Αυτή την εβδομάδα, δεκάδες χιλιάδες αγρότες συγκεντρώθηκαν από όλη την Ολλανδία για να διαμαρτυρηθούν για τις κυβερνητικές πολιτικές που θα μειώσουν τον αριθμό των ζώων στη χώρα έως και κατά ένα τρίτο.
Σε ένα τυπικό παράδειγμα διατύπωσης με νυφίτσα στα μέσα ενημέρωσης, ο Τύπος αναφέρει σχετικά με αυτό τον τίτλο «Οι Ολλανδοί αγρότες διαμαρτύρονται για τους στόχους εκπομπών», αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα από παράλειψη.
Η κυβερνητική πολιτική που διαμαρτύρεται είναι μια επένδυση 25 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη «μείωση των επιπέδων αζωτορρύπανσης», αλλά σχεδιάζει να το πετύχει (μεταξύ άλλων) «πληρώνοντας ορισμένους Ολλανδούς κτηνοτρόφους για να μετεγκατασταθούν ή να εγκαταλείψουν τη βιομηχανία».
Σε πραγματικούς όρους, αυτό σημαίνει τελικά μείωση του αριθμού των χοίρων, των κοτόπουλων και των αγελάδων κατά περίπου τριάντα τοις εκατό.
Αυτό είναι που διαμαρτύρεται εδώ – μια σκόπιμη συρρίκνωση του αγροτικού τομέα, που επηρεάζει τα προς το ζην χιλιάδων αγροτών και την προσφορά τροφίμων κυριολεκτικά εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η μεγάλη εικόνα
Ενώ το σύστημα φέρεται να αφορά τον περιορισμό των εκπομπών αζώτου και αμμωνίας από τα ούρα και την κοπριά, είναι δύσκολο να μην το δούμε αυτό στο ευρύτερο πλαίσιο της συνεχιζόμενης δημιουργούμενης επισιτιστικής κρίσης.
Η Ολλανδία παράγει τεράστιο πλεόνασμα τροφίμων και είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς κρέατος στον κόσμο και Ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη. Η μείωση της παραγωγής της κατά ένα τρίτο θα μπορούσε να έχει τεράστιες επιπτώσεις στον παγκόσμιο εφοδιασμό τροφίμων, ειδικά στη Δυτική Ευρώπη.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι πώς αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προηγούμενο.
Αυτό δεν είναι το πρώτο πρόγραμμα «pay farmers not farm» που ξεκίνησε τον περασμένο χρόνο –τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και οι ΗΠΑ έχουν θέσει σε εφαρμογή τέτοια προγράμματα– αλλά μια κυβέρνηση που πληρώνει για να μειώσει τη δική της παραγωγή κρέατος; Αυτό είναι ένα πρώτο.
Το ότι (δήθεν) γίνεται για την «προστασία του περιβάλλοντος» το καθιστά ένα μεγάλο προειδοποιητικό σημάδι για το μέλλον. Η Δανία, το Βέλγιο και η Γερμανία εξετάζουν ήδη παρόμοιες πολιτικές.
Ο δυτικός κόσμος φαίνεται να υιοθετεί με ενθουσιασμό τις οιονεί αυτοκτονικές πολιτικές.
Εννοώ ότι πληρώνουν τους αγρότες για να μειώσουν την ποσότητα των τροφίμων που παράγουν…ενώ (θεωρητικά) απειλούνται με πόλεμο…εν μέσω ύφεσης… αντιμετωπίζοντας πληθωρισμό ρεκόρ καθώς το κόστος ζωής αυξάνεται.
Έχει πραγματικά κάποιο νόημα;
Αυτό είναι σχεδόν τόσο τρελό όσο η άρνηση νέων μισθώσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου ενώ το κόστος της βενζίνης αυξάνεται.
Πράγματι, σε έναν κόσμο που πλήττεται από έλλειψη λιπασμάτων λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, θα φαινόταν σχεδόν τρελό να παραπονιόμαστε για πλεόνασμα κοπριάς, πόσο μάλλον να προσπαθήσουμε να το μειώσουμε.
Έχουμε ξεπεράσει το σημείο όπου οτιδήποτε από αυτά θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίο, έτσι δεν είναι;
Θέστε το έτσι – αν οι συλλογικές κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου προσπαθούσαν να φτωχοποιήσουν και να λιμοκτονήσουν τους πολίτες τους, τι ακριβώς θα έκαναν διαφορετικά;
Πηγή: off-guardian.org
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.