Τον περασμένο Νοέμβριο, ο αμερικανικός στρατός βρισκόταν στη διαδικασία ανάπτυξης νέων πυραυλικών συστημάτων μεσαίου βεληνεκούς στην ολοένα και πιο αμφισβητούμενη περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Τότε, ο στρατηγός Charles A. Flynn, τετράστερος διοικητής του αμερικανικού στρατού του Ειρηνικού (USARPAC), δήλωσε ότι η ανάπτυξη είχε προγραμματιστεί επισήμως για το 2024 και ότι σκοπός τους ήταν να “αποτρέψουν την Κίνα από το να εισβάλει στην Ταϊβάν”. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Flynn αποκάλυψε ότι ο αμερικανικός στρατός θα αναπτύξει έναν εκτοξευτή πυραύλων που θα μπορεί να εκτοξεύσει την χερσαία έκδοση του πυραύλου μεσαίου βεληνεκούς “Tomahawk”. Παρόλα αυτά, αρνήθηκε να αποκαλύψει πού ακριβώς θα αναπτυχθούν τα συστήματα, αφήνοντας πολλούς αναλυτές να κάνουν εικασίες για την πιθανή τοποθεσία. Υπήρξαν ακόμη και εικασίες ότι οι πύραυλοι αυτοί θα σταθμεύουν απευθείας στην Ταϊβάν. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν να μην προχωρήσουν τόσο μακριά (τουλάχιστον όχι ακόμη), αν και η τελευταία ανάπτυξη δεν είναι πολύ καλύτερη από άποψη στρατηγικού αντίκτυπου στην ασφάλεια της Κίνας.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Συγκεκριμένα, το εν λόγω σύστημα, με την επίσημη ονομασία “Typhon”, έχει σταλεί στις Φιλιππίνες. Ο αμερικανικός στρατός ανέπτυξε για πρώτη φορά στο εξωτερικό τα στοιχεία του τελευταίου χερσαίου πυραυλικού συστήματος μεσαίου βεληνεκούς για να συμμετάσχει σε στρατιωτική άσκηση στη νησιωτική χώρα. Εκτός από τους προαναφερθέντες υποηχητικούς πυραύλους κρουζ “Tomahawk”, το “Typhon” φέρει επίσης τους υπερηχητικούς πυραύλους πολλαπλών χρήσεων SM-6. Ο τελευταίος χρησιμοποιείται από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ως μέρος του πλοίου “Aegis”, ενός συνδυασμένου συστήματος SAM (πύραυλοι εδάφους-αέρος) και ABM (αντιβαλλιστικοί πύραυλοι) που μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε δευτερεύοντα ρόλο κατά πλοίων. Ακριβώς το SM-6 του δίνει μια τέτοια δυνατότητα, που σημαίνει ότι μπορεί να πλήξει τόσο εναέριους όσο και επιφανειακούς στόχους. Λόγω αυτών των δυνατοτήτων πολλαπλών ρόλων, ο “Typhon” μπορεί να χρησιμοποιήσει τον πύραυλο για αποστολές επίθεσης στην ξηρά. Διάφορες αμερικανικές στρατιωτικές πηγές αναφέρουν ότι τα συστήματα αυτά θα είναι “μόνιμα εγκατεστημένα στην πίσω αυλή της Κίνας”, μια σαφής ένδειξη ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να κλιμακώσουν την επιθετικότητά τους.
Στις 15 Απριλίου, ο Αμερικανικός Στρατός Ειρηνικού (USARPAC) ανακοίνωσε την άφιξη μιας συστοιχίας (ή τουλάχιστον ενός μέρους της) στις Φιλιππίνες, όπου συμμετείχε στη στρατιωτική άσκηση Salaknib 24. Το συγκεκριμένο σύστημα “Typhon” στάλθηκε στις 7 Απριλίου και ανήκει στην Πυροβολαρχία C του 5ου Τάγματος του 3ου Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού, το οποίο αποτελεί μέρος του Τάγματος Πυρών Μεγάλης Απόστασης που υπάγεται στην 1η Ομάδα Εργασίας Πολλαπλών Περιοχών (MDTF) στην Κοινή Βάση Lewis-McChord στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον. Τα πλάνα δείχνουν έναν ενιαίο εκτοξευτή εμπορευματοκιβωτίων με ρυμουλκούμενο ρυμουλκούμενο από ένα HEMTT (Heavy Expanded Mobility Tactical Truck) να φορτώνεται σε ένα μεταφορικό αεροσκάφος C-17A Globemaster III της USAF από την 62η Πτέρυγα Αερομεταφοράς στην Κοινή Βάση Lewis-McChord και στη συνέχεια να εκφορτώνεται στις Φιλιππίνες. Μια πυροβολαρχία “Typhon” αποτελείται από έως και τέσσερις εκτοξευτές, ένα κινητό διοικητήριο και άλλα βοηθητικά οχήματα και εξοπλισμό. Το σύστημα χρησιμοποιεί επίσης τους εκτοξευτές Mk 70 Mod 1 που προέρχονται από το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο Mk 41 VLS.
