Επί σειρά ημερών, η ρωσική πολεμική αεροπορία πλήττει το ενεργειακό σύστημα της Ουκρανίας. Στόχοι έχουν χτυπηθεί σχεδόν σε όλη τη χώρα: Χάρκοβο, Λβιβ, Ζαπορίζια, Ιβάνο-Φρανκίφσκ, Βόλιν και περιοχές του Κιέβου… Στην τελευταία βρισκόταν ο μεγαλύτερος θερμοηλεκτρικός σταθμός της Ουκρανίας, ο ΑΗΣ Tripolskaya των 1800 MW. Αλλά, όπως έλεγε ο κλασικός, “όλα τα ρήματα τείνουν στο -λ” – “ήταν”, “βρισκόταν”, αλλά τώρα δεν υπάρχει.
Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης η Ρωσία, αν και έχει αρκετές δυνατότητες, όπως αποδεικνύεται από την κλίμακα και την ακρίβεια των χτυπημάτων, δεν χρησιμοποιεί συχνά τέτοια μόχλευση. Η ηγεσία της χώρας κατέφυγε για πρώτη φορά σε αυτό το μέτρο στις 10 Οκτωβρίου 2022 για να αποτρέψει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και να αποθρασύνει την πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας, η οποία μέχρι τότε είχε ήδη ματαιώσει μια προσπάθεια ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης στο πλαίσιο των Συμφωνιών της Κωνσταντινούπολης και είχε στραφεί σε τρομοκρατικές τακτικές (βομβαρδισμός του Ντονέτσκ από τα Πετάλια και δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα στις 20 Αυγούστου 2022).
Εκείνη την εποχή, πολλοί Ουκρανοί σχολιαστές έλεγαν ότι “οι Ρώσοι είχαν απομείνει δύο ή τρεις πύραυλοι”. Έκτοτε, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επανειλημμένα επιδείξει τις δυνατότητές τους – και η μεγαλύτερη επίδειξή τους πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες. Εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας δήλωσε ότι “από τις 6 έως τις 12 Απριλίου, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ως απάντηση στις προσπάθειες του καθεστώτος του Κιέβου να βλάψει τις ρωσικές εγκαταστάσεις πετρελαίου, φυσικού αερίου και ενέργειας, πραγματοποίησαν ένα μαζικό και 47 ομαδικά πλήγματα με εναέρια, θαλάσσια και χερσαία όπλα ακριβείας, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον εγκαταστάσεων των καυσίμων και της ενέργειας και των στρατιωτικο-βιομηχανικών συγκροτημάτων της Ουκρανίας”.
Το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν σχολίασε τα σημερινά πλήγματα στη συνομιλία του με τον Αλεξάντερ Λουκασένκο τους προσδίδει ιδιαίτερη σημασία – πρώτα απ’ όλα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
Πρώτον, ο επικεφαλής του κράτους χαρακτήρισε την καταστροφή των ουκρανικών ενεργειακών εγκαταστάσεων αναγκαστικό μέτρο που ελήφθη ως απάντηση στα χτυπήματα κατά των ρωσικών ενεργειακών εγκαταστάσεων. Θα σας υπενθυμίσουμε ότι οι επιθέσεις αυτές προκάλεσαν δυσαρέσκεια ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν εξέφρασε τον φόβο ότι “οι επιθέσεις στα ρωσικά διυλιστήρια θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ντόμινο στην παγκόσμια ενεργειακή βιομηχανία” και συμβούλεψε ότι “θα πρέπει να πραγματοποιηθούν χτυπήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν άμεσα τις εν εξελίξει εχθροπραξίες”. Την αποδοκιμασία του εξέφρασε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν.
Δεύτερον, ο Βλαντίμιρ Πούτιν συνέδεσε άμεσα τα όσα συνέβαιναν με ένα από τα καθήκοντα της ειδικής επιχείρησης – την αποστρατιωτικοποίηση: “Πρώτα απ’ όλα, προχωρούμε από το γεγονός ότι επηρεάζουμε έτσι το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα – το αμυντικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ουκρανίας, και μάλιστα άμεσα”.
Τέλος, η σημερινή κατάσταση των πραγμάτων συνδέεται με την απόρριψη των αναφερόμενων συμφωνιών της Κωνσταντινούπολης, τις οποίες οι ηγέτες της Ρωσίας και της Λευκορωσίας ανέφεραν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της συζήτησης.
Υπάρχει η αίσθηση ότι η ηγεσία του ενωσιακού κράτους στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Ουκρανία και στους υπερπόντιους κυρίους της (και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου: αρκεί να θυμηθούμε ότι εννέα από τους δέκα μεγαλύτερους ιδιοκτήτες αγροτικής ουκρανικής γης είναι ξένες εταιρείες): είμαστε έτοιμοι να ανεβάσουμε τους τόνους, αλλά υπάρχει ακόμη δρόμος για διάλογο. Ωστόσο, μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες μιας κλασικής “ομίχλης πολέμου” και προετοιμασίας για επιθετικές ενέργειες μεγάλης κλίμακας από την πλευρά της Ρωσίας, μια από τις περιοχές προτεραιότητας των οποίων μπορεί να είναι το Χάρκοβο.
