Καθώς η ακραία ζέστη καίει την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, οι δεκαετίες εξαπάτησης της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων προκλήθηκαν άμεσα από την κλιματική κρίση, η οποία είναι το αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης καύσης πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα. Και για δεκαετίες, οι μεγάλοι ρυπαντές απέκρυψαν σκόπιμα τις συνέπειες.
Γράφει ο Jamie Henn
Εσωτερικά έγγραφα αποδεικνύουν ότι πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως η Exxon και η Shell κατανοούσαν τις κλιματικές επιπτώσεις των προϊόντων τους ήδη από τη δεκαετία του 1970. Αλλά αντί να προειδοποιήσουν το κοινό, οργάνωσαν μια μαζική εκστρατεία παραπληροφόρησης για να θάψουν την αλήθεια και να εμποδίσουν τη δράση. Οι προσπάθειες αυτές συνεχίζονται και σήμερα, με τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων να δαπανά δισεκατομμύρια σε διαφημίσεις “πράσινης πλύσης” που διατυμπανίζουν τη δέσμευσή τους στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ στην πραγματικότητα όλοι τους απομακρύνονται από τις δεσμεύσεις τους για το κλίμα.
Καμία βιομηχανία δεν αποκόμισε μεγαλύτερα κέρδη αυτόν τον αιώνα από τη Big Oil. Ωστόσο, καμία οντότητα στη Γη δεν φέρει μεγαλύτερη ευθύνη για την ακραία ζέστη που απειλεί ζωές σήμερα.
Αυτές οι εταιρείες έβγαλαν δισεκατομμύρια πουλώντας προϊόντα που ήξεραν ότι θα έψηναν τον πλανήτη. Και όλα αυτά ενώ ανάγκαζαν τους υπόλοιπους από εμάς να επωμιστούμε το κλιμακούμενο κόστος, από πυρκαγιές και θερμοπληξία μέχρι αποτυχίες καλλιεργειών και διογκωμένους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας. Ενώ ο Darren Woods, διευθύνων σύμβουλος της ExxonMobil, κάθεται στο κλιματιζόμενο γραφείο του, σχεδιάζοντας πώς η εταιρεία μπορεί να κάνει γεωτρήσεις για περισσότερο πετρέλαιο και να αποκρούσει τους κανονισμούς για το κλίμα, οι εργαζόμενοι διανομείς, οι αγρότες, οι ηλικιωμένοι και άλλοι ευάλωτοι πληθυσμοί κυριολεκτικά διακινδυνεύουν τη ζωή τους εν μέσω αυτής της ακραίας ζέστης.
Καμία βιομηχανία δεν αποκόμισε μεγαλύτερα κέρδη αυτόν τον αιώνα από τη Μεγάλη Πετρελαίου. Ωστόσο, καμία οντότητα στη Γη δεν φέρει μεγαλύτερη ευθύνη για την ακραία ζέστη που απειλεί ζωές σήμερα. Οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων θα μπορούσαν να είχαν επανεφεύρει τον εαυτό τους πριν από δεκαετίες για να ηγηθούν της επανάστασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αντ’ αυτού, η απληστία τους τις οδήγησε στο να διπλασιάσουν τη ρύπανση, ενώ παράλληλα διαφημίζονταν θρασύτατα ως πρωταθλητές του κλίματος.
Πέρυσι, η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων αποκόμισε κέρδη 220 δισεκατομμυρίων δολαρίων, χάρη στον πόλεμο στην Ουκρανία, τον οποίο συνέβαλαν να προκαλέσει συνεργαζόμενη με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν για την επέκταση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου που τροφοδοτεί την πολεμική μηχανή της Ρωσίας. Αλλά αντί να επενδύσουν αυτά τα κέρδη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι πετρελαϊκές εταιρείες επιβράβευσαν τους διευθύνοντες συμβούλους και τους πλούσιους μετόχους τους με περισσότερα μπόνους και μερίσματα.
Το παιχνίδι τελείωσε. Η υπευθυνότητα για το κλίμα απαιτεί από αυτούς τους εταιρικούς εμπρηστές να πληρώσουν το κόστος πυρόσβεσης που σχετίζεται με τους καύσωνες που σκόπιμα πυροδότησαν.
Η αύξηση των τιμών στις αντλίες έχει αυξήσει τα κέρδη της Big Oil σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτά τα κέρδη πρέπει να φορολογηθούν επιθετικά για να βοηθήσουν στην κάλυψη των ζημιών στις περιθωριοποιημένες κοινότητες που καταστρέφονται από τις κλιματικές επιπτώσεις. Οι ευάλωτοι στη ζέστη πληθυσμοί χρειάζονται τώρα βοήθεια για ιατρικούς λογαριασμούς, κλιματισμό σπιτιών, ενεργειακές επιδοτήσεις και άλλη σωτήρια υποστήριξη. Και πρέπει να διοχετεύσουμε ακόμη περισσότερα χρήματα στις προσπάθειες για την ταχεία κλιμάκωση των συστημάτων καθαρής ενέργειας που μπορούν να μας απελευθερώσουν από τα ορυκτά καύσιμα.
Οι πληρωμές για τα ορυκτά καύσιμα δεν θα αποπληρώσουν πλήρως το ανεξέλεγκτο τίμημα των εκτοπισμένων οικογενειών, της οικολογικής διάλυσης και των χαμένων ζωών. Αλλά οι οικονομικές αποζημιώσεις που οφείλονται από αυτούς τους παράνομους του κλίματος μπορούν να χρηματοδοτήσουν την προσαρμογή, τις προσπάθειες ανακούφισης και την ταχύτερη μετάβαση σε καθαρή ενέργεια.
Μην κάνετε κανένα λάθος, η αυτοκρατορία των ορυκτών καυσίμων θέλει να συνεχίσει να εισπράττει κέρδη, ενώ η υπόλοιπη ανθρωπότητα πληρώνει για τα χάλια της. Αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη συνέχιση της συνήθους λειτουργίας των επιχειρήσεων. Η κλιματική δικαιοσύνη απαιτεί από τους ρυπαντές να πληρώσουν για την κολασμένη ζέστη που γνώριζαν ότι θα δημιουργούσαν τα προϊόντα τους.
Με πληροφορίες από commondreams.org
Οι απόψεις που περιέχονται στο άρθρο είναι προσωπικές του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη συντακτική πολιτική του sahiel.gr.