Όσοι από τους υποστηρικτές του στην κοινότητα των Alt-Media που πείστηκαν ότι η ειδική επιχείρηση δεν θα σταματήσει μέχρι οι ρωσικές δυνάμεις να φτάσουν στα πολωνικά σύνορα, είναι βέβαιο ότι θα εξοργιστούν από αυτή την εκτίμηση, αλλά βασίζεται στα ίδια του τα λόγια, όπως αποδεικνύεται από την επίσημη ιστοσελίδα του Κρεμλίνου.
Οι τρεις τελευταίες εμφανίσεις του Πούτιν
Γράφει ο Andrew Korybko
Ο πρόεδρος Πούτιν πρότεινε έντονα σε μια σειρά εμφανίσεων την περασμένη εβδομάδα ότι μια πολιτική λύση στον πόλεμο με τη μεσολάβηση του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ακόμη δυνατή. Όσοι από τους υποστηρικτές του στην κοινότητα των Alt-Media που πείστηκαν ότι η ειδική επιχείρηση δεν θα σταματήσει μέχρι οι ρωσικές δυνάμεις να φτάσουν στα πολωνικά σύνορα είναι βέβαιο ότι θα εξοργιστούν από αυτή την εκτίμηση, αλλά βασίζεται στα ίδια του τα λόγια όπως αποδεικνύεται από την επίσημη ιστοσελίδα του Κρεμλίνου. Ακολουθούν οι τρεις εμφανίσεις που θα αναφερθούν σε αυτή την ανάλυση:
* 13 Ιουνίου: “Συνάντηση με πολεμικούς ανταποκριτές”.
* 16 Ιουνίου: “Ολομέλεια του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης”
* 17 Ιουνίου: “Συνάντηση με επικεφαλής αντιπροσωπειών αφρικανικών κρατών”.
Ακολουθούν σχετικά αποσπάσματα από κάθε εμφάνιση μαζί με μια περίληψη μιας πρότασης του σημείου που μετέφερε σε κάθε απόσπασμα. Αφού περάσουμε και από τις τρεις, στο επόμενο υποκεφάλαιο θα συνοψίσουμε το προβλεπόμενο από τον πρόεδρο Πούτιν τέλος αυτού του πολέμου δι’ αντιπροσώπων. Τέλος, το τελευταίο μέρος αυτής της ανάλυσης θα κλείσει με μερικές σκέψεις σχετικά με τη βιωσιμότητα των σχεδίων του, τα οποία είναι αναμφισβήτητα αρκετά λογικά, αν κάποιος αφιερώσει χρόνο για να τα μελετήσει με ηρεμία.
Συνάντηση με πολεμικούς ανταποκριτές
* Η Ρωσία εξακολουθεί να σκοπεύει να επιτύχει τους αρχικούς της στόχους στην ειδική επιχείρηση.
– “[Οι στόχοι και τα καθήκοντα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης] αλλάζουν σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση, αλλά φυσικά συνολικά δεν αλλάζουμε τίποτα. Οι στόχοι μας είναι θεμελιώδεις για εμάς”.
* Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας παραμένει σε καλό δρόμο.
– “Το αντιμετωπίζουμε σταδιακά, μεθοδικά… Η ουκρανική αμυντική βιομηχανία θα πάψει σύντομα να υπάρχει εντελώς. Τι παράγουν; Παραδίδονται πυρομαχικά, παραδίδεται εξοπλισμός και παραδίδονται όπλα – τα πάντα παραδίδονται. Δεν θα ζήσετε για πολύ έτσι, δεν θα αντέξετε. Έτσι, το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης τίθεται με πολύ πρακτικούς όρους”.
Η αντεπίθεση του Κιέβου αποτυγχάνει.
– “Αν εξετάσουμε τις ανεπανόρθωτες απώλειες, σαφώς η αμυνόμενη πλευρά υφίσταται λιγότερες απώλειες, αλλά αυτή η αναλογία 1 προς 10 είναι υπέρ μας. Οι δικές μας απώλειες είναι το ένα δέκατο των απωλειών των ουκρανικών δυνάμεων. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο σοβαρή με τα τεθωρακισμένα… Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, οι απώλειες αυτές είναι περίπου 25 ή ίσως 30 τοις εκατό του εξοπλισμού που προμηθεύτηκε από το εξωτερικό”.
