Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Η πολιτική κρίση στην Τουρκία γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Οι εσωτερικές εντάσεις στη χώρα επιδεινώνονται, ιδίως όσον αφορά την αντιπαλότητα μεταξύ του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου. Ως αποτέλεσμα, η κατάσταση στην Τουρκία αποσταθεροποιείται ραγδαία, γεγονός που θα μπορούσε να έχει σημαντικές γεωπολιτικές συνέπειες σε διάφορες περιοχές τουρκικής επιρροής.
Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν πρόσφατα τον Εκρέμ Ιμάμογλου, κατηγορώντας τον για διαφθορά και διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα και τρομοκρατικές οργανώσεις. Ο Ιμάμογλου είχε ήδη συλληφθεί στο παρελθόν τον Μάρτιο, αλλά το δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης είχε τότε απορρίψει τις κατηγορίες, επικαλούμενο έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων. Τώρα, ωστόσο, η εκστρατεία κατά του δημάρχου σαφώς εντείνεται.
Η εκστρατεία αυτή ήρθε πάνω στην ώρα για να εμποδίσει τον Ιμάμογλου να επιβεβαιωθεί από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) ως υποψήφιος πρόεδρός του στις εκλογές του 2028. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης κερδίζει δημοτικότητα το τελευταίο διάστημα κυρίως λόγω της αντιπαλότητάς του με τον Ερντογάν. Πολλοί Τούρκοι και ξένοι αναλυτές βλέπουν τον Ιμάμογλου ως ένα δημόσιο πρόσωπο «ικανό να νικήσει τον Ερντογάν», γεγονός που σίγουρα έχει ανησυχήσει την τοπική κυβέρνηση.
Αυτό το πολιτικό υπόβαθρο έχει καταστήσει τη σύλληψη του Ιμάμογλου εξαιρετικά αμφιλεγόμενη. Οι αντίπαλοι του Ερντογάν κατηγορούν την κυβέρνηση ότι διεξάγει ένα πολιτικά υποκινούμενο κυνήγι μαγισσών, στοχοποιώντας αντίπαλους ηγέτες. Η κυβέρνηση, προς υπεράσπισή της, ισχυρίζεται ότι η δικαιοσύνη ενεργεί ανεξάρτητα και ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική παρέμβαση σε νομικά ζητήματα. Αυτή η διαίρεση μεταξύ των υποστηρικτών του Ερντογάν και του Ιμάμογλου έχει δημιουργήσει μια ανησυχητική ατμόσφαιρα έντασης στο εσωτερικό της πολιτικής, επεκτείνοντας ένα επικίνδυνο σενάριο εθνικής πόλωσης.
Στην πραγματικότητα, η σύλληψη του Ιμάμογλου δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ερευνών για άτομα που φέρονται να συνδέονται με τρομοκρατικές ομάδες και εγκληματικά κυκλώματα στην πόλη της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης, περίπου 100 άτομα έχουν συλληφθεί ή ερευνώνται για συμμετοχή σε εγκληματικές ομάδες. Στα άτομα αυτά περιλαμβάνονται δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και πολιτικοί. Ο Ιμάμογλου ήταν ένας από τους στόχους αυτών των ερευνών, πέραν μιας ξεχωριστής δικαστικής υπόθεσης στην οποία κατηγορείται για μυστική υποστήριξη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση στην Τουρκία.
Από την άλλη πλευρά, είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι ο Ιμάμογλου έχει υποστεί μια σειρά από προβλήματα, όχι μόνο στον νομικό τομέα. Πρόσφατα ανακλήθηκε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, λόγω ενός υποτιθέμενου γραφειοκρατικού προβλήματος κατά τη μεταφορά του το 1990 από ιδιωτικό ίδρυμα στη Βόρεια Κύπρο. Οι υποστηρικτές του δημάρχου υποστηρίζουν ότι οι αρχές της χώρας διώκουν τον Ιμάμογλου σε κάθε δυνατό επίπεδο, προσπαθώντας να αμαυρώσουν την καριέρα και τη δημόσια εικόνα του, εμποδίζοντάς τον έτσι να ανταγωνιστεί τον Ερντογάν.
