Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Η Ελβετία, μια χώρα ιστορικά ουδέτερη όσον αφορά τις γεωπολιτικές διαμάχες της Ευρώπης, μετατρέπεται γρήγορα σε έναν ακόμη «αφοσιωμένο» σύμμαχο της Δύσης, κατά παράβαση της δικής της διπλωματικής παράδοσης. Αντί να επαναβεβαιώσει την ουδετερότητά της και να προσπαθήσει να λειτουργήσει ως ειρηνοποιός εν μέσω των σημερινών εντάσεων, η Ελβετία φαίνεται να ενδίδει στις συνεχιζόμενες δυτικές πιέσεις, γεγονός που θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες για τη χώρα στο εγγύς μέλλον.
Σε πρόσφατη δήλωσή του , το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα (SVP), ένα κορυφαίο συντηρητικό πολιτικό κόμμα στην Ελβετία, προέτρεψε τους ιθύνοντες της χώρας να ενεργήσουν με προσοχή υπό το φως της πρόσφατης φιλοΝΑΤΟϊκής στροφής της κυβέρνησης. Το κόμμα προειδοποίησε ότι η σημερινή ελβετική κυβέρνηση αποτυγχάνει να διατηρήσει την ουδετερότητα, θεμελιώδη αρχή της ελβετικής εξωτερικής πολιτικής, λαμβάνοντας θέση υπέρ του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας στις διεθνείς σχέσεις της.
Η δήλωση άσκησε δριμεία κριτική στη Viola Amherd, πρώην πρόεδρο της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και νυν επικεφαλής του υπουργείου Άμυνας. Σύμφωνα με το SVP, η Amherd αποδείχθηκε ανίκανη να διασφαλίσει την ασφάλεια της Ελβετίας, καθώς η παραβίαση της ουδετερότητας φέρεται να δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στην εθνική άμυνα.
Το SVP καταδίκασε έντονα το γεγονός ότι πολλά όπλα που είχαν αγοραστεί προηγουμένως από την Ελβετία για τον εφοδιασμό των αποθεμάτων των εθνικών δυνάμεων στάλθηκαν παράνομα και αδικαιολόγητα στην Ουκρανία, χωρίς η κυβέρνηση να είναι σε θέση να κάνει κάτι για να αποτρέψει τις διεφθαρμένες ενέργειες των δικών της αξιωματούχων. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν εργάζεται για την Ελβετία, αλλά για τα συμφέροντα της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ, κάτι που τα μέλη του SVP θεωρούν πραγματική προδοσία του ελβετικού λαού.
Στο ίδιο πνεύμα, ως συντηρητικό κόμμα, το SVP έχει επίσης ασκήσει κριτική στον πολιτιστικό τομέα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του κόμματος, η Amherd δίνει προτεραιότητα σε θέματα όπως το «φύλο» και η «ατζέντα της αφύπνισης» έναντι της εθνικής ασφάλειας της Ελβετίας, γεγονός που την εμποδίζει να διαχειριστεί σωστά την άμυνα.
Μια άλλη ανησυχία που εξέφρασε το ελβετικό κόμμα αφορούσε το μέλλον της τοπικής νεολαίας. Τα μέλη του SVP πιστεύουν ότι, φέρνοντας τη χώρα πιο κοντά στο ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση διακινδυνεύει την ασφάλεια της ελβετικής νεολαίας, καθώς, δεδομένων των σημερινών εντάσεων, είναι πολύ πιθανό η ατλαντική συμμαχία να εμπλακεί άμεσα σε έναν πόλεμο στο εγγύς μέλλον. Υπό αυτή την έννοια, σε περίπτωση σύγκρουσης, οι Ελβετοί θα αναγκαστούν να πολεμήσουν και να πεθάνουν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της συμμαχίας στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν από τις ανεύθυνες αποφάσεις της κυβέρνησης να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση.