* Οι επιθέσεις κατά των εδαφών της Ρωσίας πριν από το 2014 αποσκοπούν στον αποπροσανατολισμό των δυνάμεών της από τις γραμμές του μετώπου.
– “Όσον αφορά τις παραμεθόριες περιοχές, υπάρχει ένα πρόβλημα και συνδέεται -και νομίζω ότι το καταλαβαίνετε κι εσείς- κυρίως με την επιθυμία να εκτρέψουμε τις δυνάμεις και τους πόρους μας προς αυτή την πλευρά, να αποσύρουμε μέρος των μονάδων από τις περιοχές που θεωρούνται οι πιο σημαντικές και κρίσιμες από την άποψη μιας πιθανής επίθεσης των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας”.
* Εξετάζεται η δημιουργία ρυθμιστικών ζωνών για την προστασία των εδαφών της Ρωσίας πριν από το 2014.
– “Εάν αυτό συνεχιστεί, τότε προφανώς θα πρέπει να εξετάσουμε το θέμα – και το λέω αυτό πολύ προσεκτικά – προκειμένου να δημιουργήσουμε κάποιου είδους ρυθμιστική ζώνη στο έδαφος της Ουκρανίας σε τέτοια απόσταση από την οποία θα είναι αδύνατο να φτάσει στο έδαφός μας. Αλλά αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα, δεν λέω ότι θα ξεκινήσουμε αύριο αυτό το έργο. Πρέπει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση”.
* Το σχέδιο συνθήκης με την Ουκρανία που έχει πλέον καταργηθεί βοήθησε τη Ρωσία να εδραιώσει τα ανατολικά και νότια κέρδη της.
– “Παρόλο που το πέταξαν, εντούτοις, χρησιμοποιήσαμε αυτόν τον χρόνο για να φτάσουμε εκεί που βρισκόμαστε τώρα, που είναι πρακτικά όλη η Νοβοροσία και ένα σημαντικό τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ με πρόσβαση στην Αζοφική Θάλασσα και τη Μαριούπολη. Και σχεδόν ολόκληρη τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ, με λίγες εξαιρέσεις”.
* Η Ρωσία μπορεί να κινητοποιηθεί αν αποφασίσει να κινηθεί ξανά εναντίον του Κιέβου, αλλά δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο σήμερα.
– “Χρειάζεται να επιστρέψουμε [στο Κίεβο] ή όχι; Γιατί κάνω αυτή τη ρητορική ερώτηση; Προφανώς, δεν έχετε απάντηση σε αυτό, μόνο εγώ μπορώ να το απαντήσω. Αλλά ανάλογα με τους στόχους μας, πρέπει να αποφασίσουμε για την κινητοποίηση, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο σήμερα”.
* Ένας από τους θεμελιώδεις παράγοντες αυτής της σύγκρουσης είναι ότι η Δύση κατακλύζει την Ουκρανία με όπλα.
– “Ξέρετε, αυτό είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα, απολύτως θεμελιώδες. Όταν λέμε -το είπα και το επαναλάβατε- ότι η Δύση κατακλύζει την Ουκρανία με όπλα, αυτό είναι γεγονός, κανείς δεν το κρύβει, αντιθέτως, είναι περήφανοι γι’ αυτό”.
* Η στρατιωτικο-τεχνική παραγωγή της Ρωσίας αυξήθηκε κατακόρυφα τον τελευταίο χρόνο.
– “Κατά τη διάρκεια του έτους, αυξήσαμε την παραγωγή των κύριων όπλων μας κατά 2,7 φορές. Όσον αφορά την κατασκευή των πιο περιζήτητων όπλων, την αυξήσαμε κατά δέκα φορές. Δέκα φορές!”
* Δεν καλύπτεται από τα μέσα ενημέρωσης κάθε μία από τις αντιδράσεις της Ρωσίας στην υπέρβαση των “κόκκινων γραμμών” της.
– “Δεν μπορούν να καλυφθούν όλα από τα μέσα ενημέρωσης, αν και δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να πρέπει να ντρέπεται κανείς. Τα χτυπήματα στο ενεργειακό σύστημα της Ουκρανίας δεν είναι απάντηση στο ότι πέρασαν τις κόκκινες γραμμές; Και η καταστροφή του αρχηγείου της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας έξω από το Κίεβο, σχεδόν μέσα στα όρια της πόλης του Κιέβου, δεν είναι απάντηση; Είναι”.
