Πλάνα που δείχνουν τη δοκιμή νέων κατηγοριών κινεζικών υπερηχητικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών έριξαν νέο φως στις προσπάθειες της χώρας να εκσυγχρονίσει τις μη επανδρωμένες δυνατότητες επιτήρησης.
Τα εν λόγω αεροσκάφη φαίνεται να είναι περαιτέρω εξελίξεις του δοκιμαστικού υπερηχητικού MD-22 που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2022 και φέρουν τις ενδείξεις MD-19, MD-21 και MD-2. Όλα τα αεροσκάφη έχουν την ίδια γενική διάταξη με το MD-22, με κοινά στοιχεία, όπως οι σφηνοειδείς κύριες άτρακτοι, οι πτέρυγες δέλτα και οι διπλές κάθετες ουρές.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναμένεται να εκτοξεύονται από άλλα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των αεροπλανοφόρων H-6M, για πτήσεις επιτήρησης σε καλά αμυνόμενα εχθρικά εδάφη, γεγονός που καθιστά σημαντικά τα ακραία ύψη και τις υπερηχητικές ταχύτητες τους για την αύξηση της επιβιωσιμότητας. Αυτό αντικατοπτρίζει την αμερικανική και σοβιετική ανάπτυξη των αεροσκαφών επιτήρησης SR-71 και MiG-25R/RB Mach 3+ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα οποία αποδείχθηκαν εξαιρετικά επιβιωτικά στην εποχή τους. Από τότε η Κίνα προηγήθηκε και σήμερα διαθέτει το μοναδικό γνωστό υπερηχητικό αεροσκάφος στον κόσμο.
Τα αρχεία του Πενταγώνου που δημοσιοποιήθηκαν στις 19 Απριλίου 2023 αποκάλυψαν ότι ο κινεζικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (PLA) είχε «σχεδόν σίγουρα» θέσει σε λειτουργία το πρώτο υπερηχητικό στρατιωτικό αεροσκάφος στον κόσμο, το μη επανδρωμένο αεροσκάφος επιτήρησης WZ-8. Τα αεροσκάφη αναπτύχθηκαν στη δυτική επαρχία Ανχούι στο πλαίσιο της Διοίκησης Ανατολικού Θεάτρου, τοποθετώντας τα σε θέση να ανταποκρίνονται σε ενδεχόμενα είτε στο στενό της Ταϊβάν είτε στην κορεατική χερσόνησο.
Το προβάδισμα της Κίνας έναντι των ανταγωνιστών της στην απόκτηση επιχειρησιακής εμπειρίας αναμένεται να συμβάλει στην πληροφόρηση των μελλοντικών επενδύσεων για την εγκατάσταση τέτοιων πλατφορμών, με το WZ-8 να έχει πιθανότατα πολλαπλούς διαδόχους, ενδεχομένως με ευρύτερο φάσμα ρόλων. Ενώ οι δορυφόροι επιτήρησης έχουν προβλέψιμες πορείες που επιτρέπουν την αποφυγή τους και αναμένεται να αποτελέσουν πρωταρχικούς στόχους σε περίπτωση ανοικτών εχθροπραξιών μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, τα αναγνωριστικά αεροσκάφη είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν, μπορούν να κρυφτούν σε υπόγεια υπόστεγα και μπορούν να πετάξουν σε απροσδόκητες τροχιές προς τους στόχους τους.
Αυτό επιτρέπει στα αεροσκάφη αυτά να παρέχουν μια πολύτιμη δευτερεύουσα ικανότητα αναγνώρισης σε μεγάλο ύψος σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ μεγάλων δυνάμεων.