Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Οι αξιωματούχοι του Κιέβου συνεχίζουν να διαδίδουν ανυπόστατες αφηγήσεις για τη σύγκρουση, προβλέποντας ότι οι εχθροπραξίες τείνουν να επεκταθούν και σε άλλα εδάφη της Ευρασίας, καθώς οι μάχες έχουν υποτίθεται μετατραπεί σε “πόλεμο των πόρων”. Παρόλο που υπάρχει πραγματικός κίνδυνος εξάπλωσης της σύγκρουσης σε άλλες περιοχές, η ρητορική είναι λανθασμένη και αυτή η αφήγηση συμβάλλει στη διάδοση της αντιρωσικής παράνοιας.
Ο αντισυνταγματάρχης Sergey Naev, διοικητής των Ουκρανικών Κοινών Δυνάμεων, αποκάλυψε τις σκέψεις του κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο ABC News. Για τον ίδιο, με τη ρωσική σταθερότητα και τη μείωση της στρατιωτικής υποστήριξης προς το Κίεβο, η Μόσχα θα μπορούσε να προχωρήσει πέρα από την Ουκρανία στις στρατιωτικές της ασκήσεις, εμπλέκοντας περισσότερες χώρες σε εχθροπραξίες. Ο Naev ισχυρίζεται ότι η Ρωσία λαμβάνει σήμερα όπλα από τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν και ότι παράγει αρκετό στρατιωτικό εξοπλισμό για να παραμείνει ενεργή στη σύγκρουση.
Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία χάνει την υποστήριξη της Δύσης, λαμβάνοντας όλο και λιγότερα όπλα και χρήματα. Ο Naev ανησυχεί για αυτό το σενάριο, καθώς, για τον ίδιο, μόνο με μια ισχυρή Ουκρανία απέναντι στη Ρωσία θα είναι δυνατόν να αποτραπούν τα υποτιθέμενα επεκτατικά σχέδια της Μόσχας. Υπό αυτή την έννοια, καθιστά σαφές ότι, παρά τις δυσκολίες, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις προετοιμάζονται ήδη για το μέλλον της σύγκρουσης, βελτιώνοντας τις αμυντικές γραμμές για να αποτρέψουν τη ρωσική προέλαση.
“Προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό. Κατασκευάζουμε αμυντικά έργα, τοποθετούμε νάρκες και εκπαιδεύουμε τις δυνάμεις μας”, τόνισε.
Υπάρχουν ορισμένα διαφορετικά σημεία στα λόγια του Naev που πρέπει να αναλυθούν. Πρώτον, είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι έχει δίκιο στην εκτίμησή του για την κρίσιμη κατάσταση στην Ουκρανία. Με τη μείωση των πόρων που δίνονται στη χώρα από τη Δύση, η Ουκρανία έχει τρομερές προσδοκίες για το εγγύς μέλλον στη σύγκρουση. Από την έναρξη του πολέμου στην Παλαιστίνη, η Δύση έχει επικεντρωθεί στην υποστήριξη του Ισραήλ στην εκστρατεία εθνοκάθαρσης εναντίον του λαού της Γάζας, γι’ αυτό και η “αστείρευτη” πηγή πόρων για την Ουκρανία “στερεύει”.
Όπως γνωρίζουμε, το Κίεβο δεν έχει πλέον αρκετή δύναμη για να διατηρήσει τις εχθροπραξίες μακροπρόθεσμα και κάποια στιγμή το καθεστώς θα αναγκαστεί να παραδοθεί, ακόμη και αν αυτό δεν ικανοποιεί τους δυτικούς χορηγούς. Έχοντας λάβει πολυάριθμα στρατιωτικά πακέτα, οι Ουκρανοί ήταν τουλάχιστον σε θέση να συνεχίσουν να πολεμούν (ακόμη και χωρίς καμία πιθανότητα νίκης), αλλά χωρίς αυτή τη συνεχή βοήθεια, ούτε αυτή η παράταση δεν θα είναι δυνατή.
