Εν μέσω διερευνητικών επαφών οι Τούρκοι προωθούν υπογείως την εκλογή Μουφτήδων στην Θράκη απευθείας από τον λαό, γεγονός που αναμένεται να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα
Το όλο ζήτημα είναι εξόχως ανησυχητικό αν και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία τελική απόφαση ούτε από την Κοινοβουλευτική Διακομματική Επιτροπή που χειρίζεται το θέμα της Θράκης, ούτε από τα ελληνικά υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών.
Σε σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Εστία» τονίζεται ότι μέσα στην επιτροπή υπάρχουν δύο τάσεις:
1. Σύμφωνα με την πρώτη, ο μουφτής στο μέλλον θα υποδεικνύεται από ένα ειδικό εκλεκτορικό σώμα διακοσίων εκλεκτόρων, θρησκευτικών λειτουργών και λαϊκών, μεταξύ των οποίων και οι λεγόμενοι «μουτεβελήδες», οι οποίοι είναι Πρόεδροι των Διαχειριστικών Επιτροπών αξιοποιήσεως της μουσουλμανικής περιουσίας. Η ιδέα αυτή προβλέπει ότι το εκλεκτορικό θα υποδεικνύει στην κυβέρνηση τρία πρόσωπα για κάθε μία από τις θέσεις των Μουφτειών Ροδόπης, Ξάνθης και Διδυμοτείχου και η κυβέρνηση (Υπουργείο Παιδείας) θα επιλέγει κυρίαρχα το καταλληλότερο.
2. Η δεύτερη τάση της Επιτροπής, η οποία είναι πιο συντηρητική, προτείνει την σύσταση ενός εισηγητικού σώματος προς την κυβέρνηση (οι λέξεις έχουν την σημασία τους) και όχι εκλεκτορικό το οποίο θα προτείνει προς την κυβέρνηση πέντε πρόσωπα προς επιλογή για κάθε μία Μουφτεία και όχι τρία.
Ο κίνδυνος της πρώτης τάσης η οποία ουσιαστικά υποκινείται από την τουρκική πλευρά θα οδηγήσει επί του πρακτέου σε εξίσωση του προσώπου του Μουφτή με το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη, πράγμα αδιανόητο. Όμως εγείρεται και ένα ακόμη διπλό ζήτημα.
Εάν οι Πρόεδροι των Διαχειριστικών Αρχών που αξιοποιούν την βακουφική περιουσία της μουσουλμανικής μειονότητας εκλέγονται απευθείας από τα μέλη της, τότε στο μέτρο που οι λαϊκοί μουτεβελήδες μετέχουν στο εκλεκτορικό σώμα η εκλογή του Μουφτή καθίσταται εμμέσως καθολική.
Οι μουτεβελήδες θα κάνουν εκστρατεία στα μέλη της μειονότητας δεσμευόμενοι ότι θα υποστηρίξουν συγκεκριμένο πρόσωπο Μουφτή ως μέλη του εκλεκτορικού σώματος. Επιρροής Αγκύρας ασφαλώς. Πέραν αυτού εκλεγόμενοι και οι ίδιοι Πρόεδροι των Διαχειριστικών Επιτροπών και έχοντας στην διάθεση τους έναν ισχυρότατο προϋπολογισμό στην ουσία καθίστανται αυτόχρημα πολιτικά πρόσωπα. Οιονεί «Δήμαρχοι» της μίας πλευράς.
Όπως εύστοχα αναφέρει η Εστία, ο μεν πολιτικός ηγέτης Μουφτής θα εγείρει πιθανόν όλα τα αιτήματα της Άγκυρας (το πλέον αθώο, η καθιέρωση της τουρκικής ως επίσημης γλώσσας από τις δημόσιες αρχές), ο δε έκαστος Πρόεδρος Διαχειριστικής Αρχής θα αποπειράται στην καθημερινότητα την de facto συνδιοίκηση με τον χριστιανό Δήμαρχο.
Υπάρχει ένα ακόμα σοβαρό ερώτημα:
Εάν ένας μουφτής, λάβει για παράδειγμα 80.000 ψήφους σε μια τοπική εκλογή, ενώ ο βουλευτής της περιοχής λάβει 20.000 ψήφους, ποιος θα έχει το πάνω χέρι σε μια εθνική κρίση; Ο εκπρόσωπος του Θεού των μουσουλμάνων ή ο εκπρόσωπος του λαού;
Το θέμα είναι εξόχως σοβαρό και χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς…