Συγκεκριμένα, το σύστημα κάθετης εκτόξευσης Mk 41 (VLS) ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους κατέρρευσε η Συνθήκη INF, γεγονός που οδήγησε πρόσφατα τη Ρωσία να απαντήσει στην κλιμάκωση των ΗΠΑ δοκιμάζοντας τον δικό της προηγουμένως απαγορευμένο πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς. Ο Mk 41 μπορεί να εκτοξεύσει πληθώρα όπλων, είτε πρόκειται για SAM, είτε για ABM, είτε για οποιοδήποτε άλλο σύστημα. Αποτελεί επίσης μέρος της αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας “Aegis”, συμπεριλαμβανομένης της χερσαίας παραλλαγής “Aegis Ashore”. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι το πιο ενοχλητικό χαρακτηριστικό του είναι ότι μπορεί επίσης να εκτοξεύσει αμιγώς επιθετικούς πυραύλους, όπως το διαβόητο “Tomahawk”. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κανένας βιώσιμος τρόπος να γνωρίζουμε τι είδους πύραυλος βρίσκεται στο VLS και οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα αρνηθεί να επιτρέψουν επιτόπιες επιθεωρήσεις της υποτιθέμενης “αντιπυραυλικής ασπίδας” τους στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτό ουσιαστικά ανάγκασε τη Ρωσία να δημιουργήσει αντίμετρα, ιδίως με τη μορφή των ασυναγώνιστων υπερηχητικών πυραύλων της. Η Κίνα έχει παρόμοιο πρόβλημα με τέτοιου είδους VLS, ιδιαίτερα τώρα που οι πύραυλοι έχουν αναπτυχθεί στην ξηρά.
Ο αμερικανικός στρατός περιγράφει ανοιχτά το “Typhon” ως ένα “στρατηγικό οπλικό σύστημα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον στόχων υψηλότερης αξίας, όπως τα μέσα αεράμυνας και οι κόμβοι διοίκησης και ελέγχου”. Εάν η βάση του συστήματος βρίσκεται στο Λουζόν, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο νησί των Φιλιππίνων, το σύστημα θα είχε υπεραρκετό βεληνεκές για να φτάσει στη νότια και νοτιοανατολική Κίνα, συμπεριλαμβανομένου του νησιού Χαϊνάν, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την επέκταση του ελέγχου της στρατηγικής σημασίας Θάλασσας της Νότιας Κίνας. Ωστόσο, αμερικανικές στρατιωτικές πηγές διαμαρτύρονται ότι πάρα πολλές χώρες έχουν αρνηθεί ευθέως να επιτρέψουν την ανάπτυξη του “Typhon” στο έδαφός τους. Παρόλα αυτά, αυτό δεν φαίνεται να λειτουργεί ως σαφής αποτρεπτικός παράγοντας για τους επιθετικούς σχεδιαστές του Πενταγώνου, καθώς αναπτύσσουν παρόμοια όπλα και με άλλους κλάδους υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ (USMC), το οποίο διαθέτει επίσης χερσαίους εκτοξευτές “Tomahawk”, αν και σε μια εντελώς διαφορετική πλατφόρμα, το 4×4 Joint Light Tactical Vehicle (JLTV).
Ακόμα χειρότερα, το 2021, δηλαδή πριν από την SMO (ειδική στρατιωτική επιχείρηση), ο Στρατός των ΗΠΑ επανενεργοποίησε την 56η Διοίκηση Πυροβολικού στη Γερμανία για να επιβλέπει τις μονάδες που έχουν αναπτυχθεί προς τα εμπρός και είναι εξοπλισμένες με τον “Typhon” και παρόμοιες πλατφόρμες κρούσης, όπως ο υπερηχητικός πύραυλος “Dark Eagle”, ο οποίος δεν έχει παραδοθεί ακόμα, καθώς εξακολουθεί να περνάει από μια μάλλον πέτρινη ανάπτυξη. Είναι ενδιαφέρον ότι η 56η Διοίκηση Πυροβολικού είχε τάγματα εξοπλισμένα με βαλλιστικούς πυραύλους “Pershing” και “Pershing II” με πυρηνικό οπλισμό κατά τη διάρκεια του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου. Με άλλα λόγια, η πολιτική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ανταγωνίζεται και τις δύο πολυπολικές υπερδυνάμεις, υπερηφανευόμενη ανοιχτά για το γεγονός ότι μπορεί να μπει στις “γεωπολιτικές αυλές” τους. Ωστόσο, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα διαθέτουν ανώτερες πυραυλικές τεχνολογίες, ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη και την ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων. Ακόμη χειρότερα για το Πεντάγωνο, ακόμη και η Βόρεια Κορέα κατάφερε να ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε αυτό το θέμα και συνεχίζει να ενισχύει τις δυνάμεις της.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με infobrics.org