* Το ουκρανικό κράτος υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, αλλά είναι απαράδεκτο να απειλείται η Ρωσία.
– “Όσον αφορά το “για ποια Ουκρανία μιλάνε”, η Ουκρανία, όπως και αν είναι, υπάρχει και πρέπει να τη μεταχειριζόμαστε με σεβασμό… Αν θέλουν να ζουν στα ιστορικά μας εδάφη, τότε θα πρέπει να επηρεάσουν την πολιτική τους ηγεσία ώστε να δημιουργήσει σωστές σχέσεις με τη Ρωσία και κανείς να μην αποτελεί απειλή για εμάς από αυτά τα εδάφη. Αυτό είναι το θέμα. Αυτό είναι το ζητούμενο του θέματος”.
* Είναι αμφισβητήσιμο ότι η Δύση θα συνεχίσει να προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία ανεξάρτητα από τις απώλειές της.
– “Αυτό είναι συζητήσιμο (το οποίο ειπώθηκε ως απάντηση στον ισχυρισμό ενός πολεμικού ανταποκριτή ότι “Είναι σαφές ότι, ανεξάρτητα από τις απώλειες που θα υποστεί η Ουκρανία, οι δυτικές χώρες θα συνεχίσουν να της προμηθεύουν όπλα”)”.
* Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η Ρωσία θα περάσει στην επίθεση μετά την αποτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου.
– “Νομίζω ότι, έχοντας επίγνωση -το λέω με το δίκιο μου- των καταστροφικών απωλειών, η ηγεσία, όποια κι αν είναι αυτή που έχει το κεφάλι της, θα πρέπει να σκεφτεί τι θα κάνει στη συνέχεια. Θα περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι η κατάσταση και θα λάβουμε περαιτέρω μέτρα με βάση αυτή την κατανόηση”.
* Τα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου αποστέλλονται στην Ουκρανία επειδή η Δύση έχει ήδη εξαντλήσει όλα τα άλλα.
– “Απλά δεν έχουν βλήματα, αλλά έχουν βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου στις αποθήκες. Φαίνεται ότι τώρα αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα βλήματα προς το παρόν. Έχουν καθαρίσει τις αποθήκες”.
* Η χιονοστιβάδα των οικονομικών προβλημάτων της ΕΕ θα εμποδίσει τα σχέδιά της να παράγει περισσότερα όπλα για την Ουκρανία.
– “Τα οικονομικά προβλήματα (της ΕΕ) παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας… Έτσι, δεν είναι τόσο εύκολο να παραχθούν τα πάντα εκεί και ακόμη πιο δύσκολο να επεκταθεί η παραγωγή και να κατασκευαστούν νέες εγκαταστάσεις. Αυτό θα μας φανεί χρήσιμο, διότι η Ρωσία έχει μια ιδιαίτερη κατάσταση. Πρέπει να ενισχύσουμε τους εξοπλισμούς μας, θα πρέπει να το κάνουμε και θα συσσωρεύσουμε στρατηγικά αποθέματα στις αποθήκες”.
* Η αμερικανική αποστολή creep δημιουργεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για τη Ρωσία.
– “Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε αυτή τη σύγκρουση, σχεδόν άμεσα, προκαλώντας σοβαρές διεθνείς κρίσεις ασφαλείας. Η διόρθωση των κινήσεων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που επιτίθενται στα πολεμικά μας πλοία είναι ένας πολύ σοβαρός κίνδυνος. Αυτό είναι πολύ σοβαρό και θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το γνωρίζουμε. Θα σκεφτούμε τι θα κάνουμε με αυτό στο μέλλον. Σε γενικές γραμμές, έτσι έχουν τα πράγματα”.
* Οι ειρηνευτικές συνομιλίες θα μπορούσαν να ξαναρχίσουν και το σχέδιο συνθήκης της Κωνσταντινούπολης να αναβιώσει, αν οι ΗΠΑ διακόψουν τον εφοδιασμό του Κιέβου με όπλα.