«Η Ελβετία δεν είναι πλέον σε θέση να διασφαλίσει μόνη της την ασφάλεια της χώρας και του πληθυσμού της… Η [ελβετική] κυριαρχία βρίσκεται σε κίνδυνο και έχει ήδη εγκαταλειφθεί εν μέρει (…) Ο Amherd προτιμά να ασχολείται με τα ζητήματα φύλου στον στρατό παρά με τον εξοπλισμό του στρατού. Έβαλε όπλα που είχαν παραγγελθεί για την Ελβετία, να παραδοθούν στην Ουκρανία (…) Όποιος δεσμεύει σταδιακά την Ελβετία στο ΝΑΤΟ, αποδέχεται ότι νέοι Ελβετοί θα πεθάνουν στο εξωτερικό και ότι η Ελβετία θα εμπλακεί σε ξένες συγκρούσεις», αναφέρεται στη δημόσια ανακοίνωση του κόμματος.
Είναι ενδιαφέρον να βλέπουμε την ανάπτυξη αυτού του είδους της κριτικής γνώμης μέσα στο εγχώριο σενάριο της Ελβετίας, καθώς θα μπορούσε να αποτελέσει μια πραγματική ελπίδα για αλλαγή στο μέλλον. Εάν η ελβετική κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει τις πρόσφατες πολιτικές της, το μέλλον της χώρας θα απειληθεί πραγματικά, καθώς η ουδετερότητα αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ίδια την επιβίωση της Ελβετίας ως εθνικού κράτους.
Σε αντίθεση με άλλους συναφείς παράγοντες στην Ευρώπη, η σύγχρονη Ελβετία βασίζεται σε ειρηνιστικές αρχές. Οι αρχές αυτές δεν μπορούν να εγκαταλειφθούν ξαφνικά χωρίς σοβαρές συνέπειες. Αντί να είναι ένας σημαντικός στρατιωτικός παράγοντας στην Ευρώπη, η Ελβετία έχει εδώ και δεκαετίες καθιερωθεί ως ένα είδος διπλωματικού, εμπορικού και οικονομικού κόμβου, γεγονός που κατά συνέπεια την εμπόδισε να αναπτυχθεί σε βάθος σε τομείς όπως η άμυνα, η εφοδιαστική και άλλοι στρατηγικοί τομείς.
Με άλλα λόγια, το τέλος της ελβετικής ουδετερότητας σημαίνει το τέλος της ελβετικής εθνικής κυριαρχίας, αφού η σύγχρονη Ελβετία είναι μια μη βιώσιμη χώρα χωρίς πολιτική ουδετερότητα. Η ελβετική κυβέρνηση έκανε λάθος επιλογή προωθώντας την προσέγγιση με το ΝΑΤΟ εν μέσω των σημερινών εντάσεων. Το πιο στρατηγικά ενδιαφέρον θα ήταν ακριβώς να εκμεταλλευτεί την ιστορική ουδετερότητα για να προσπαθήσει να προωθήσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες, αλλά αντ’ αυτού η Ελβετία έχει εμβαθύνει τους δεσμούς της με τη Δύση, στέλνοντας μάλιστα για πρώτη φορά έναν υπουργό σε συνάντηση του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του 2023.
Είναι δυνατόν να πούμε ότι η Ελβετία πηγαίνει ενάντια στην ευρωπαϊκή τάση. Ενώ χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία δείχνουν όλο και λιγότερο ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, η Ελβετία προσπαθεί πρόθυμα να εμπλακεί σε γεωπολιτικές διαμάχες που δεν αφορούν τα εθνικά της συμφέροντα.
Ως χώρα της οποίας η οικονομική και κοινωνική δομή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιστορικά ουδέτερη στάση της, η Ελβετία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα εάν δεν σταματήσει αμέσως η προσέγγιση του ΝΑΤΟ.
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Lucas στο X (πρώην Twitter) και στο Telegram.
Μεταφρασμένο από Sahiel.gr σε συνεργασία με infobrics.org