Του Φραντσέσκο Σίσι
Η κυβέρνηση είναι στα ξημερώματα, ούτε καν μέρες, και υπάρχει άφθονος χώρος για να ξαναμπεί σε τροχιά, αλλά οι μουτζούρες, τα ολισθήματα από την ψηφοφορία δεν ήταν λίγα. Ο μεταφασισμός του Μελόνι δεν έχει αδιαμφισβήτητη υποστήριξη στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Πρέπει να διευρύνετε την υποστήριξή σας στο κέντρο και στα αριστερά, όχι να την περιορίσετε στον ιδεολογικό του πυρήνα. Το σχόλιο του Francesco Sisci
Το σκεπτικό του πρώην ηγέτη της Pd και θεότητας Massimo D’Alema για το «ιδεολογικό κόμμα» είναι ένα πρώτο βήμα στην εξέλιξη μιας σωστής ανάλυσης του τι συγκρατεί μια πολιτική οργάνωση. Στο τέλος υπάρχουν δύο πράγματα: οι ιδέες και η δόμηση.
Ωστόσο, η ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων, όταν γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν τα κόμματα, δείχνει ότι με πολύ άκαμπτες ιδέες και οργανώσεις, μπορούν να δημιουργηθούν ασύλληπτες καταστροφές, όπως ο κομμουνισμός ή ο φασισμός. Ήταν οι στιγμές που οι συνταγματικές ιδέες προσπάθησαν να διαμορφώσουν την πραγματικότητα με τη βία.
Φυσικά, όλες οι ιδέες προσπαθούν να διαμορφώσουν την πραγματικότητα, αλλά είναι επιτυχημένες μόνο λαμβάνοντας υπόψη και σεβόμενοι την πραγματικότητα. Ένα πήλινο βάζο δεν θα γίνει ποτέ σιδερένιο βάζο, γιατί, ακόμα κι αν το σχήμα είναι το ίδιο, η «πραγματικότητα» του πήλινου ή του σιδήρου είναι πολύ διαφορετική.
Επομένως, για να αποφύγουμε εύκολες παρεξηγήσεις και απογοητεύσεις, ίσως χρειάζεται να μιλάμε για «αξίες» που υποδεικνύουν κατευθύνσεις ταξιδιού και όχι για προκαθορισμένες μορφές που ισχύουν αδιάφορα σε κάθε εποχή και κατάσταση. Αυτό ισχύει για τα αριστερά. Ποια είναι η ιδεολογία ή οι προοδευτικές αξίες του M5S; Είναι το δικό σας εκλογικό σώμα «αριστερά»; Ίσως ναι αλλά ίσως όχι.
Όταν πριν από 70 χρόνια το PCI είπε «γη στους εργάτες» και πολέμησε ενάντια στα μεγάλα κτήματα, δεν πρότεινε απλώς μια κατανομή του πλούτου (τα μεγάλα κτήματα στην προκειμένη περίπτωση) αλλά ένα νέο μοντέλο παραγωγής. Ο χωρικός μόνος σε ένα μικρό οικόπεδο θα είχε κάνει περισσότερα και καλύτερα από τον μεγαλογαιοκτήμονα που παραμέλησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του.
Σήμερα το Κίνημα 5 Αστέρων έχει κερδίσει ψήφους όχι προτείνοντας νέα μοντέλα παραγωγής αλλά υποσχόμενος φιλοδωρήματα, μικρά προνόμια, εισόδημα χωρίς δουλειά. Αυτός είναι ο παλιός ιδεολογικοποιημένος πελατειακός: δώσε μου την ψήφο και δίνω τη μόνιμη δουλειά, χωρίς να κάνω τίποτα, στον γιο σου, εγγονό, οικείο. Είναι ένα χαλαρό κανόνι αξιών. Ουσιαστικά, υποστηρίζει ότι πρέπει να ζει κανείς χωρίς να κάνει τίποτα, δηλαδή χωρίς αξιοπρέπεια και περηφάνια να μπορεί να προσφέρει στους άλλους. Εξαλείφει τον σεβασμό για τον άνθρωπο που έχει λόγο να είναι στη δέσμευσή του.
Οι συνέπειες αυτής της στάσης είναι ιογενείς, χειρότερες από τον Covid ή την πανούκλα και επεκτείνονται σε κάθε πτυχή της ζωής. Είναι σωστό ότι όλοι έχουν δουλειά, αλλά όχι ότι όλοι έχουν εισόδημα. Η διαφορά φαίνεται λεπτή αλλά είναι πολύ βαθιά.
Τούτου λεχθέντος, σήμερα έχει δημιουργηθεί μια οικονομία εισοδήματος ιθαγένειας ακόμη και πέρα από τους εισοδηματίες. Είναι τα καταστήματα που δέχονται κουπόνια εισοδήματος και ολόκληρη η αλυσίδα που συνδέεται με αυτά. Στην πράξη, αν καταργηθεί με το χέρι, παρακάμπτεται ένα κομμάτι της χώρας. Πρέπει λοιπόν να καταπολεμηθεί η ιδεολογία και να αντικατασταθεί η λοιμώδης οικονομία. Αυτό είναι ένα μάθημα για τους αριστερούς αλλά και για τους δεξιούς.