– “Ποτέ δεν αρνηθήκαμε -όπως είπα χίλιες φορές- να συμμετάσχουμε σε οποιεσδήποτε συνομιλίες που μπορεί να οδηγήσουν σε ειρηνευτική διευθέτηση… Τελικά πρόκειται για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Γνωρίζουμε ότι κρατούν το κλειδί για την επίλυση των ζητημάτων. Αν θέλουν πραγματικά να τερματίσουν τη σημερινή σύγκρουση μέσω διαπραγματεύσεων, πρέπει να πάρουν μόνο μία απόφαση, η οποία είναι να σταματήσουν την προμήθεια όπλων και εξοπλισμού. Αυτό είναι όλο. Η ίδια η Ουκρανία δεν κατασκευάζει τίποτα. Αύριο, θα θέλουν να διεξάγουν συνομιλίες που δεν θα είναι τυπικές, αλλά ουσιαστικές, και όχι για να μας αντιμετωπίσουν με τελεσίγραφα, αλλά για να επιστρέψουν σε όσα συμφωνήθηκαν, ας πούμε, στην Κωνσταντινούπολη”.
* Πολλοί Αμερικανοί φοβούνται ότι η χώρα τους θα ξεκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού ξέρουν ότι δεν θα κερδίσει.
– “[Οι ΗΠΑ] προσποιούνται ότι δεν [φοβούνται να κλιμακώσουν ακατάπαυστα την κατάσταση και να αυξήσουν το διακύβευμα]. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί που σκέφτονται καθαρά και δεν είναι πρόθυμοι να οδηγήσουν τον κόσμο σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο δεν θα υπάρχουν νικητές- ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα βγουν από αυτόν ως νικητές”.
Ολομέλεια του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης
* Ο Πρόεδρος Πούτιν επανέλαβε τα στρατιωτικο-τεχνικά στατιστικά στοιχεία της Ρωσίας από την τελευταία του εμφάνιση.
– “Η αμυντική μας βιομηχανία κερδίζει δυναμική κάθε μέρα. Έχουμε αυξήσει τη στρατιωτική παραγωγή κατά 2,7 φορές κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Η παραγωγή μας των πιο κρίσιμων όπλων έχει αυξηθεί δέκα φορές και συνεχίζει να αυξάνεται”.
* Η βάση των F-16 που προμηθεύει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία εκτός της χώρας αυτής θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο για τη Ρωσία.
– “Τα F-16 θα καούν κι αυτά (αν σταλούν στην Ουκρανία), χωρίς αμφιβολία. Αλλά αν βρίσκονται σε αεροπορικές βάσεις εκτός Ουκρανίας και χρησιμοποιηθούν σε εχθροπραξίες, θα πρέπει να σκεφτούμε πώς και πού μπορούμε να χτυπήσουμε τους πόρους που χρησιμοποιούνται εναντίον μας στις εχθροπραξίες. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος περαιτέρω εμπλοκής του ΝΑΤΟ σε αυτή την ένοπλη σύγκρουση”.
* Η πόρτα της διπλωματίας παραμένει ανοιχτή αν η Δύση αποφασίσει να ξαναρχίσει τις συνομιλίες με τη Ρωσία.
– “Ποτέ δεν κλείσαμε [την πόρτα στη διπλωματία]. Αυτοί ήταν που αποφάσισαν να την κλείσουν, ωστόσο συνεχίζουν να μας κρυφοκοιτάζουν από τη χαραμάδα”.
* Οι επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας έχουν σχεδιαστεί για να προκαλέσουν μια συντριπτική απάντηση.
– “Γνωρίζοντας ότι υπάρχουν λίγες πιθανότητες επιτυχίας (στο μέτωπο), μας προκαλούν (μέσω των επιθέσεων στο Μπέλγκοροντ και στο Κρεμλίνο) να δώσουμε μια σκληρή απάντηση, ελπίζοντας να μας δείξουν με το δάχτυλο και να πουν: “Κοιτάξτε τους, είναι κακόβουλοι και σκληροί, κανείς δεν πρέπει να έχει καμία σχέση μαζί τους”. Θέλουν να το πουν αυτό σε όλους τους εταίρους με τους οποίους συνεργαζόμαστε τώρα. Επομένως, όχι, δεν υπάρχει λόγος να προβούμε σε τέτοιες ενέργειες”.
* Παρ’ όλα αυτά, μια νεκρή ζώνη παραμένει στα χαρτιά, αν και η Ρωσία δεν θα αφήσει αυτό να την αποσπάσει από το μέτωπο.
