του Mario Savina
Η πρωθυπουργός, Giorgia Meloni, και οι υπουργοί Εξωτερικών, Antonio Tajani, και Εσωτερικών, Matteo Piantedosi, μετέβησαν στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου συναντήθηκαν με την υπουργό Εξωτερικών της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης (Gnu), Najla al-Mangoush, τον πρωθυπουργό AbdelHamid Dbeibah και τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου του Κράτους της Λιβύης, Mohammed al-Menfi. Η επίσκεψη στην πρώην ιταλική αποικία εντάσσεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης των σχέσεων με τις χώρες της νότιας ακτής της Μεσογείου, στο πλαίσιο της οποίας η ιταλική κυβέρνηση έχει συμμετάσχει σε μια σειρά αποστολών για την αντιμετώπιση των κύριων θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής, της ενέργειας και της μετανάστευσης κυρίως.
Το ταξίδι της Meloni στη Λιβύη, λίγες μόλις ημέρες μετά από εκείνο στην Αλγερία, αποδεικνύει αν υπήρχε ποτέ ανάγκη τη σημασία του φακέλου της Λιβύης στην ιταλική ατζέντα και την επιθυμία να επιβεβαιωθεί ο ρόλος της Ιταλίας στο μεσογειακό πλαίσιο και ταυτόχρονα, να προστατευθούν τα εθνικά συμφέροντα. Στο επίκεντρο των συνομιλιών κατά τη διάρκεια της σημερινής επίσκεψης, όπως ήδη αναφέρθηκε, ήταν η εμβάθυνση των σχέσεων στον ενεργειακό τομέα και η προσπάθεια ενίσχυσης του διαλόγου για το πολύ καυτό για την ιταλική κυβέρνηση ζήτημα των μεταναστευτικών ροών που φεύγουν από τη Λιβύη προς τις ιταλικές ακτές.
Όσον αφορά το πρώτο σημείο, η επίσκεψη ήταν μια ευκαιρία για την υπογραφή μιας “ιστορικής συμφωνίας” αξίας περίπου 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ και διάρκειας 25 ετών. Ο διευθύνων σύμβουλος της Eni, Claudio Descalzi, και ο ομόλογός του από την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης (Noc), Farhat Bengdara, συμφώνησαν για την ανάπτυξη των “Δομών A και E”, ενός στρατηγικού έργου που αποσκοπεί στην παραγωγή για τον εφοδιασμό της λιβυκής εσωτερικής αγοράς και τη διασφάλιση των εξαγωγών προς την Ευρώπη. Όπως αναφέρεται στο σημείωμα που εξέδωσε η ιταλική πετρελαϊκή εταιρεία, “οι δομές Α και Ε είναι το πρώτο μεγάλο έργο στη χώρα από τις αρχές του 2000. Αποτελείται από την ανάπτυξη δύο κοιτασμάτων φυσικού αερίου, με την ονομασία Δομές “Α” και “Ε”, που βρίσκονται στη Συμβατική Περιοχή Δ, στα ανοικτά της Λιβύης”. Η παραγωγή φυσικού αερίου από τις δύο δομές αναμένεται να ξεκινήσει το 2026 και να φτάσει τα 750 εκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου ημερησίως. Σύμφωνα με τον Descalzi, η συμφωνία αυτή θα επιτρέψει σημαντικές επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα της Λιβύης, συμβάλλοντας στην τοπική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα θα ενισχύσει το ρόλο της Eni ως κορυφαίου φορέα εκμετάλλευσης στη χώρα της Βόρειας Αφρικής.
Η Meloni, μαζί με τους υπουργούς Εξωτερικών και Εσωτερικών Tajani και Piantedosi, αναπόφευκτα ασχολήθηκε με τον φάκελο της μετανάστευσης με τον Λίβυο ομόλογό της, ένα θέμα αγαπητό στη Ρώμη και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το 2022, 105.129 μετανάστες αποβιβάστηκαν στις ιταλικές ακτές, μια απότομη αύξηση από 67.477 το 2021 και 34.154 το 2020. Το μεταναστευτικό ζήτημα βρίσκεται ψηλά στην ιταλική ατζέντα και η Ρώμη όπως δήλωσε η ίδια η πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με την Dbeibah πιέζει για μεγαλύτερη δέσμευση και από τις Βρυξέλλες. Για την Meloni, η Λιβύη “μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα” για να αντιμετωπίσει τις αναχωρήσεις από τις ακτές της και να περιορίσει τη ροή των παράνομων μεταναστών.
Μεταξύ των κεντρικών σημείων που εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια των συνομιλιών: διασώσεις στη θάλασσα, ανακατανομή των μεταναστών και υποβοηθούμενες επιστροφές. Οι δύο υπουργοί Εξωτερικών υπέγραψαν μνημόνιο συμφωνίας για την παράδοση πέντε περιπολικών σκαφών που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ. Επιπλέον, με σκοπό τον μεγαλύτερο έλεγχο των νότιων συνόρων της Λιβύης, με ιδιαίτερη προσοχή στα όσα συμβαίνουν στο Σαχέλ, υπογράφηκε μνημόνιο κατανόησης για την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας κατά της εμπορίας ανθρώπων με επενδύσεις στην αναπτυξιακή συνεργασία.
Η Ρώμη, σε μια ευαίσθητη ιστορική στιγμή, έχει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις σχέσεις της με τις χώρες της Βόρειας Αφρικής και την ιστορική της παρουσία σε όλη την περιοχή. Η ανάδειξη σε κεντρικό κόμβο για τον ενεργειακό εφοδιασμό από την Αφρική προς την Ευρώπη είναι ένας φιλόδοξος στόχος, ο οποίος, ωστόσο, απαιτεί εξίσου μεγάλη πολιτική δέσμευση. Όσον αφορά τη Λιβύη, η θέση της ιταλικής κυβέρνησης είναι να υποστηρίξει τον οδικό χάρτη που δρομολογήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη με στόχο την επίτευξη εκλογών το συντομότερο δυνατό. Η σταθεροποίηση της Λιβύης εξαρτάται επίσης από την υποστήριξη των διεθνών εταίρων. Υπό αυτή την έννοια, η Ιταλία έχει το καθήκον να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην ολοκλήρωση της πολιτικής μετάβασης της Λιβύης.
Mario Savina
Πηγή: geopolitica.info
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.