Γράφει ο Antonio Bufis
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάθε μέρα που περνά, αναδεικνύει τα όρια των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ούτε στην «εγχώρια θάλασσα» καταφέρνουν να έχουν μια υπεροχή, πολύ περισσότερο να αποκτήσουν τον «τοπικό έλεγχο της θάλασσας».
Μέσα σε περίπου πενήντα ημέρες, δύο ρωσικά πολεμικά πλοία υπέστησαν ζημιές και το ένα βυθίστηκε.
Το πρώτο, ένα αποβατικό πλοίο, που δέχτηκε επίθεση από ουκρανικές δυνάμεις, τη δεύτερη δεκαετία του Μαρτίου, στο νότιο λιμάνι του Μπερντιάνσκ.
Μετά, λόγω πυρκαγιάς, η ρωσική ναυαρχίδα του Στόλου της Θάλασσας, το καταδρομικό Moskva, υπέστη σοβαρές ζημιές στις 13 Απριλίου, τόσο που η Μονάδα εκκενώθηκε. Η τελευταία δραστηριότητα είναι μια από τις πιο λεπτές επιλογές που καλείται να κάνει ένας Διοικητής για να σώσει τους άνδρες του. Πιθανώς, ανεπιβεβαίωτες ειδήσεις, οι ουκρανικές δυνάμεις, μέσω των λεγόμενων Τα συστήματα A2AD -πύραυλοι κρουζ Neptune για την ακρίβεια- έπληξαν τη ρωσική ναυαρχίδα με πυραυλική επίθεση.
Θα ήταν απαραίτητο να αναλυθεί το περιστατικό από διάφορες οπτικές γωνίες, ξεκινώντας από τη στρατιωτική σφαίρα μέχρι την ευρύτερη που αφορά πτυχές που κυμαίνονται από πολιτικές έως κοινωνικές και ενημερωτικές.
Από στρατιωτική άποψη, πρόκειται για ένα σοβαρό πλήγμα για το Πολεμικό Ναυτικό. Αν και είναι μια χρονολογημένη μονάδα (παραδόθηκε το 1982), ήταν ακόμα σύμβολο και καμάρι του Πολεμικού Ναυτικού. Από εδώ προκύπτουν άλλα δύο στοιχεία, το ηθικό των πληρωμάτων, το οποίο είναι σχεδόν πάντα χαμηλότερο και, εάν επιβεβαιωθεί η βύθιση που συνδέεται με επίθεση με πυραύλους, η αμυντική ικανότητα των ίδιων των μονάδων. Συγκεκριμένα, θα φαινόταν η κακή προετοιμασία των πληρωμάτων και η μέτρια απόδοση των ίδιων των αμυντικών συστημάτων. Το να μην μπορεί να αποκτήσει ούτε έναν τοπικό έλεγχο στη θάλασσα είναι πρόβλημα για τη Μόσχα, η οποία με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να αναπτύξει με ασφάλεια τις δυνάμεις της για να προετοιμαστεί για μια πιθανή απόβαση στην ακτή (αν είναι πρόθεσή της να το κάνει.). Βασικά, φαίνεται προφανές ότι η ναυτική πολεμική ικανότητα δεν είναι επαρκής για το τρέχον πλαίσιο, επιπλέον έλαβε χώρα στην εγχώρια θάλασσα, στη Μαύρη Θάλασσα και όχι σε απομακρυσμένα πλαίσια όπου υπήρχε ανάγκη ανάπτυξης.
Μένει, ωστόσο, να γίνει ένας προβληματισμός: γιατί η Ρωσική Ομοσπονδία, παρά τις σύγχρονες ρυθμίσεις, ξεδιπλώνει, γενικά, χρονολογημένες ρυθμίσεις. Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι δεν θέλουμε να επιδείξουμε τις επιδόσεις των υλικών τελευταίας γενιάς ή να τα εξοικονομήσουμε για να αντιμετωπίσουμε μια άμεση στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Από πολιτική άποψη, ο Πούτιν συνεχίζει να χάνει το κύρος του, τώρα όλος ο κόσμος γνωρίζει τις σοβαρές δυσκολίες του στρατού του και του Ναυτικού του στη διαχείριση της σύγκρουσης.
Από πληροφοριακή άποψη, η πολύ σοβαρή απώλεια που είχε αντιπροσωπεύει ένα περαιτέρω πλεονέκτημα της Ουκρανίας στην εσωτερική προπαγάνδα, στη συνέχιση της υποκίνησης του λαού της να μην παραδοθεί και στην επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Από τη ρωσική σκοπιά, το γεγονός ότι αυτή η Ναυτική Μονάδα βυθίστηκε στα νερά μπροστά από την Οδησσό (περίπου 60 ναυτικά μίλια προς τα νότια), μια πόλη με την οποία υπάρχει ισχυρός δεσμός, είναι ένα μαχαίρι που είναι δύσκολο να διορθωθεί ( όχι από άποψη στρατιωτικής ικανότητας αλλά ηθικής και δεσμού με την ίδια την πόλη).
Συμπερασματικά, αν και το καταδρομικό Moskva είναι χρονολογημένο, η απώλεια είναι σημαντική. Επιπλέον, εάν η αιτία της βύθισης επαληθευόταν ότι αποδίδεται στις ουκρανικές δυνάμεις, τα στρατιωτικά καθήκοντα που μπορούν να εκτελεστούν, με σοβαρό και αποτελεσματικό τρόπο, με τα μέσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως παρουσία-επιτήρηση-αποτροπή , θα έχανε την αξιοπιστία. Επιπλέον, θα προέκυπτε και το γεγονός ότι δεν θα μπορούσε να αποκτήσει, με δικά της περιουσιακά στοιχεία, ούτε καν «τοπικό έλεγχο της θάλασσας». Το τελευταίο στοιχείο είναι θεμελιώδους σημασίας για ένα έθνος που αυτοπροσδιορίζεται ως δύναμη παγκόσμιας κατάταξης. Επιπλέον, αυτή η σύγκρουση υπογραμμίζει πώς οι πόλεμοι σήμερα είναι πολλαπλών τομέων (θάλασσα-γη-αέρας-διαστημικός κυβερνοχώρος) και δεν είναι πλέον αυστηρά τομεακοί, όπου υπάρχουν αλληλεπιδράσεις, διασυνδέσεις και αλληλεξαρτήσεις μεταξύ επιμέρους τομέων, γύρω από τον πυρήνα που παραμένει η ναυτιλία, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια περιουσιακών στοιχείων (βλ. π.χ. Unit of the Slava clan).
Παρακάτω είναι ένα τεχνικό δελτίο της ρωσικής μονάδας τάξης Slava.
Εκτόπισμα Περίπου 11.000 τόνοι
Μήκος 186,4 μ
Πλάτος 20,8μ
Ταχύτητα 32 κόμβοι
Πλήρωμα 510
Δυνατότητα επιβίβασης τουλάχιστον ενός ελικοπτέρου
[ΠΗΓΗ]
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.