Αυτό έχει σκοπό να συμβολίσει τη μείωση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο, όχι να λειτουργήσει ως το πρώτο βήμα προς την πλήρη αποχώρηση από την Πολωνία ή την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη στο σύνολό της.
Γράφει ο Andrew Korybko
Είμαι Αμερικανός πολιτικός αναλυτής με έδρα τη Μόσχα και ειδικεύομαι στην παγκόσμια συστημική μετάβαση προς την πολυπολικότητα.
Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι οι αμερικανικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από τον κόμβο υλικοτεχνικής υποστήριξης της Ουκρανίας στο Rzeszow της Πολωνίας και θα επανατοποθετηθούν σε άλλα σημεία της χώρας σύμφωνα με (ένα μέχρι στιγμής αδιευκρίνιστο) σχέδιο. Την επομένη ακολούθησε το NBC News που ανέφερε ότι ο Τραμπ ενδέχεται σύντομα να αποσύρει τους μισούς από τους 20.000 Αμερικανούς στρατιώτες που έστειλε ο Μπάιντεν στην Κεντρική & Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) από το 2022. Σύμφωνα με τις πηγές τους, ο κύριος όγκος θα αποσυρθεί από την Πολωνία και τη Ρουμανία, τις δύο μεγαλύτερες χώρες στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Ο Πολωνός πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, και ο υπουργός Άμυνας έσπευσαν όλοι να υποστηρίξουν ότι η επανατοποθέτηση της Δευτέρας δεν ισοδυναμεί ούτε προμηνύει την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την Πολωνία, αλλά οι εικασίες εξακολουθούν να στροβιλίζονται σχετικά με τα σχέδια του Τραμπ λαμβάνοντας υπόψη την εκκολαπτόμενη «Νέα Ύφεση» Ρωσίας– ΗΠΑ. Ο Πούτιν ζήτησε στα τέλη του 2021 από τις ΗΠΑ να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ώστε να αποκατασταθεί η συμμόρφωση της Ουάσινγκτον με την Ιδρυτική Πράξη ΝΑΤΟ-Ρωσίας του 1997, πολλές παραβιάσεις της οποίας επιδείνωσαν το δίλημμα ασφαλείας Ρωσίας-ΗΠΑ.
Η άρνηση του Μπάιντεν να το συζητήσει αυτό συνέβαλε στο να καταστεί αναπόφευκτη η τελευταία φάση της υπερδεκαετούς πλέον Ουκρανικής Σύγκρουσης, πείθοντας τον Πούτιν ότι αυτό που σύντομα θα γινόταν γνωστό ως ειδική επιχείρηση ήταν ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθεί η ολοένα και πιο μονόπλευρη στρατηγική ισορροπία μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. Σε αντίθεση με τον Μπάιντεν, ο Τραμπ εμφανίζεται ανοιχτός σε μια τουλάχιστον μερική συμμόρφωση με το αίτημα του Πούτιν, το οποίο θα μπορούσε να γίνει ένας από τους πολλούς ρεαλιστικούς αμοιβαίους συμβιβασμούς που διαπραγματεύονται για την εξομάλυνση των σχέσεων και τον τερματισμό του πολέμου δι’ αντιπροσώπων.
Στα τέλη Φεβρουαρίου είχε εκτιμηθεί ότι «Ο Τραμπ είναι απίθανο να αποσύρει όλα τα αμερικανικά στρατεύματα από την κεντρική Ευρώπη ή να εγκαταλείψει το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ», αλλά πιθανότατα θα αποσύρει κάποια από αυτά από εκεί για να τα μεταφέρει στην Ασία, προκειμένου να περιορίσει πιο μυώδη την Κίνα στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης ανατολικής στροφής της κυβέρνησής του. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 10.000 Αμερικανοί στρατιώτες στην Πολωνία, από περίπου 4.500 πριν από την ειδική επιχείρηση, οπότε υποθετικά κάποιοι θα μπορούσαν να περικοπούν αλλά και πάλι να φύγουν με την Πολωνία περισσότερο από ό,τι πριν από το 2022.
Ο απερχόμενος συντηρητικός πρόεδρος της Πολωνίας επιθυμεί όσο το δυνατόν περισσότερα αμερικανικά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένης της αναδιάταξης ορισμένων από τη Γερμανία, ενώ ο νυν φιλελεύθερος πρωθυπουργός της φλερτάρει με το ενδεχόμενο είτε να στηριχθεί στη Γαλλία για την εξισορρόπηση των ΗΠΑ είτε να στραφεί ευθέως προς την πρώτη. Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του επόμενου μήνα θα παίξει τεράστιο ρόλο στον καθορισμό της πολωνικής πολιτικής από αυτή την άποψη και θα μπορούσε να επηρεαστεί από τις αντιλήψεις (ακριβείς ή όχι) ότι η Αμερική εγκαταλείπει την Πολωνία.
