Είναι μη ρεαλιστικό για το Ισραήλ και τη Χαμάς, τους αντίστοιχους Αμερικανούς και Ιρανούς προστάτες τους και τους υποστηρικτές τους να φαντάζονται ότι η Ρωσία θα εγκαταλείψει την ισορροπημένη θέση της για να τους υποστηρίξει ενάντια στον εχθρό τους. Τούτου λεχθέντος, και οι δύο θεωρούν τον τελευταίο πόλεμο ως υπαρξιακό και συνεπώς είναι δυσαρεστημένοι με τη στάση της Ρωσίας, γι’ αυτό και ο καθένας τους καταφεύγει σε εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης με στόχο να την πιέσει να πάρει το μέρος τους.
Γράφει ο Andrew Korybko
Οι Times Of Israel (TOI) επικαλούμενοι πηγή του υπουργείου Εξωτερικών ανέφεραν την Τρίτη ότι η χώρα τους είναι δυσαρεστημένη με τη στάση της Ρωσίας απέναντι στον τελευταίο πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, την οποία χαρακτήρισαν ως μη ισορροπημένη λόγω του ότι η Μόσχα δεν καταδίκασε τη Χαμάς στην ανεπιτυχή πρόταση κατάπαυσης του πυρός στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το πρακτορείο υποστήριξε επίσης ότι ορισμένοι προσβλήθηκαν βαθιά μετά τη σύγκριση του αποκλεισμού της Γάζας από το Ισραήλ από τον πρόεδρο Πούτιν με τον αποκλεισμό του Λένινγκραντ από τους Ναζί που σκότωσε τον μεγαλύτερο αδελφό του πριν γεννηθεί.
Αυτές οι επικρίσεις αγνοούν τα επίσημα γεγονότα σχετικά με τη στάση της Ρωσίας που παρατίθενται στις αναλύσεις που ακολουθούν:
* “Η Ρωσία έχει μια ισορροπημένη προσέγγιση απέναντι στον τελευταίο πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς”
* “Είναι σημαντικό ότι ο Πούτιν δεν απέδωσε ευθύνες για την καταστροφή του νοσοκομείου της Γάζας”
* “Η Ρωσία δεν αναμένεται να σταματήσει τα χτυπήματα του Ισραήλ στη Συρία”
Η πολιτική της Ρωσίας της ουδετερότητας αρχών θα συνοψιστεί τώρα για τη διευκόλυνση του αναγνώστη.
Το Κρεμλίνο θεωρεί επισήμως την επίθεση της Χαμάς στις αρχές Οκτωβρίου ως τρομοκρατική ενέργεια, αλλά δεν πιστεύει ότι αυτό απαξιώνει την υπόθεση της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας ούτε δικαιολογεί τη δυσανάλογη απάντηση του Ισραήλ, αν και υποστηρίζει σθεναρά τα δικαιώματα του αυτοαποκαλούμενου εβραϊκού κράτους να υπάρχει και να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Το τελευταίο σημείο εξηγεί γιατί έχει αφήσει το Ισραήλ να βομβαρδίζει ατιμώρητο το IRGC και τη Χεζμπολάχ στη Συρία εκατοντάδες φορές από τον Σεπτέμβριο του 2015, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς το καταδικάζει για λόγους εμφάνισης.
Οι άμεσες προτεραιότητες της Ρωσίας είναι η ανακούφιση του πόνου των αμάχων, ιδανικά μέσω μιας κατάπαυσης του πυρός, αλλά θα ήταν πρόθυμη να συμβιβαστεί με τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων, αν αυτό αποδειχθεί αδύνατο, και να αποτρέψει την επέκταση της σύγκρουσης σε έναν ολοκληρωτικό περιφερειακό πόλεμο. Μεσοπρόθεσμα, θέλει να σπάσει το μονοπώλιο των ΗΠΑ επί της ειρηνευτικής διαδικασίας που ευθύνεται για τη διαιώνιση του κύκλου της βίας μέχρι σήμερα και στη συνέχεια να μεσολαβήσει για μια λύση δύο κρατών που θα διασφαλίζει βιώσιμα και τα δύο νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας τους.
Αυτοί οι τέσσερις στόχοι είναι ομολογουμένως φιλόδοξοι και απαιτούν προσεκτική εξισορρόπηση μεταξύ όλων των μερών προκειμένου να έχουν οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας, όσο ελάχιστη και αν είναι ρεαλιστικά, εξηγώντας έτσι την πολιτική ουδετερότητας αρχών της Ρωσίας που ευθυγραμμίζεται με τα αντικειμενικά εθνικά της συμφέροντα σε αυτή τη σύγκρουση. Επομένως, είναι μη ρεαλιστικό για το Ισραήλ και τη Χαμάς, τους αντίστοιχους Αμερικανούς και Ιρανούς προστάτες τους και τους υποστηρικτές αυτών των δύο να φαντάζονται ότι η Ρωσία θα εγκαταλείψει την ισορροπημένη της θέση για να τους υποστηρίξει εναντίον του εχθρού τους.
