά με τις συντηρητικές του θέσεις για τον πατριωτισμό, την οικογένεια και τη στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Τότε ο Βλαντιμίρ Πούτιν συγκρίνεται γρήγορα με τον Αδόλφο Χίτλερ και οι πολιτικοί επιστήμονες ισχυρίζονται ευκολότερα ότι το σημερινό καθεστώς του Κρεμλίνου είναι φυσικά ένας πολύ πραγματικός φασισμός. Αγνοούν τις μετριοπαθείς φωνές που επισημαίνουν ότι ο Πούτιν δεν απειλεί καμία εθνική ή κοινωνική ομάδα με εξόντωση και ότι ο φασισμός περιλαμβάνει την οργανωτική διείσδυση του πληθυσμού και όλων των τομέων της κοινωνίας. Η εικόνα του εχθρού Πούτιν και του κακού ρωσικού ιμπεριαλισμού είναι αρκετή για να παρακινήσει τον νέο ενθουσιασμό της αριστεράς για πόλεμο.
Μια άλλη αιτία αυτής της αλλαγής του ιδεολογικού παραδείγματος μέσα στα αριστερά είναι αναμφίβολα η υποκρισία που έχουν εσωτερικεύσει εδώ και καιρό αυτοί οι κύριοι και κυρίες, η υποκρισία στην οποία έχουμε συνηθίσει συγκεκριμένα σε αυτόν τον τομέα και στη λειτουργία των διορισμένων με σωστή σκέψη. Αυτός ο καλοπροαίρετος αριστερός, ο οποίος αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της μαζικής μετανάστευσης τα τελευταία χρόνια, είναι φυσικά ικανός να κρίνει σε θέματα πολέμου και ειρήνης με απόλυτη χαλάρωση, σε μια στάση που εφησυχάζει ηθική υπεροχή. Οι Ουκρανοί και ο Πρόεδρός τους Ζελένσκι, που προηγουμένως θεωρούνταν μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες με έναν εξαιρετικά διεφθαρμένο πρόεδρο, ξαφνικά διεξάγουν έναν δίκαιο πόλεμο, δηλαδή έναν αμυντικό πόλεμο, ενώ ο Πούτιν παρουσιάζεται ως ένας τύραννος τρελός και αιμοδιψής επικεφαλής ενός εξίσου αιμοδιψή καθεστώς και εξίσου αιμοσταγή στρατού. Και ενάντια σε αυτό, η χρήση βαρέων όπλων είναι τότε το λιγότερο.
Στο γερμανικό πολιτικό και μιντιακό τοπίο, η φιλοπόλεμη αριστερά ενώνεται με περιέργεια με τους Χριστιανοδημοκράτες του Φρίντριχ Μερτς και το δημοσιογραφικό και πολεμικό ύφος της «Bild-Zeitung». Ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες του Όλαφ Σολτς συγκρατούνται με τέσσερα σίδερα και διστάζουν να παραδώσουν βαριά όπλα, είναι αυτοί οι δύο πολιτικοί τομείς που χαρακτηρίζονται ξεκάθαρα ως πολεμοκάπηλοι. Και όποιος υιοθετεί μια επιφυλακτική στάση απέναντι στη θέση του στον πόλεμο στην Ουκρανία δυσφημείται αμέσως επειδή «καταλαβαίνει τον Πούτιν» (είναι «Πούτιν-Βέρστεχερ»).
Αν και όλο και περισσότερες φωνές υψώνονται στα μέσα ενημέρωσης για να αναγνωρίσουν ότι μια ολοκληρωτική στρατιωτική ήττα των Ρώσων είναι απλώς αδιανόητη και ότι οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση και επέκταση του πολέμου σε ευρωπαϊκή ή ακόμη και παγκόσμια σύγκρουση πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία, Η μόνη λογική συνέπεια αυτής της αναγνώρισης, δηλαδή η αναζήτηση μιας ειρήνης μέσω διαπραγματεύσεων, φαίνεται ακόμα απομακρυσμένη. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι συνομιλίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου αποδείχθηκαν ψεύτικες διαπραγματεύσεις και απέτυχαν χωρίς να αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Οι προσπάθειες διαμεσολάβησης, όπως αυτές του Ερντογάν της Τουρκίας ή του Ισραήλ, έχουν παραμείνει νεκρό γράμμα μέχρι στιγμής και οι πραγματικές ή υποτιθέμενες τηλεφωνικές επαφές μεταξύ Μακρόν και Πούτιν ή μεταξύ Σολτς και Πούτιν δεν έχουν αποδώσει σχεδόν καθόλου αποτελέσματα. Για να μην αναφέρουμε τις μάλλον γελοίες προσπάθειες της Αυστριακής Καγκελαρίου να επικοινωνήσει με τον κύριο του Κρεμλίνου. Γεγονός παραμένει ότι μια μέρα θα πρέπει να γίνουν σοβαρές διαπραγματεύσεις. Και αυτά θα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή ότι ένας πιθανός ειρηνευτικός συμβιβασμός θα πρέπει φυσικά να λάβει υπόψη τη ρωσική πλευρά, δηλαδή ότι τα ρωσικά κέρδη στην ανατολική και νοτιοανατολική Ουκρανία πιθανότατα θα πρέπει να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα . Οι αριστεροί πολεμοκάπηλοι στη Δύση δεν θέλουν να το ακούσουν. Παρομοίως, οι λάτρεις της Ντάουνινγκ Στριτ 10 και του Λευκού Οίκου στην Ουάσιγκτον εξακολουθούν να προσπαθούν σήμερα να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι μόνο μια ολοκληρωτική ήττα των Ρώσων θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο. Αλλά όλα αυτά είναι απατηλά και αυξάνουν μόνο τον κίνδυνο μιας γενικευμένης κλιμάκωσης σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι αριστεροί πολεμοκάπηλοι, όπως οι Ρωσομισείς Αγγλοαμερικανοί, αποδεικνύονται η πραγματική μεγάλη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Φυσικά, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η Ρωσία έχουν εξαπολύσει έναν επιθετικό πόλεμο που δεν δικαιολογείται από το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις παραμένουν ο μόνος τρόπος για να τελειώσει. Και για αυτό, στον Πούτιν θα πρέπει να προσφερθεί ένα σενάριο εξόδου. Η δίψα για πόλεμο, υποκριτικά μεταμφιεσμένη ως υπεράσπιση των «δυτικών αξιών», όπως κάνει αυτή τη στιγμή η αριστερά, θα καταστήσει αδύνατο τον τερματισμό του πολέμου και την εξεύρεση ειρηνικής λύσης.
Πηγή: euro-synergies.hautetfort.com
Μετάφραση άρθρου: sahiel.gr
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.