Οποιαδήποτε περικοπή των αμερικανικών στρατευμάτων στην Πολωνία ή η πεποίθηση του κοινού ότι αυτό είναι αναπόφευκτο θα μπορούσε να παίξει υπέρ του φιλοευρωπαίου φιλελεύθερου υποψηφίου, ενώ μια ρητή επιβεβαίωση της δέσμευσης των ΗΠΑ να διατηρήσουν – πόσο μάλλον να επεκτείνουν – το υπάρχον επίπεδο θα μπορούσε να βοηθήσει τους φιλοαμερικανούς συντηρητικούς και λαϊκιστές. Ακόμη και αν ο επόμενος πρόεδρος της Πολωνίας είναι φιλελεύθερος, ωστόσο, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να υπολογίζουν στη χώρα ως περιφερειακό προπύργιο στρατιωτικής και πολιτικής επιρροής τους, αν η κυβέρνηση Τραμπ παίξει τα χαρτιά της σωστά.
Για να συμβεί αυτό, οι ΗΠΑ θα πρέπει να διατηρήσουν εκεί περισσότερα στρατεύματα από ό,τι είχαν πριν από το 2022, ακόμη και αν ορισμένα αποσυρθούν, να διασφαλίσουν ότι το επίπεδο αυτό παραμένει υψηλότερο από εκείνο οποιασδήποτε άλλης χώρας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και να μεταφέρουν ορισμένες στρατιωτικές τεχνολογίες για κοινή παραγωγή. Η πρώτη επιταγή θα καθησύχαζε ψυχολογικά τον πολιτικά ρωσοφοβικό πληθυσμό ότι δεν θα εγκαταλειφθεί, η δεύτερη σχετίζεται με το περιφερειακό τους κύρος, και η τρίτη θα κρατούσε τη ΖτΕ εντός του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού οικοσυστήματος εν μέσω του ανταγωνισμού της ΕΕ.
Αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για την αντιμετώπιση των πιθανών σχεδίων των φιλελευθέρων για στροφή προς τη Γαλλία εις βάρος της επιρροής των ΗΠΑ ή για τη διατήρηση της κυρίαρχης θέσης των ΗΠΑ στην Πολωνία, εάν ένας φιλελεύθερος πρόεδρος συνεργαστεί με τον ομοϊδεάτη του πρωθυπουργό για να στηριχθεί στη Γαλλία για να εξισορροπήσει λίγο τις ΗΠΑ. Ακόμα και αν η κυβέρνηση Τραμπ χάσει αυτή την ευκαιρία λόγω έλλειψης οράματος ή αν μια πλήρως φιλελεύθερη κυβέρνηση στην Πολωνία αρχίσει να τσακώνεται με τις ΗΠΑ για ιδεολογικούς λόγους, οι ΗΠΑ δεν αναμένεται να εγκαταλείψουν εντελώς την Πολωνία.
Η συντριπτική πλειονότητα του στρατιωτικού εξοπλισμού της Πολωνίας είναι αμερικανικός, γεγονός που θα οδηγήσει τουλάχιστον στη συνέχιση της προμήθειας ανταλλακτικών και πιθανότατα θα θέσει τις βάσεις για ακόμη περισσότερες συμφωνίες όπλων. Οι αμερικανικές δυνάμεις εδρεύουν επίσης επί του παρόντος σε σχεδόν δώδεκα εγκαταστάσεις σε ολόκληρη τη χώρα, και ο συμβουλευτικός ρόλος που διαδραματίζουν ορισμένες συμβάλλει στη διαμόρφωση των προοπτικών, των στρατηγικών και των τακτικών της Πολωνίας κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης στρατιωτικής της ανάπτυξης. Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ θα παραχωρούσαν οικειοθελώς μια τέτοια επιρροή σε αυτό που είναι τώρα ο τρίτος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ.
Ως εκ τούτου, το πιο ριζοσπαστικό σενάριο μιας πλήρους φιλελεύθερης στροφής της Πολωνίας προς τη Γαλλία θα περιοριζόταν από τη μη πρακτική αντικατάσταση των αμερικανικών στρατιωτικών προϊόντων με γαλλικά σύντομα, με το απώτερο που θα μπορούσε να γίνει αυτό να είναι η φιλοξενία μαχητικών Rafale με πυρηνικό εξοπλισμό. Η Πολωνία θα μπορούσε επίσης να προσκαλέσει κάποια γαλλικά στρατεύματα στη χώρα, μεταξύ άλλων για συμβουλευτικούς σκοπούς, και ίσως ακόμη και να υπογράψει μερικές συμφωνίες για όπλα. Δεν θα ζητήσει, ωστόσο, από τις αμερικανικές δυνάμεις να αποχωρήσουν, καθώς θέλει να διατηρήσει το δυναμικό τους ως τριπλό καλώδιο.
Με την αλληλεπίδραση αυτών των συμφερόντων κατά νου, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από την εγκατάσταση εφοδιασμού της Πολωνίας στο Rzeszow για την Ουκρανία έχει ως στόχο να συμβολίσει τη μείωση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο, και όχι να λειτουργήσει ως το πρώτο βήμα προς την πλήρη αποχώρηση από την Πολωνία ή τη ΖτΕ συνολικά. Ενώ είναι πιθανή κάποια περιφερειακή μείωση των αμερικανικών στρατευμάτων ως ένας από τους διάφορους ρεαλιστικούς συμβιβασμούς στους οποίους μπορεί να συμφωνήσει ο Τραμπ με τον Πούτιν για την εξομάλυνση των σχέσεων και τον τερματισμό του πολέμου δι’ αντιπροσώπων, δεν αναμένεται πλήρης αποχώρηση.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με korybko.substack.com