Δε βρίσκω πλέον καμιά γοητεία στα ταξίδια.
Μαρκ Τουαίην.
Ο Νίτσε το 1888 έγραφε: «Naufragium faci, bene navigavi »(Είχα καλό ταξίδι ναυάγησα). Θα μπορούσε η παραπάνω φράση να την είχε πει και ο κ. Μητσοτάκης. Η πολιτική του εξάλλου μοιάζει σαν ένα ναυάγιο που φαίνεται να ολοκληρώνεται με το ταξίδι του στις ΗΠΑ και την ομιλία του στο Κογκρέσο.
Τα μέσα παραπληροφόρησης της λίστας Πέτσα, αφού κατόρθωσαν να παγιδεύσουν τη λογική των τηλεκατευθυνόμενων πολιτών και να δεσμεύσουν το ψυχισμό τους, να παγιώσουν σε δογματισμό το ψέμα (βλέπετε στο ψέμα, στο φέϊκ, δεν υπάρχει ρίσκο) μας παρουσιάζουν το ταξίδι του πρωθυπουργού, ως την επιτυχία της επιτυχίας.
Η αλήθεια είναι άλλη, η ομιλία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο ήταν προγραμματισμένη για το 2021 λόγω των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Έτσι με καθυστέρηση ενός έτους και μετά την ομιλία του κ. Ζελένσκι στο Κογκρέσο, ο κ. Μητσοτάκης πήρε σειρά για το ναό της αμφισβητούμενης και ετοιμόρροπης Αυτοκρατορίας.
Ο Τίμοθι Λίρι έλεγε ότι «δεν είστε υποχρεωμένοι να πιστέψετε τίποτα από αυτά που σας δείχνουν». Το «ως εάν» της εικονικής σύμβασης και αυταπάτης στήνει καλά το βασίλειο της σκηνής του ψεύδους και επιβάλλει αποφασιστικά τον ψυχαναγκασμό της βεβαιότητας για τους αφελείς. Εξάλλου η δύναμη του φέϊκ υπάρχει επειδή ακριβώς εμπαίζει τις θέσεις της πραγματικότητας.
Το φέϊκ οργανώνει έτσι και αλλιώς τις πρωταρχικές αλλά και τις παραγωγικές βεβαιότητες της πραγματικότητας, αποτελεί μια κάλυψη της αποτυχίας. Και για να το πούμε και αλλιώς η ιδεολογία του ψέματος κυριάρχησε και το φέϊκ της ιδεολογίας εξουσιάζει.
Οι κατασκευαστές των εικόνων παρά το παιχνίδι των εντυπώσεων που σκηνοθετούν, τις θεματικές επιβολής που επεξεργάζονται, τις ψυχολογικές διεκδικήσεις που επιστρατεύουν, σχεδόν πάντα κάτι χάνουν και η επιδιωκόμενη, καθοδηγούμενη, συμπλεγματική υποχώρηση των πολιτών ενταγμένων στο περιθώριο όπως τους θέλουν φθίνει, έτσι όπως και η χειραγωγημένη εντυπωσιοθηρία αποχρωματίζεται.
Τι είναι αυτό που τους ξεφεύγει;
Η πρωταρχική ελευθερία των πολιτών που δεν στρατοπεδεύει σε υποδεικνυόμενες επιλογές.
Σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων πολιτών έχει καταλάβει ότι εκείνοι αποτελούν μάρτυρες ή πειραματόζωα, των «φέϊκ επιτυχιών» μιας αποτυχημένης θεωρίας που εφαρμόζει ο κ. Μητσοτάκης.
Ξέρει ο Έλληνας πολίτης ότι ο κ. Μητσοτάκης αγοράζει το μέλλον με το παρόν. Για αυτό συμπεριφέρεται ως βασιλικότερος του βασιλέα στην πολεμική κλιμάκωση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, γι’ αυτό δείχνει υποχωρητικότητα στην εξωτερική πολιτική με την Τουρκία.
Γνωρίζουν οι Έλληνες ότι τα ταξίδια του, στη Σκωτία και η συνάντηση που είχε με τον πρίγκιπα Κάρολο και στις ΗΠΑ με τον Μπάϊντεν τις επόμενες μέρες, έχουν ως σκοπό να πάρει το χρίσμα ή το δακτυλίδι για κάποια νέα θέση ως γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, λένε κάποιοι, (αλλά ο νυν γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γεν Στόλτενμπεργκ θα ανανεώσει σίγουρα και πάλι τη θητεία του) ή ως αξιωματούχος σ’ άλλον παγκοσμιοποιημένο θώκο, όπως να διεκδικήσει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (καθώς αναφέρουν κάποιοι άλλοι, αλλά και εδώ κρίνεται ελλιποβαρής). Να γιατί επιχειρεί να εμφανίζεται ως παράγοντας της Ευρώπης και απόλυτα προσηλωμένος στην υπερατλαντική συμμαχίας.