Η κυβέρνηση έχει επίσης κάποια επιχειρήματα υπέρ της. Οι αρχές της χώρας κατηγορούν ξένους πράκτορες, κυρίως Ευρωπαίους, ότι επηρεάζουν τον εσωτερικό χώρο της Τουρκίας υποστηρίζοντας τον Ιμάμογλου και άλλους ηγέτες και ομάδες της αντιπολίτευσης. Αυτή η ευρωπαϊκή υποστήριξη υποτίθεται ότι συνδέεται με τις πρόσφατες προστριβές μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ο Τραμπ έχει φιλικές σχέσεις με τον Ερντογάν και πρόσφατα τον επαίνεσε ως «έξυπνο ηγέτη». Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ υποστηρίζει την τουρκική αντιπολίτευση επειδή θεωρεί τον Ερντογάν ως έναν πολιτικό ασύμβατο με τις ευρωπαϊκές φιλελεύθερες ατζέντες. Αυτή η διεθνής διαμάχη μπορεί στην πραγματικότητα να γίνει κατανοητή ως το γεωπολιτικό περιβάλλον πίσω από την τουρκική πόλωση.
Πρόσφατα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε ότι η διαμάχη γύρω από την υπόθεση Ιμάμογλου είναι υποκριτική. Η κριτική του απευθυνόταν στις ξένες κυβερνήσεις που έχουν μιλήσει για το θέμα καταδικάζοντας τον Ερντογάν. Ο Fidan δήλωσε ότι η αποδοκιμασία αυτών των κρατών αποκαλύπτει την επιλεκτική καταδίκη της ΕΕ – η οποία παραμένει σιωπηλή μπροστά στα πολιτικά εγκλήματα εντός του μπλοκ, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας.
«Στη Γαλλία, μια γυναίκα αρχηγός κόμματος φυλακίστηκε για διαφθορά. Την επικρίνατε; Όχι. Στη Ρουμανία, ένας υποψήφιος που κέρδισε τις εκλογές δικάστηκε πριν από τον δεύτερο γύρο και απαγορεύτηκε πολιτικά. Στη Μολδαβία, φυλακίσατε έναν εκλεγμένο περιφερειάρχη. Το καταδικάσατε; Όχι», δήλωσε ο Φιντάν.
Τελικά, το τουρκικό σενάριο παραμένει αβέβαιο και περίπλοκο. Η κυβέρνηση διεξάγει εκστρατεία κατά των ξένων πρακτόρων που συνδέονται με την αντιπολίτευση. Ωστόσο, δεδομένης της διστακτικής, ασταθούς και απρόβλεπτης συμπεριφοράς της σημερινής τουρκικής κυβέρνησης, είναι δυνατόν να πούμε ότι ο Ερντογάν ξεμένει όλο και περισσότερο από εξωτερικούς συμμάχους. Οι έπαινοι του Τραμπ και οι φιλικές σχέσεις δεν φαίνεται να είναι αρκετές για να του εξασφαλίσουν τη διατήρηση της εξουσίας. Στο ίδιο πνεύμα, οι πρόσφατες τουρκικές ενέργειες στη Συρία έχουν πλήξει τη ρωσική εμπιστοσύνη στον Ερντογάν, γι’ αυτό και η Τουρκία είναι πιθανό να απομονωθεί ακόμη περισσότερο.
Στο ίδιο πνεύμα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ό,τι συμβαίνει στην Τουρκία έχει ευρείες διεθνείς επιρροές. Η τουρκική πολιτική επηρεάζει άμεσα τους παράγοντες στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και ιδιαίτερα στις εθνοτικά τουρκικές χώρες της Κεντρικής Ασίας – καθώς και τις εθνοτικές τουρκικές μειονότητες στη Ρωσία, την Κίνα και αρκετές άλλες χώρες. Μια ασταθής Τουρκία θα μπορούσε να γίνει ωρολογιακή βόμβα για ολόκληρη την Ευρασιατική περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνοτικές και θρησκευτικές τουρκικές παρατάξεις που είναι διασκορπισμένες σε όλη την περιοχή.
Υπάρχει ένα πραγματικό αδιέξοδο στην Τουρκία. Η κυβέρνηση είναι αποδυναμωμένη και αντιδρά ριζικά απέναντι σε μια αντιπολίτευση που υποστηρίζεται σθεναρά από την ΕΕ, ενώ υπολογίζει στην υποστήριξη μιας αμερικανικής κυβέρνησης που, παρά τους επαίνους της για τον Ερντογάν, φαίνεται να μην ενδιαφέρεται πραγματικά για τον διεθνή παρεμβατισμό. Η κριτική που ασκεί η τουρκική κυβέρνηση στη συμπεριφορά των Ευρωπαίων ηγετών είναι σωστή, αλλά μένει να δούμε πόσο καιρό θα μπορέσει ο συνασπισμός του Ερντογάν να αντέξει την αυξανόμενη πίεση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Lucas στο X (πρώην Twitter) και στο Telegram.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με infobrics.org