Η «αδελφική» επίσκεψη Λαβρόφ στην Πιονγιάνγκ
Σε μια ιδιαίτερα θερμή συνάντηση, όπως χαρακτηρίστηκε από το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ συναντήθηκε με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν, εν μέσω εντεινόμενων στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι δηλώσεις που ακολούθησαν τη συνάντηση δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας: η Πιονγιάνγκ παίρνει ξεκάθαρα θέση υπέρ της Μόσχας – όχι μόνο σε επίπεδο δηλώσεων, αλλά και στο πεδίο της μάχης.
Στρατιώτες, πυραυλικά συστήματα και ρωσο-κορεατική στρατιωτική «αδελφοσύνη»
Σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης της Πιονγιάνγκ, η Βόρεια Κορέα έχει ήδη αποστείλει χιλιάδες μαχητές στην περιοχή του Κουρσκ στη δυτική Ρωσία, για να ενισχύσουν την άμυνα και να υποστηρίξουν τις επιθέσεις εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων. Παράλληλα, η Πιονγιάνγκ προμηθεύει τον ρωσικό στρατό με πυραύλους και πυρομαχικά, σε μια κίνηση που θυμίζει ψυχροπολεμικές τακτικές συμμαχίας τύπου «μπλοκ».
Η ανοιχτή στρατιωτική βοήθεια σε εμπόλεμη δύναμη αποτελεί, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ενεργό εμπλοκή, και αυτό ενισχύει την υποψία ότι η Πιονγιάνγκ χρησιμοποιεί τη ρωσική κρίση για να εξασφαλίσει δικά της ανταλλάγματα – πολιτικά ή τεχνολογικά.
Ο Κιμ υπόσχεται «άνευ όρων υποστήριξη» – Τι σημαίνει αυτό για την παγκόσμια ισορροπία
Στη συνάντηση, ο Κιμ Γιονγκ Ουν εμφανίστηκε ως φανατικός υποστηρικτής του Βλαντιμίρ Πούτιν, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «υποστηρίζουμε άνευ όρων όλα τα μέτρα που λαμβάνει η Ρωσία για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία». Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης εξέφρασε επίσης την ακλόνητη πεποίθησή του για την νίκη της Ρωσίας, ενώ εξήρε την «εξαιρετική ηγεσία» του Πούτιν.
Η ρητορική αυτή δεν έχει απλώς συμβολική αξία. Είναι πολιτική δήλωση συμμετοχής σε πόλεμο, που αναδιαμορφώνει τις γεωπολιτικές συμμαχίες στον πλανήτη. Για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, μια πυρηνική δύναμη της Ασίας δηλώνει απερίφραστα την πρόθεσή της να εμπλακεί ενεργά σε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο.
Το Κουρσκ γίνεται το «νέο μέτωπο» του κορεατικού στρατού
Οι αναφορές περί παρουσίας Βορειοκορεατών μαχητών στο μέτωπο του Κουρσκ, ίσως φαντάζουν υπερβολικές, όμως δυτικές πηγές δεν τις διέψευσαν μέχρι στιγμής. Αν επιβεβαιωθούν, τότε πρόκειται για το πρώτο οργανωμένο στρατιωτικό σώμα τρίτης χώρας που συμμετέχει επισήμως στο πλευρό της Ρωσίας, πέραν των μισθοφόρων της Wagner ή των Ιρανών συμβούλων.
Η ρωσική πλευρά, αντί να κρατήσει αποστάσεις, χαιρέτισε με ενθουσιασμό τη συμβολή αυτή, αναδεικνύοντας την Πιονγιάνγκ ως «φίλο σε ώρα ανάγκης». Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας έκανε λόγο για «συντροφική και στρατηγική σχέση», ενώ διευκρίνισε πως η συζήτηση έγινε στο Wonsan, μία παραθαλάσσια πόλη-σύμβολο για τον Κιμ, που μόλις πρόσφατα εγκαινίασε το νέο πολυτελές θέρετρο.
Η Δύση στο στόχαστρο – Επικίνδυνη σύμπλευση πυρηνικών κρατών
Η δήλωση ότι «η Δύση ευθύνεται για την ένταση στην κορεατική χερσόνησο», όπως συμφώνησαν Ρώσοι και Βορειοκορεάτες κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, αποτελεί καμπανάκι κινδύνου. Πρόκειται για ευθεία επίρριψη ευθυνών στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, που δείχνει πως η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι πια μόνο περιφερειακή, αλλά μετατρέπεται σε σύγκρουση «μπλοκ» με παγκόσμιο χαρακτήρα.
Ο συνδυασμός δύο πυρηνικών δυνάμεων με αυταρχικά καθεστώτα, που συντονίζονται στρατιωτικά, πολιτικά και τεχνολογικά, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τη σταθερότητα της Ασίας και της Ευρώπης ταυτόχρονα. Η πιθανότητα μεταφοράς ρωσικής τεχνογνωσίας στον τομέα των υποβρυχίων ή της διαστημικής τεχνολογίας στην Πιονγιάνγκ δεν μπορεί να αποκλειστεί, δεδομένου του ιστορικού ανταλλαγών μεταξύ των δύο καθεστώτων.
Εκτίμηση: Μια ετερόκλητη, αλλά απόλυτα ειλικρινής συμμαχία
Η στρατηγική σύγκλιση Ρωσίας – Βόρειας Κορέας δεν είναι τυχαία ούτε προσωρινή. Σε έναν κόσμο όπου οι γεωπολιτικές γραμμές γίνονται όλο και πιο αιχμηρές, η Μόσχα βρίσκει στο καθεστώς Κιμ έναν σύμμαχο χωρίς αναστολές, χωρίς Διεθνές Δίκαιο, χωρίς πολιτικές ευαισθησίες.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται σε εργαλείο διπλωματικής ανατροφοδότησης για αυταρχικά καθεστώτα, που εκμεταλλεύονται τη ρωγμή της Δύσης για να αναβαθμίσουν τη θέση τους στο διεθνές σύστημα.
Για την Ελλάδα, αυτός ο νέος άξονας Ρωσίας–Πιονγιάνγκ–Τεχεράνης (αν συμπεριλάβουμε και το Ιράν στις στρατιωτικές παροχές προς τη Μόσχα) πρέπει να παρακολουθείται με ψυχραιμία αλλά και αυξημένη επαγρύπνηση, ειδικά υπό το φως των κινεζικών βλέψεων στην Ταιβάν και της τουρκικής στρατηγικής επιθετικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.