Του Δημήτρη Νίκογλου
Στον τίτλο του κειμένου αυτού θα ήθελα να προσδώσω την δέουσα προσοχή στην σημασία της έννοιας ωραιοποίηση της ακαταστασίας ως αρχή, και να προβάλω επίσης την υποκρισία που κρύβει ο κάθε λαλίστατος πρόσκαιρα τοποθετημένος δημόσιος λειτουργός ο οποίος μας παρουσιάζει με κάθε ευκολία την αταξία ως τάξη, το παράνομο ως νόμιμο, και την χωρίς προφύλαξη επικινδυνότητα ως ρουτίνα …
Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις πολλά για να διακρίνεις κάτι το άναρχο σε ένα περιβάλλον που απαιτείται τάξη, δομή, σοβαρότητα, και ανάληψη ευθύνης. Δεν μπορείς να ωραιοποιείς πράγματα και καταστάσεις που σε προδίδουν από την προχειρότητα της όποιας λειτουργίας με σκοπό και μόνο την εδραίωση της θέσης που σου έχει αποδοθεί. Και όλα αυτά, μέσα από τα πλαστικά χαμόγελα και την συναίνεση των λιγοστών ταγμένων και τα χειροκροτήματα ημετέρων που κρύβουν φυσικά ως είθισται σκοπιμότητα.
Όταν με την σιωπή μας επηρεάζεται εμμέσως πλην σαφώς η κανονικότητα του κοινωνικού συνόλου, όταν ως αιτία η σιωπή μας επηρεάζει και συγκαλύπτει πρόσωπα και καταστάσεις, όταν μένουμε αμέτοχοι και σιωπηλοί σε ότι διαταράσσει αρνητικά το περί δικαίου αίσθημα, η σιωπή μας δεν είναι πλέον σιωπή αλλά συνενοχή.
Η μισαλλοδοξία που διακρίνει τους προύχοντες του Ελληνικού Δημοσίου και ειδικότερα τους τοποθετημένους με συστατική κομματική επιστολή, πολλές φορές αγγίζει την υπερβολή να μην πω και την πρόκληση. Το να ακούς δεν είναι κακό, το να μην ακούς όμως είναι και κακό και επικίνδυνο. Το σίγουρο πάντως είναι πως η επιλεκτική αίσθηση της ακοής δεν βλάπτει σοβαρά μόνο την υγεία μας αλλά και τους γύρω μας…
Η ωραιοποίηση της ακαταστασίας από ορισμένους γίνεται με δόλο, και το μόνο πράγμα που κατοχυρώνει στην προκειμένη ο κάθε εγκάθετος είναι η εφήμερη παράταση χρόνου ανθρώπων σε θέσης και αξιώματα που ο χρόνος με την σειρά του θα καρατομήσει. όλοι γνωρίζουμε άλλωστε πως πολλές φορές ο λόγος κατεδάφισης ενός οικοδομήματος είναι τα σαθρά θεμέλιά του, και ο νοών νοείτω. Το μεγάλο μας λάθος είναι πως βλέπουμε μόνο τα καλά και συμφέροντα και πέραν τούτου τίποτα.
Η δική μου οπτική και το συμπέρασμά μου είναι πως αυτό που με τον τρόπο τους μας επέβαλαν διαχρονικά οι πολιτικοί ταγοί της χώρα μας σίγουρα δεν μας βγήκε σε καλό, το μόνο που κατάφεραν και εντέχνως μας πέρασαν με δόλο είναι ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε πολιτικούς χρωματισμούς, και ένα μίσος να μας ακολουθεί συμπορευόμενο με την καθημερινότητά μας το οποίο δεν θα ‘πρεπε να δικαιολογείται από κανέναν μας.
Φταίμε φίλοι μου, ναι, φταίμε και εμείς που τους το επιτρέψαμε.
Πηγή: enarxikospolitis.blogspot.com