– “Όσον αφορά αυτά τα παρακείμενα εδάφη, πρόκειται για μια προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή μας από τις πιθανές περιοχές-κλειδιά της κύριας επίθεσης που εξετάζουν, μια προσπάθεια να μας αναγκάσουν να αναδιατάξουμε μονάδες που έχουμε συγκεντρώσει σε άλλες περιοχές μάχης, και ούτω καθεξής… Έχω ήδη πει ότι αν συνεχιστούν αυτές οι επιθέσεις στα παρακείμενα εδάφη μας, θα εξετάσουμε το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας ρυθμιστικής ζώνης στο ουκρανικό έδαφος. Θα πρέπει να γνωρίζουν σε τι μπορεί να οδηγήσει αυτό. Χρησιμοποιούμε όπλα μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακρίβειας εναντίον στρατιωτικών στόχων και πετυχαίνουμε σε όλους αυτούς τους τομείς”.
* Η Ρωσία δεν εξετάζει το ενδεχόμενο ενός πρώτου πυρηνικού πλήγματος και θα χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα μόνο σε περίπτωση αυτοάμυνας.
– “Έχω ήδη πει ότι η χρήση του απόλυτου αποτρεπτικού μέσου είναι δυνατή μόνο σε περίπτωση απειλής κατά του ρωσικού κράτους. Σε αυτή την περίπτωση, θα χρησιμοποιήσουμε ασφαλώς όλες τις δυνάμεις και τα μέσα που διαθέτει το ρωσικό κράτος. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό”.
Συνάντηση με επικεφαλής αντιπροσωπειών αφρικανικών κρατών
* Η Ρωσία θα εξακολουθήσει να συνομιλεί με την Ουκρανία παρά το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από άλλες συμφωνίες.
– “Η Ρωσία ποτέ δεν απέρριψε καμία συνομιλία… Η Τουρκική Δημοκρατία φιλοξένησε μια ολόκληρη σειρά συνομιλιών μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας για να επεξεργαστούν τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, τα οποία μόλις αναφέρατε, και να συντάξουν το κείμενο της συνθήκης… Αλλά αφού αποσύραμε τις δυνάμεις μας από το Κίεβο, όπως είχαμε υποσχεθεί, οι αρχές του Κιέβου, όπως κάνουν συνήθως τα αφεντικά τους, το πέταξαν στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, ας το πούμε ήπια, θα προσπαθήσω να αποφύγω τις βρώμικες εκφράσεις. Το απέρριψαν αυτό. Πού είναι οι εγγυήσεις ότι δεν θα αποσυρθούν από άλλες συμφωνίες; Αλλά ακόμη και εν μέσω τέτοιων συνθηκών, ποτέ δεν αρνηθήκαμε να διεξάγουμε συνομιλίες”.
Το προβλεπόμενο τελικό παιχνίδι του Πούτιν
Στα προηγούμενα υποκεφάλαια επισημάνθηκαν τα πιο σημαντικά αποσπάσματα από τις τελευταίες εμφανίσεις του Προέδρου Πούτιν στα μέσα ενημέρωσης σε σχέση με το προβλεπόμενο τελικό παιχνίδι του. Προς το παρόν, είναι σαφώς απρόθυμος να κλιμακώσει τη σύγκρουση μέσω ενός δεύτερου γύρου κινητοποιήσεων, ο οποίος, όπως είπε, θα μπορούσε να προηγηθεί μιας νέας πορείας προς το Κίεβο. Κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται προς το παρόν, ωστόσο, καθώς ο πρώτος εξυπηρετούσε ήδη τον στρατιωτικό του σκοπό, δηλαδή την εδραίωση των κερδών της Ρωσίας στα ανατολικά και τα νότια, ακόμη και αν ο πολιτικός του σκοπός, δηλαδή η επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, απέτυχε.
Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας παραμένει ένας από τους σημαντικότερους στόχους του προέδρου Πούτιν, ο οποίος, όπως είπε, προχωρά, όπως αποδεικνύεται από την καταστροφή του στρατιωτικο-βιομηχανικού της συγκροτήματος. Παρόλο που ο εχθρός συνεχίζει να επιτίθεται στα σύνορα της Ρωσίας πριν από το 2014, πιστεύει ότι αυτό αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό των δυνάμεων της χώρας του από το μέτωπο, γι’ αυτό και διστάζει να χαράξει μια νεκρή ζώνη εκεί αυτή τη στιγμή, παρόλο που παραμένει στα χαρτιά και θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτευχθεί μόνο με πυραύλους αντί της αποστολής στρατευμάτων.