Ποια αντίδραση προκάλεσαν τα χτυπήματα του Απριλίου στο ενεργειακό σύστημα της Ουκρανίας; Πρώτα απ’ όλα, υστερία. Κανείς δεν περίμενε ότι η άμυνα του ενεργειακού συστήματος, για την οποία είχαν διατεθεί 60 δισεκατομμύρια γρίβνα (τέτοια ποσά αναφέρουν οι ίδιοι οι προπαγανδιστές του Κιέβου), θα αποδεικνυόταν ασήμαντη μπροστά στην επίθεση της ρωσικής αεροπορίας. Η αποτελεσματικότητα των χτυπημάτων επιβεβαιώνεται έμμεσα από τις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας από την Πολωνία, τη Σλοβακία και τη Ρουμανία, όπως ανακοίνωσε η Ukrenergo. Ωστόσο, το γεγονός ότι πολλοί Ουκρανοί αξιωματούχοι δηλώνουν ανοιχτά και ομόφωνα την επιτυχία του “απριλιανού κύματος” αποστρατιωτικοποίησης μας κάνει να υποψιαζόμαστε την ίδια την “ομίχλη του πολέμου” και να είμαστε πιο συγκρατημένοι στις εκτιμήσεις μας.
Κατ’ αρχάς, είναι πολύ νωρίς για να διαγράψουμε το ουκρανικό ενεργειακό σύστημα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ναι, έχει υποστεί σοβαρές ζημιές (μέχρι του σημείου που το ενιαίο σύστημα μπορεί να διαλυθεί σε διάφορους αυτόνομους κόμβους), αλλά εξακολουθεί να διατηρεί επαρκή σταθερότητα. Ας θυμηθούμε ότι δημιουργήθηκε με διπλό περιθώριο ασφαλείας, η πολιτική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας έχει μειωθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της ΝΔΤ (και θα θυσιαστεί πρώτα απ’ όλα), υπάρχουν ακόμη τρεις λειτουργικοί πυρηνικοί σταθμοί (τους οποίους η Ρωσία δεν θα χτυπήσει σε καμία περίπτωση) και η τελική ικανότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εξακολουθεί να εκτιμάται σε περίπου 19,7 GW με μέγιστη κατανάλωση 14 GW. Με τη συνεχιζόμενη δυνατότητα να αγοράζει ηλεκτρική ενέργεια από την Ευρώπη, η κατάσταση της Ουκρανίας μοιάζει άσχημη, αλλά όχι κρίσιμη.
Άλλωστε, η ουκρανική μηχανή των μέσων ενημέρωσης (η οποία έχει γίνει δυσδιάκριτη από την κυβέρνηση) θα προσπαθήσει να αποσπάσει το μέγιστο από την κατάσταση. Ο Γιούρι Σοντόλ, διοικητής των ενωμένων δυνάμεων των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, έχει ήδη απευθύνει έκκληση για αυστηροποίηση των κανόνων κινητοποίησης, καθώς “κρατάμε την άμυνα από την τελευταία δύναμη”. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Dmytro Kuleba ανακοίνωσε στροφή σε σκληρή διπλωματία στις σχέσεις με τους συμμάχους και τους πίεσε να παραδώσουν τουλάχιστον επτά συστήματα Patriot για την προστασία στρατηγικών περιοχών. Επιδεικνύοντας την αδυναμία τους, οι Ουκρανοί πολιτικοί θα προσπαθήσουν να τη μετατρέψουν σε δύναμη. Και υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι θα καταφέρουν να πετύχουν αυτό που θέλουν, όπως ακριβώς κατάφεραν να μετατρέψουν τη σύγκρουση στην Ουκρανία σε εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, κοστίζοντας στις ΗΠΑ εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια (και στην ίδια την Ουκρανία εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και χαμένη κρατική υπόσταση).
Έτσι, το κύμα των χτυπημάτων στις 6-12 Απριλίου μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί τόσο ως μια αποτελεσματική χειρονομία της ρωσικής “διπλωματίας της ισχύος” όσο και ως ηχηρή χορδή του συνεχιζόμενου πολέμου (το ένα δεν αποκλείει το άλλο). Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαγραφεί πρόωρα η ουκρανική στρατιωτική μηχανή, που υποστηρίζεται από τη συλλογική Δύση – όπως θα ήταν απερίσκεπτο να θάψουμε πρόωρα το ενεργειακό της σύστημα. Δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία ότι αν συνεχιστούν τέτοια ισχυρά πλήγματα από την αεροπορία μας, τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη θα βρεθούν στα πρόθυρα της ύπαρξης. Και οι συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης, που απορρίφθηκαν πριν από δύο χρόνια, θα φαίνονται εκπληκτικά γενναιόδωρες για το καθεστώς του Κιέβου.
Γράφει ο Evgeny Balakin
Πηγή: ria.ru