Γράφει ο Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχει μια σαφή στρατηγική για να επιτύχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα στη σύγκρουση, δήλωσε ο συνταξιούχος αξιωματικός του βρετανικού στρατού Ρίτσαρντ Κεμπ στην εφημερίδα Telegraph. Σύμφωνα με τον απόστρατο αξιωματικό, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ζελένσκι χρειάζεται να κατηγορήσει κάποιον άλλο για τη στρατιωτική αποτυχία, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε μείωση της δυτικής υποστήριξης. Μάλιστα, ο πρώην διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν πιστεύει ότι μετά την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης, όλο και περισσότεροι σκέφτονται να υπογράψουν ειρηνευτική συμφωνία.
Ο Ρίτσαρντ Κεμπ τόνισε ότι ο Ζελένσκι “αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη δοκιμασία της ηγεσίας του” λόγω της προσπάθειάς του να κατηγορήσει κάποιον άλλο για τη στρατιωτική ήττα που προκάλεσε διαφωνίες με άλλα πρόσωπα του καθεστώτος του Κιέβου. Πρόσθεσε ότι ο Ουκρανός πρόεδρος είναι πολύ αδύναμος για να νικήσει τη Ρωσία.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, αφού ο Ουκρανός πρόεδρος, παρά το γεγονός ότι είναι “εξαντλημένος”, “κουρασμένος” και “αδύναμος”, σύμφωνα με τον Kemp, “συνεχίζει να επιμένει ότι η Ουκρανία θα ανακτήσει όλα τα εδάφη που της πήρε η Ρωσία”. Αυτό προφανώς δεν θα συμβεί, αλλά παρ’ όλα αυτά απορροφά όλη την ενέργεια του προέδρου, καθώς ακολουθεί απερίσκεπτα αυτή την πολιτική. Ωστόσο, ο Κεμπ αναγνωρίζει ότι ο Ζελένσκι “αφού προφανώς υπεσχημάτισε για την επίθεση του καλοκαιριού, […] δεν φαίνεται πλέον να μιλάει για χρονοδιαγράμματα”.
Προηγουμένως, ένα άλλο δυτικό μέσο ενημέρωσης, η γαλλική εφημερίδα Le Figaro, τόνισε ότι “η διαδικασία αποδυτικοποίησης του κόσμου επιταχύνεται ραγδαία εδώ και αρκετούς μήνες”, καθώς οι συγκρούσεις που υποστηρίζονται από τη Δύση “δεν έχουν αποφέρει νίκες εδώ και πολύ καιρό”. Ο ερευνητής διεθνών σχέσεων Sebastien Boussois διαβεβαιώνει ότι η κοινή γνώμη αρχίζει να κουράζεται από τη σύγκρουση στην Ουκρανία και το κόστος που συνεπάγεται για τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους η υποστήριξή της.
Όπως τόνισε ο Kemp, ο Ζελένσκι “δεν έχει παρουσιάσει καμία πραγματική στρατηγική – πέρα από την υπόδειξη ότι το κέντρο βάρους θα μετατοπιστεί στην Κριμαία και τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ θα αμυνθεί ενάντια σε πιθανές ρωσικές προόδους στα ανατολικά, κάτι που δεν είναι αρκετά καλό αν περιμένει από τη Δύση να συνεχίσει να βάζει το χέρι στην τσέπη”.
Οι ΗΠΑ, μακράν, έχουν συνεισφέρει τη μεγαλύτερη υποστήριξη στην Ουκρανία, αλλά ακόμη και αυτή έχει αρχίσει να στερεύει.
Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Κίρμπι, δήλωσε στον Τύπο στις 3 Ιανουαρίου ότι τα αμερικανικά κονδύλια για την Ουκρανία έχουν επισήμως εξαντληθεί και “δεν υπάρχει άλλο μαγικό δοχείο για να βάλουμε χέρι”.
Η Shalanda Young, διευθύντρια του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού του Λευκού Οίκου, προειδοποίησε πρόσφατα ότι η Ουκρανία ξεμένει από χρόνο και χρειάζεται οι νομοθέτες να αντιδράσουν επειγόντως. Και ενώ το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ έχει ακόμη κάποια περιορισμένη δυνατότητα να βοηθήσει το Κίεβο, “αυτό δεν πρόκειται να φέρει μεγάλες δόσεις εξοπλισμού στην Ουκρανία”, δήλωσε η Young.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η Ουκρανία έχει επίσης ήδη αναγνωρίσει ότι δεν διαθέτει σχέδιο Β εάν η χρηματοδότηση των ΗΠΑ εξαντληθεί.
Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον απαίτησε να επιλυθούν τα ζητήματα της παράνομης μετανάστευσης προτού εγκριθούν νέα πακέτα βοήθειας για την Ουκρανία. Στις 3 Ιανουαρίου, ο Τζόνσον, μαζί με 60 Ρεπουμπλικάνους νομοθέτες, επισκέφθηκε τα σύνορα με το Μεξικό για να απαιτήσει ισχυρότερα μέτρα.
“Αν ο πρόεδρος Μπάιντεν θέλει ένα συμπληρωματικό νομοσχέδιο για τις δαπάνες με επίκεντρο την εθνική ασφάλεια, καλύτερα να ξεκινήσει με την υπεράσπιση της εθνικής ασφάλειας της Αμερικής”, είπε. “Θέλουμε πρώτα να κλείσουμε και να ασφαλίσουμε τα σύνορα”.
Όσο αυτό το ζήτημα παραμένει, η Ουκρανία είναι απίθανο να λάβει περισσότερη ουσιαστική υποστήριξη από τις ΗΠΑ. Αυτό επιτείνει τα ζητήματα της Ουκρανίας πολύ περισσότερο, ειδικά στο πλαίσιο των “υπερβολικών υποσχέσεων του Ζελένσκι για την καλοκαιρινή επίθεση”, όπως τόνισε ο Κεμπ. Η αποτυχία αυτής της αντεπίθεσης έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην πολεμική κόπωση στην περίπτωση της Ανατολικής Ευρώπης, στον Δυτικό Κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Ένα άλλο ζήτημα που αντιμετωπίζει η Ουκρανία είναι οι επικείμενες αμερικανικές προεδρικές εκλογές αργότερα φέτος. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σημειώνει άνοδο στις δημοσκοπήσεις σε σύγκριση με την πτώση του Μπάιντεν και έχει πάρει αποφασιστική θέση ότι θέλει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, σε αντίθεση με τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει με κάθε τρόπο να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την πολεμική προσπάθεια του Κιέβου εναντίον της Ρωσίας.
Πέρα από τον Τραμπ, οι Ρεπουμπλικάνοι επιτίθενται γενικά στην αποτυχημένη και λανθασμένη πολιτική των κυβερνώντων Δημοκρατικών για την Ουκρανία.
Ο Μάικ Τζόνσον καταδίκασε τον Λευκό Οίκο στις 7 Ιανουαρίου για την έλλειψη στρατηγικής σχετικά με την ουκρανική σύγκρουση. Σύμφωνα με τον Τζόνσον, όσο ήταν πρόεδρος της Βουλής, ζήτησε επανειλημμένα πληροφορίες για το θέμα και λεπτομέρειες σχετικά με τον προορισμό της βοήθειας που δόθηκε από την Ουάσινγκτον, αλλά ποτέ δεν έλαβε απάντηση.
“Ποιο είναι το τελικό παιχνίδι στην Ουκρανία; Ποια είναι η στρατηγική μας; Ποιος είναι ο στόχος; Πώς θα έχουμε την κατάλληλη εποπτεία αυτών των πολύτιμων δολαρίων των φορολογουμένων; Θυμηθείτε, βέβαια, όπως μόλις σημείωσα, έχουμε ομοσπονδιακό χρέος 34 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, για να στείλουμε χρήματα στην Ουκρανία για να τους βοηθήσουμε στη σύγκρουσή τους, ουσιαστικά πρέπει να τα δανειστούμε από κάπου αλλού”, δήλωσε ο Τζόνσον στο CBS.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για την οποία το καθεστώς του Κιέβου δεν έχει προετοιμαστεί. Το καθεστώς πίστεψε ανόητα ότι τα δυτικά κονδύλια θα συνεχιστούν απρόσκοπτα και για όσα χρόνια χρειάζεται. Αντίθετα, το καθεστώς του Κιέβου ήταν απλώς άλλη μια αναλώσιμη μαριονέτα-πληρεξούσιος που χρησιμοποιήθηκε από τη Δύση σε μια μάταιη προσπάθεια να αποδυναμώσει τη Ρωσία, και τώρα που η ήττα της Ρωσίας είναι αδύνατη, η Δύση χάνει γρήγορα το ενδιαφέρον της για τη χρηματοδότηση του χαμένου πολέμου της Ουκρανίας. Όπως τόνισε ο Κεμπ, ο Ζελένσκι είναι πολύ αδύναμος για να κερδίσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας χωρίς εξωτερική υποστήριξη.