Η παρουσία του Βάγκνερ στη Λευκορωσία χρησιμεύει ως το τέλειο πρόσχημα για την Πολωνία και τον Λιθουανό σύμμαχό της να κλιμακώσουν τις εντάσεις με τη Ρωσία, εάν την εκμεταλλευτούν με σκοπό να επιβάλουν εκ νέου τον de facto αποκλεισμό του Καλίνινγκραντ του περασμένου καλοκαιριού, έτσι ώστε να προλάβουν το σενάριο της επανέναρξης των ειρηνευτικών συνομιλιών μέχρι το τέλος του έτους, αφού σταματήσει η αντεπίθεση του Κιέβου.
Γράφει ο Andrew Korybko
Η ανάπτυξη του Βάγκνερ στη Λευκορωσία μετά το θάνατο του, ώθησε την Πολωνία να φρικάρει, αφού ο πρωθυπουργός της φοβήθηκε ότι η ομάδα αυτή σχεδιάζει να πυροδοτήσει μια νέα κρίση μεταναστών με όπλα και μάλιστα να προσπαθήσει να διεισδύσει στη χώρα του με αυτή την κάλυψη. Δεν υπάρχουν αξιόπιστοι λόγοι για να υποπτευθεί κανείς ότι κάτι τέτοιο είναι στα χαρτιά, ούτε ότι ο Βάγκνερ θέλει να εισβάλει στον διάδρομο Suwalki, όπως ισχυρίστηκαν επίσης ορισμένοι. Στην πραγματικότητα, η Πολωνία εκμεταλλεύεται την παρουσία του Βάγκνερ στη Λευκορωσία ως πρόσχημα για την προώθηση τριών στρατηγικών της συμφερόντων.
Το πρώτο είναι ότι το κυβερνών κόμμα διογκώνει σκόπιμα τη φανταστική απειλή που συνιστά η εν λόγω ομάδα ως μέρος της προεκλογικής του στρατηγικής, όπως ακριβώς πρότεινε πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός και νυν ηγέτης της αντιπολίτευσης Ντόναλντ Τουσκ. Σύμφωνα με τα λόγια του, “φαίνεται ότι το PiS αναζητά τη βοήθεια της ομάδας Βάγκνερ επειδή φοβάται τις εκλογές”. Κατασκευάζοντας τεχνητά την αντίληψη μιας πρωτοφανούς κρίσης εθνικής ασφάλειας, ελπίζουν να συσπειρώσουν τους Πολωνούς γύρω από την εξουσία τους σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την εξουσία μετά τις εκλογές στα μέσα Οκτωβρίου.
Το δεύτερο στρατηγικό συμφέρον που προβάλλεται με αυτό το πρόσχημα είναι ότι χρησιμεύει για να δικαιολογήσει την προσχεδιασμένη στρατιωτική ενίσχυση της Πολωνίας κατά μήκος των συνόρων της Λευκορωσίας. Ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Mikhail Galuzin δήλωσε σχετικά στο TASS την Πέμπτη, κάτι που ευθυγραμμίζεται με αυτό για το οποίο ο πρόεδρος Πούτιν προειδοποίησε νωρίτερα στα τέλη του περασμένου μήνα. Παραμένει ασαφές εάν ο υφέρπων οικονομικός έλεγχος της Πολωνίας στη δυτική Ουκρανία θα λάβει στρατιωτική μορφή ή όχι, αλλά αυτή η ενίσχυση θα μπορούσε να προηγηθεί και να διευκολύνει τη διασυνοριακή δράση, εάν δοθεί η εντολή.
Και τέλος, ο Πολωνός αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών δήλωσε την Τετάρτη ότι η χώρα του και η Λιθουανία θα μπορούσαν να απομονώσουν πλήρως τη Λευκορωσία κλείνοντας τις σιδηροδρομικές της διαβάσεις ως απάντηση στην υποτιθέμενη απειλή του Βάγκνερ. Αυτό υποδηλώνει ότι αυτοί οι δύο μπορεί να σχεδιάζουν μια επικίνδυνη κλιμάκωση στον πόλεμο αντιπροσώπων ΝΑΤΟ-Ρωσίας, επιβάλλοντας έναν de facto αποκλεισμό του Καλίνινγκραντ, όπως αυτόν που επιχείρησε το Βίλνιους το περασμένο καλοκαίρι. Σε αυτή την περίπτωση, η πιθανή επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών μέχρι το τέλος του έτους θα μπορούσε να καθυστερήσει ή να εκτροχιαστεί εντελώς.