Η κυβέρνηση της Giorgia Meloni, ηγέτη των Brothers of Italy (FdI) αυτές τις πρώτες μέρες έχει αναδείξει μια σειρά από πρωτοβουλίες που σηματοδοτούν την κουλτούρα της: αύξηση του ανώτατου ορίου μετρητών, αναπλήρωση γιατρών που δεν κάνουν φόρο εισοδήματος, νόμος κατά των rave party. Κάθε μία από αυτές τις πρωτοβουλίες μπορεί να είναι σωστή, αλλά σίγουρα όλες είναι αμφιλεγόμενες, διχάζουν τη χώρα.
Η Fratelli d’Italia δεν είναι η πλειοψηφία της χώρας, ίσως ούτε καν σχετική, και ακόμα κι αν ήταν, το καθήκον της δεν είναι να οδηγήσει ένα κομμάτι έθνους εναντίον ενός άλλου έθνους, αλλά να ενώσει και να ενώσει ακόμα και με αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά. Αυτό δεν είναι μόνο καλό μυαλό αλλά πολιτικός καιροσκοπισμός. Έχεις ήδη το δικό σου, πρέπει να κατακτήσεις τους άλλους και το κάνεις όταν, στην εξουσία, απλώνεις το χέρι σου, όχι το ραβδί.
Στην πράξη, λοιπόν, καθώς τα 5 αστέρια δεν είχαν τις ψήφους για ένα όνειρο ισότητας αλλά για την υπόσχεση των 600 ευρώ το μήνα δωρεάν χωρίς να κάνουν τίποτα, οι αδελφοί της Ιταλίας κέρδισαν επειδή ήταν η τελευταία λύση της πολιτικής, όχι επειδή όλοι οι Ιταλοί έγιναν ξαφνικά μεταφασίστες.
Δηλαδή, οι Ιταλοί, αφού ψήφισαν οτιδήποτε με την ελπίδα (μέχρι στιγμής αποδεικνύεται μάταιη) να βελτιώσουν τα πράγματα, ψήφισαν το Meloni. Εμφανίστηκε πιο συνεκτική και ακόμη πιστή, αν και στην αντιπολίτευση, με την κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι σε δύο κεντρικά ζητήματα – την πίστη στην Ατλαντική Συμμαχία και τις φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές.
Τα μετρητά, τα ρέιβ πάρτι, τα καμώματα μπορεί να είναι όλα σωστά θέματα, αλλά είναι διχαστικά και πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και επικοινωνία. Η μεγάλη πλειονότητα των Ιταλών έχει εμβολιαστεί και ως εκ τούτου είναι αντικειμενικά καχύποπτοι με αυτούς που, ειδικά αν οι γιατροί, δεν το έχουν κάνει. Είναι σκόπιμο να επανενταχθούν αυτοί οι γιατροί χωρίς vax τώρα που, με τον χειμώνα, θα μπορούσε να υπάρξει άλλο ξέσπασμα του Covid;
Τα παιδιά που πηγαίνουν στο rave party θα είναι μειοψηφία, αλλά πολλοί από τους συνομηλίκους τους τα συμπονούν ή τα καταλαβαίνουν. Είναι αυτοί και οι γονείς τους ευχαριστημένοι με μια ποινικοποίηση αυτών των κοριτσιών, όσο σοβαρή κι αν είναι; Πόσοι Ιταλοί είναι αυτά τα παιδιά και οι οικογένειές τους; Αν δεν είναι η πλειοψηφία, είναι μεγάλη μειοψηφία.
Όσοι γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1950 ή του 1960 ως νέοι τα πήγαν πολύ χειρότερα και οι κυβερνήσεις της εποχής τους αντιμετώπιζαν συχνά ως αγόρια. Τώρα η στάση είναι αντίθετη; Αυτό δεν σημαίνει ότι η έμπνευση για δουλειά για όλους, για την προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στην οποία εισέβαλαν τα rave party είναι κοινές αξίες.
Εδώ λοιπόν μια διαφορά, γιατί αντιπολίτευση και κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η αριστερά που μπερδεύει το εισόδημα και την εργασία για όλους είναι λάθος όρασης, αλλά η κυβέρνηση που μπερδεύει το δικό της ιδεολογικό όραμα με την πραγματικότητα αποτελεί ρίσκο για τη χώρα.
Η κυβέρνηση είναι στα ξημερώματα της, ούτε καν μέρες, και υπάρχει άφθονος χώρος για να επανέλθει σε τροχιά, αλλά τα ελαττώματα, τα ολισθήματα από την ψηφοφορία δεν ήταν λίγα. Κανένας τους δεν έθιξε τα κεντρικά θέματα, οικονομικά και ξένα, και στο τέλος, αν δεν κάνετε λάθος εδώ, γλιστρήματα αλλού μπορούν να περάσουν στο ιππικό. Τουλάχιστον για λίγο.
Υπάρχει όμως συσσώρευση. Ο μεταφασισμός του Μελόνι δεν έχει αδιαμφισβήτητη υποστήριξη στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Πρέπει να διευρύνετε την υποστήριξή σας στο κέντρο και στα αριστερά, όχι να την περιορίσετε στον ιδεολογικό του πυρήνα.
(Η Μετάφραση του άρθρου έγινε από την ομάδα διαχείρισης του sahiel.gr)
Πηγή: formiche.net
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.