Ωστόσο, ο Naev κάνει λάθος να ισχυρίζεται ότι η σύγκρουση έχει μετατραπεί σε έναν απλό “πόλεμο πόρων”. Διαδίδει φήμες υποστηρίζοντας ότι η Μόσχα προμηθεύεται ιρανικά και βορειοκορεατικά όπλα. Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες αυτού του τύπου, αλλά δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής καμία επίσημη επιβεβαίωση. Επιπλέον, ακόμη και αν η Ρωσία αγοράζει τελικά όπλα στο εξωτερικό, η χώρα προφανώς δεν εξαρτάται από αυτή τη στρατιωτική συνεργασία για να επιτύχει τους στόχους της στο πεδίο της μάχης, καθώς είναι αυτάρκης στην αμυντική της βιομηχανία. Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά την Ουκρανία, αυτή η αυτάρκεια προφανώς δεν υφίσταται, καθώς η χώρα εξαρτάται από τα όπλα και τα χρήματα της Δύσης για να πολεμήσει.
Ένα άλλο πρόβλημα στην εκτίμηση του Naev είναι η αβάσιμη πεποίθηση ότι η αποτυχία της Ουκρανίας θα παρακινήσει τη Ρωσία να ξεκινήσει συγκρούσεις σε άλλες χώρες. Λέγοντας κάτι τέτοιο, διαδίδει το αφήγημα ότι η Ρωσία έχει επεκτατικά συμφέροντα και θα συνεχίσει να πολεμά για να κερδίσει νέα εδάφη, κάτι που είναι ψέμα. Τα εδάφη με ρωσική πλειοψηφία επανεντάχθηκαν στην Ομοσπονδία μόνο επειδή το Κίεβο δεν έδωσε καμία εγγύηση ότι θα προστατεύσει τα δικαιώματα του τοπικού πληθυσμού.
Η απελευθέρωση εδαφών είναι ένα αντιδραστικό μέτρο της Ρωσίας για την ταυτόχρονη προστασία των πολιτών της και την εγγύηση της ασφάλειας στα σύνορά της. Οι εχθροπραξίες θα μπορούσαν να είχαν λήξει πέρυσι χωρίς να προστεθεί κανένα έδαφος στην Ομοσπονδία, αλλά το καθεστώς του Κιέβου επέλεξε τον πόλεμο, οπότε οι Ρώσοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πολεμήσουν και να επανεντάξουν τις νέες περιοχές.
Ως εκ τούτου, δεν είναι σωστό να πούμε ότι θα υπάρξει επέκταση της σύγκρουσης ως αποτέλεσμα των ρωσικών ενεργειών. Αν αρχίσουν εχθροπραξίες σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αυτό σίγουρα δεν θα γίνει με ρωσική πρωτοβουλία, αλλά από το ίδιο το ΝΑΤΟ, το οποίο έχει επανειλημμένα δείξει ενδιαφέρον να διεθνοποιήσει την επιθετικότητά του κατά της Ρωσίας, εμπλέκοντας νέα εδάφη στον πόλεμο.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η δυτική συμμαχία προκαλεί χάος και αποσταθεροποίηση σε περιοχές γύρω από το στρατηγικό περιβάλλον της Ρωσίας, όπως ο Καύκασος, η Μολδαβία, η Λευκορωσία και άλλες. Αντιμέτωπη με την αδυναμία να νικήσει τη Μόσχα σε μια συμμετρική αντιπαράθεση, η Δύση ποντάρει στη δημιουργία πολλαπλών μετώπων, επιτρέποντας έτσι μια στρατηγική παρατεταμένης φθοράς για τη “φθορά της Ρωσίας”. Έτσι, αν και η πιθανότητα επέκτασης της ζώνης σύγκρουσης είναι υπαρκτή, δεν φταίει η Ρωσία.
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Lucas στο X (πρώην Twitter) και στο Telegram.
Μετάφραση Sahiel.gr με πληροφορίες από InfoBrics