Σχετικά με αυτό, αυτές οι αναλύσεις εδώ, εδώ και εδώ υποστηρίζουν γιατί η αποτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου πιθανότατα θα ακολουθηθεί από έναν νέο γύρο διπλωματικών προσπαθειών για το πάγωμα του πολέμου δι’ αντιπροσώπων, στον οποίο θα μπορούσαν επίσης να συμμετάσχουν η Κίνα και η Ινδία μαζί με άλλες κορυφαίες χώρες του Παγκόσμιου Νότου. Με απλά λόγια, το αυξανόμενο προβάδισμα της Ρωσίας στην “κούρσα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς” με το ΝΑΤΟ καθιστά αυτό το αποτέλεσμα τετελεσμένο γεγονός, αλλά αυτός ακριβώς θα μπορούσε να είναι ο λόγος για τον οποίο η Πολωνία θα μπορούσε να προσπαθήσει να προλάβει αυτό το σενάριο αποκλείοντας de facto το Καλίνινγκραντ.
Η διορατικότητα που μοιράστηκε παραπάνω δεν είναι κερδοσκοπία, όπως πολλοί στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και στην κοινότητα των Alt-Media, μπορεί να νομίζουν λόγω του πόσο έχουν κατηχηθεί από τον Φεβρουάριο του 2022 από την προπαγάνδα της αντίστοιχης πλευράς τους, υποστηρίζοντας ότι ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία θέλουν να παγώσουν τη σύγκρουση. Η πρώτη απαξιώνεται από ένα δημοσίευμα των Moscow Times σχετικά με τις άτυπες διπλωματικές προσπάθειες των ΗΠΑ για το σκοπό αυτό και ένα πρόσφατο άρθρο του CNN σχετικά με το πώς η αποτυχημένη αντεπίθεση του Κιέβου θα μπορούσε να αλλάξει τους στρατηγικούς υπολογισμούς των ΗΠΑ.
Όσον αφορά το δεύτερο, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα διέψευσε τον ισχυρισμό του ομολόγου της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι το Κρεμλίνο δεν ενδιαφέρεται για ειρηνευτικές συνομιλίες, τον οποίο ακολούθησε ο Γκαλούζιν ορίζοντας στη συνέχεια τα κριτήρια για την επανάληψή τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό είναι “εφικτό μόνο εάν το καθεστώς του Κιέβου σταματήσει τις εχθροπραξίες και τις τρομοκρατικές επιθέσεις, ενώ οι δυτικοί χορηγοί του σταματήσουν να τροφοδοτούν με όπλα τον ουκρανικό στρατό”.
Στη συνέχεια επανέλαβε τα άλλα αιτήματα της Ρωσίας, όπως η επιστροφή στο ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας, η αποκήρυξη του ενδιαφέροντος που είχε εκφράσει στο παρελθόν για πυρηνικά όπλα, η αναγνώριση νέων εδαφικών πραγματικοτήτων, η αποστρατιωτικοποίηση, η αποναζιστικοποίηση και η προστασία των μειονοτήτων. Παρ’ όλα αυτά, το πρώτο μέρος των όσων είπε για τη διακοπή των εχθροπραξιών και τον περιορισμό των αποστολών όπλων στην Ουκρανία μπορεί να ερμηνευθεί ως η πραγματική προϋπόθεση για την επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών με στόχο την πολιτική επίτευξη των άλλων στόχων που περιέγραψε.
Αυτές οι διαδοχικές δηλώσεις κορυφαίων Ρώσων διπλωματών σε συνδυασμό με τη χρονική στιγμή του άρθρου του CNN την ίδια ακριβώς εβδομάδα υποδηλώνουν πολύ έντονα ότι η Μόσχα και η Ουάσιγκτον αναγνωρίζουν σιωπηρά ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να παγώσει μέχρι το τέλος του έτους, αφού ο χειμώνας αναγκάσει το Κίεβο να σταματήσει την αποτυχημένη αντεπίθεσή του. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι προς το συμφέρον του πολωνικού κυβερνώντος κόμματος ή των συμμάχων του στη Βαλτική, όπως η Λιθουανία, προκύπτει επομένως ότι έχουν τώρα ένα επείγον κίνητρο να το αντισταθμίσουν μέσω μιας κατασκευασμένης κρίσης.
Η παρουσία του Βάγκνερ στη Λευκορωσία χρησιμεύει ως το τέλειο πρόσχημα για την κλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία, εάν την εκμεταλλευτούν με σκοπό την επαναφορά του de facto αποκλεισμού του Καλίνινγκραντ το περασμένο καλοκαίρι, ώστε να προλάβουν το προαναφερθέν σενάριο της επανάληψης των ειρηνευτικών συνομιλιών. Θα γίνονταν αποστάτες σαμποτάροντας τα κερδοσκοπικά σχέδια του Αμερικανού προστάτη τους, γεγονός που θα μπορούσε να ανοίξει ένα κουτί με σκουλήκια που θα μπορούσε να επιδεινώσει τις ενδονατοϊκές εντάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες για την ενότητα της Δύσης στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο.
Με πληροφορίες από korybko.substack.com