Επίσης οι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται ότι ο κ. Μητσοτάκης προωθεί συγκεκριμένα κέντρα ισχύος και μηχανισμούς συμφερόντων φιλικών προς εκείνον και θα είναι εκείνοι που θα πληρώνουν τις επιλογές του με επιπλέον χρηματικές εισφορές (δες τη ρήτρα αναπροσαρμογής ) κατά τρόπο που «η ζωή γίνεται μια επιχείρηση που δεν βγάζει τα έξοδά της» όπως θα έλεγε ο Γερμανός φιλόσοφος Σοπενχάουερ.
Η εξουσία είναι το δικό μας παιχνίδι – φαίνεται να λέει ο κ. Μητσοτάκης – μας ανήκει και την ελέγχουμε. Οι πολίτες πρέπει να έχουν μόνο διαχειριστές, να γιατί επιδιώκει να τον ακούει ένα δουλικό ακροατήριο και να χρησιμοποιεί κίβδηλους αρθρογράφους, που θα καταστούν τους πολίτες χαρτογραφημένους χρήστες του φόβου.
Ο πολίτης πρέπει να εκσυγχρονίζεται να γίνεται ένας «πολίτης των πάνελ» όπως έγραφε κάποτε ο Ζιλ Σατλέ, να βεβαιώνεται ως πολίτης της Φάϊζερ, να ζει στο γύρο του θανάτου (αρκεί να δει κανείς τι γίνεται με τους διακανονισμούς στη ΔΕΗ μετά τους απίστευτους λογαριασμούς) και να εισπράττει υποσχέσεις εξισορρόπησης και διόρθωσης ενός «ανθρωπιστικού φασισμού που αποτελεί το λογικό αποτέλεσμα του ξοφλημένου καπιταλισμού» (Μαρκούζε).
Ποιο όμως είναι το λάθος του Έλληνα πολίτη;
Ότι έχει συνθηκολογήσει με την κληρονομική ολιγαρχία που ιδρύει μια αιρετή μεν, ισόβια δε, ολιγοκρατία. Δυστυχώς ο Έλληνας πολίτης δεν έχει ενηλικιωθεί πολιτικά, στηρίζει την οικογενειοκρατία που αποτελεί δείγμα ανωριμότητας της Δημοκρατίας.
Έτσι ο κάθε πρωθυπουργός μπορεί να διορίζει τα μέλη της οικογένειας του παρ’ αξία μέσα στην αλαζονική του αυτοβεβαιότητα. Ο Γκέοργκ Ζίμελ έχει μιλήσει για το «ανήκειν» και τη διαιώνιση της ολιγοκρατίας στα περιθώρια της ολιγόμυαλης πολιτικής μάζας που με τις επιλογές της εμπνέει το θρίαμβο και τη μεγαληγορία των τυραννίσκων και θορυβοποιών.
Ο κ. Μητσοτάκης μετά το δεκαήμερο της παραμονής του στις ΗΠΑ θα έρθει με τη νέα του θέση θα πάρει από τους αμερικανούς αλλά και με τα σχέδια της ασυνάρτητης πολιτικής που επιτάσσει τον ακρωτηριασμό της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης θα έρθει από τις ΗΠΑ με δώρα άδωρα, ας θυμηθούμε αυτό που λέει ο Σοφοκλής «ἄδωρα δῶρα κοὐκ ὀνήσιμα» και ας στοχαστούμε.
Έτσι και αλλιώς έχουν αρχίσει να στρώνουν το δρόμο της μοιρασιάς της χώρας όλα τα συσπειρωμένα ελατήρια, εγχώριοι ολιγάρχες και κανάλια, δεξαμενές σκέψεις και χαμοσερνάμενοι πολιτικοί.
Ήρθε η ώρα για τον Έλληνα πολίτη να δείξει αν έχει συνθηκολογήσει οικτρά ως μικρομεσαίος πατριώτης και ως σκλάβος της συμβατικότητας μέσα στα μπακαλοδέφτερα του βιοπορισμού του ή αν θα βγει από τον προαιώνιο λήθαργό του και θα σώσει την αξιοπρέπεια του, όση τέλος πάντων του έχει απομείνει.
Είμαστε στο σημείο εκείνο που ο χρόνος θα μας κοιτάζει και θα σκέφτεται, γιατί και οι καιροί ξέρουν να μιλούν και να σωπαίνουν.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας.
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.