Ο κόσμος αλλάζει αλλά τα πολιτικά εγχώρια ασήμαντα μηδενικά παραμένουν τραγικά ανυποψίαστα.
Τα πολιτικά κόμματα ανταγωνίζεται το ένα το άλλο για το ποιό είναι πιο πιστό στη Διεθνή Τάξη.
Η ετοιμόρροπη δεξιά πολυκατοικία έχει μπερδέψει τους μηρούς της αν είναι φιλελεύθερη ή νέο-φιλελεύθερη. Νέο- φιλελεύθερη είναι αλλά επειδή δεν έχουν καταλάβει τη διαφορά γιατί πάσχουν από αθεράπευτη αβελτηρία και επειδή η βάση της είναι παραδοσιακή, αρνούνται να το πουν και ισχυρίζονται ανερμάτιστες υποθέσεις βουτηγμένες στο λίπος της απερινόητης κενολογίας.
Ας μάθουν όμως τα ξεφτέρια που ψαρεύουν ληγμένες απόψεις στα θολά νερά του μάρκετινγκ των ιδεολογιών ότι ο παλιός φιλελευθερισμός είναι ακριβώς η ιδεολογία της ιστορίας, δηλαδή ο ιστορικισμός. Και ο νέο-φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία – η τεχνητά προσαρμοσμένη – στις ανάγκες της Διεθνούς Τάξης που εργάζεται αποκλειστικά και μόνο για το τέλος της ιστορίας. Δηλαδή στη γραμμική έννοια της ιστορικής εξέλιξης. Μαρξιστική θέση της ιδέας της προόδου που έπεσε γάντι στις επιλογές της Διεθνούς Τάξης.
Και φυσικά σ’ αυτή την προοπτική εργάζεται και η «αριστερά του χαβιαριού» και αυτή την ίδια δουλειά κάνει πάνω από το ίδιο κρεβάτι του Προκρούστη βρίσκεται με τον νεοφιλελευθερισμό, δεν έχει τίποτα το διαφορετικό, αλλά ευαγγελίζονται ότι εκτελεί το έργο της με μια Ηθική Δύναμη.
Παραφράζοντας ή καλύτερα συνεχίζοντας τη μαρξιστική τσιτατολογία θα λέγαμε ότι βρισκόμαστε εκεί όπου ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα και η αφύπνιση της λογικής γεννά βαρβαρότητα.
Κάποιος έγραφε ότι «οι νεκροί είναι πιο άχρηστοι και από τα αφοδεύματα» φράση που ταιριάζει απόλυτα στους πόλους της πολιτικής μας κατάντιας.
Στο μέσον των αριστεροδεξιών βρίσκονται και κάποιοι αντιπαροχιστές ζητωπάτριδες με ώχρα καρμινικού οξέως. Βολεύονται με ψυχεδελικούς φιλο-πατριωτισμούς και στο θρίαμβο μιας μεγαλομανούς ευήθειας (βλακείας).
Έτσι και αλλιώς η Ελλάδα αποτελεί για να παραφράσουμε λίγο τον ποιητή «γη παχιά γεμάτη σαλιγκάρια».
Άντε τώρα να καταλάβουν τα αποσαθρωμένα πολιτικά μυαλά ότι ο κόσμος αλλάζει. Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε πως πάμε για κυβερνητικές συνεργασίες. Πολλοί θα είναι πλέον οι ταρατσάρχες της εξουσίας. Είναι η ώρα που θα υπογραφούν τα νέα συμβόλαια πολιτικά και επιχειρηματικά ή τα νέα σύμφωνα συμβίωσης συμφερόντων. Τα προσκλητήρια γάμων ετοιμάζονται.
Παγκοσμίως ο κόσμος αλλάζει πρόσωπο. Η Eurasia Economic Union (EAEU) και η Κίνα αρχίζουν να σχεδιάζουν ένα νέο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακάμπτοντας το δολάριο ΗΠΑ, υπό την εποπτεία του Sergei Glazyev. Η Σαουδική Αραβία αυτουργός της πείνας και της γενοκτονίας στην Υεμένη, οπλισμένη όμως από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ επενδύει τώρα στο πετρογιουάν.
Ενώ η Ινδία ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο πρόκειται να υπογράψει ένα μεγάλο συμβόλαιο για την αγορά πετρελαίου από τη Ρωσία με τεράστια έκπτωση χρησιμοποιώντας ως νομίσματα συναλλαγής το ρούβλι και τη ρουπία. Οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους Ιαπωνία, Νότια Κορέα, ΕΕ θα παραμείνουν στη σφαίρα του πετροδολαρίου.
Ο Ambrose Evans-Pritchard στην Telegraph έγραψε πρόσφατα ότι «Με τις κυρώσεις της ΕΕ στη Ρωσία η Ευρώπη πυροβολεί τα πόδια της. Υπάρχει ένας διάχυτος φόβος για εξέγερση “κίτρινων γιλέκων” σε όλη την Ευρώπη και γεννιέται η υποψία ότι ο ευρωπαϊκός πληθυσμός δεν θα ανεχθεί το σοκ κόστους ζωής μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας».
Εδώ τα πολιτικά σκέλεθρα δίνουν εντολή στους κομισάριους δημοσιογραφίσκους να παίζουν θέματα αδιάφορα. Το κύκλωμα των εικόνων και των απόψεων που μας χειραγωγεί φτιάνει εικόνες επίφασης. Πότε ε τον κουρδισμένου Ζελένσκι με τις ανεκλάλητες απαιτήσεις του, πότε τον κ. Μητσοτάκη με τις κενές πρωτοβουλίες του, που παρακαλάει να φορέσει το στεφάνι του σωτήρα διαμεσολαβητή στον ουκρανικό πόλεμο για να δοξαστεί για λίγο και να ανεβάσει τα χαμηλά εκλογικά του ποσοστά και πότε τον κ. Τσίπρα που δηλώνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί, πόσο αλληλέγγυος είναι με μετανάστες και με συναυλίες της αποσαρκωμένης ειρήνης.
Γεμίσαμε με πολιτικές τρομπέτες και πολιτικά τρομπόνια και με ήχους φάλτσους. Αλλά τελικά εδώ τίποτα δεν αλλάζει όσα και αν συμβούν παγκοσμίως. Αυτή η χώρα παραμένει αμεταποίητη. Φελάχα γη, όπως θα έλεγε ο Καζαντζάκης.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.