Τούτου λεχθέντος, και οι δύο θεωρούν τον τελευταίο πόλεμο ως υπαρξιακό και συνεπώς δυσαρεστήθηκαν με τη στάση της Ρωσίας, γι’ αυτό και ο καθένας τους καταφεύγει σε εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης με στόχο να την πιέσει να πάρει το μέρος τους. Από καθαρή σύμπτωση, και οι δύο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πιο αποτελεσματικό μέσο είναι να παρουσιάσουν τη Ρωσία ως προκατειλημμένη απέναντι στη Χαμάς. Το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του το παρουσιάζουν ως ντροπιαστικό και ελπίζουν ότι θα πιέσουν τη Ρωσία να καταδικάσει την ομάδα αυτή, ενώ οι εχθροί τους το παρουσιάζουν ως θετικό και ελπίζουν ότι θα οδηγήσει σε απτή υποστήριξη.
Το πρόσφατο δημοσίευμα του TOI αποτελεί απόδειξη αυτής της προσέγγισης στην πράξη από τη φιλοϊσραηλινή πλευρά, όπως και τα tweets του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Ρωσία Michael McFaul για το θέμα αυτό εδώ και εδώ, ενώ τα tweets αυτού του κορυφαίου παράγοντα των Alt-Media εδώ και εδώ καταδεικνύουν το ίδιο από την πλευρά που υποστηρίζει τη Χαμάς. Τα τέσσερα προηγούμενα tweets προωθούν την αφηγηματική ατζέντα του κόμματός τους με έμμεσους τρόπους που τώρα θα περιγραφούν ρητά για να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν θα χάσει τα κομματικά τους μηνύματα.
Το πρώτο ζεύγος υποδηλώνει ότι ο πρόεδρος Πούτιν εξαπάτησε τον πρωθυπουργό Νετανιάχου όλα αυτά τα χρόνια και τον έκανε να νομίζει ότι είναι “ένας πολύ στενός και αληθινός φίλος του κράτους του Ισραήλ”, όπως περιέγραψε ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπένετ τον Ρώσο ηγέτη στα τέλη του 2021, ενώ υποτίθεται ότι υποστήριζε τη Χαμάς όλο αυτό το διάστημα κρυφά. Το δεύτερο ζεύγος προωθεί συμπληρωματικούς ισχυρισμούς υπονοώντας ότι η Ρωσία θα μπορούσε να πάει σε πόλεμο με τις ΗΠΑ για χάρη της Χαμάς και ισχυριζόμενη ότι ήδη βοηθά το Ιράν να εξοπλίσει αυτή την ομάδα και άλλες μέσω της συριακής αεροπορικής της βάσης.
Αυτές οι δύο εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να χειραγωγήσουν την ανακριβή αλλά κοινή αντίληψη του κοινού στο οποίο απευθύνονται ότι η Ρωσία τάσσεται πάντα με το μέρος των αντιπάλων της Δύσης σε κάθε σύγκρουση. Η φιλοϊσραηλινή προσπάθεια θέλει οι Δυτικοί να καταδικάσουν τη Ρωσία με αυτό το ψευδές πρόσχημα, ώστε να στραφεί εναντίον της Χαμάς για να βελτιώσει τη φήμη της απέναντί τους, ενώ η φιλο-Χαμάς θέλει οι μη Δυτικοί να επαινέσουν τη Ρωσία με αυτό το ψευδές πρόσχημα, ώστε να δώσει πραγματική υποστήριξη στην ομάδα για να διατηρήσει τη φήμη της απέναντί τους.
Καμία από τις δύο πλευρές δεν εκτιμά την ουδετερότητα αρχών της Ρωσίας απέναντι σε αυτή τη σύγκρουση, καθώς θεωρούν ότι ο πόλεμος είναι ένας υπαρξιακός αγώνας που αναπόφευκτα θα καταλήξει είτε στην καταστροφή του Ισραήλ είτε της Χαμάς, αλλά το Κρεμλίνο εξακολουθεί να πιστεύει ότι και οι δύο μπορεί να επιβιώσουν και γι’ αυτό συνεχίζει να ισορροπεί μεταξύ τους. Αν αυτό το σενάριο συμβεί, το οποίο δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω του πόσο δύσκολο θα είναι για τον καθένα να νικήσει πλήρως τον άλλον, θα χρειαστούν έναν ουδέτερο μεσολαβητή και τότε θα εκτιμήσουν τελικά τη σοφία της θέσης της Ρωσίας.
Με πληροφορίες από korybko.substack.com