Η “κούρσα της εφοδιαστικής”/”πόλεμος φθοράς” ΝΑΤΟ-Ρωσίας που αναγνώρισε τελικά ο Γενικός Γραμματέας Στόλτενμπεργκ στα μέσα Φεβρουαρίου τείνει προς όφελος της Μόσχας, όπως αποδεικνύεται από την εκτόξευση της στρατιωτικο-βιομηχανικής παραγωγής της κατά 2,7-10 φορές ανάλογα με το συγκεκριμένο προϊόν. Η Δύση έχει ήδη εξαντλήσει πολύ τις προμήθειες προς την Ουκρανία και γι’ αυτό καταφεύγει τώρα στην αποστολή απεμπλουτισμένου ουρανίου, σημείωσε ο πρόεδρος Πούτιν, αφού κυριολεκτικά δεν της έχουν απομείνει άλλα όστρακα.
Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτές οι προαναφερθείσες στρατιωτικοστρατηγικές δυναμικές θα μπορούσαν να συνδυαστούν με τα οικονομικά προβλήματα της ΕΕ που “παίρνουν διαστάσεις χιονοστιβάδας” και να καταστήσουν αδύνατο για το ΝΑΤΟ να νικήσει τη Ρωσία στον “αγώνα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς”. Στην περίπτωση αυτή, οι ειρηνευτικές συνομιλίες θα μπορούσαν να επαναληφθούν μετά το τέλος της αντεπίθεσης του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια της οποίας θα μπορούσε να αναβιώσει το πλέον καταργημένο σχέδιο συνθήκης με την Ουκρανία ως βάση για τη διευκόλυνση της ταχείας επίλυσης αυτής της σύγκρουσης.
Το προαναφερθέν σενάριο είναι εφικτό μόνο εάν οι ΗΠΑ διακόψουν την παροχή όπλων στην Ουκρανία, κάτι που ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Michael McCaul δήλωσε ότι είναι πιθανό εάν η αντεπίθεση αποτύχει, δεδομένου ότι το Κογκρέσο ενδέχεται τότε να μην είναι σε θέση να περάσει ένα συμπληρωματικό πακέτο δαπανών για τη διατήρηση αυτής της βοήθειας. Παρ’ όλα αυτά, η “ερπυσμός” της αποστολής των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα επεισόδιο με τη Ρωσία στον αέρα, στη θάλασσα και/ή όσον αφορά τη βάση των υποσχόμενων F-16 της Ουκρανίας σε μια χώρα του ΝΑΤΟ πριν συμβεί αυτό.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμη και σκόπιμα, αν η φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική ελίτ της απελπιστεί αρκετά ώστε να κλιμακώσει τη σύγκρουση, αν πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να εξαναγκάσει τη Ρωσία να εγκαταλείψει τις πρόσφατα ενοποιημένες περιοχές της και έτσι να τη βοηθήσει να “σώσει το πρόσωπό της” ενώπιον των ψηφοφόρων της, αν συμφωνήσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Σε περίπτωση που προκύψει μια πυρηνική αντιπαράθεση όπως το 1962 ως αποτέλεσμα μιας αμερικανικής πρόκλησης, ο πρόεδρος Πούτιν πιθανότατα θα τη θεωρούσε μπλόφα, αλλά και πάλι θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά μόνο σε αυτοάμυνα αντί για ένα πρώτο χτύπημα, όπως πρότεινε ένας σημαίνων εμπειρογνώμονας.
Προφανώς δεν θέλει να φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά είναι προνόμιο της Αμερικής αν θα φτάσει ή όχι. Η Ρωσία είναι κάτι παραπάνω από ικανή να παραμείνει στην “κούρσα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς” αν οι ΗΠΑ αρνηθούν για οποιονδήποτε λόγο να διακόψουν τον εφοδιασμό του Κιέβου με όπλα μετά το τέλος της αποτυχημένης αντεπίθεσής του, αλλά η τελευταία είναι απίθανο να μπορεί να βασιστεί στην ΕΕ για πολύ ακόμα, αφού έχει ήδη εξαντλήσει ως επί το πλείστον όλα τα αποθέματά της. Το γεγονός αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ουσιαστικής αποκλιμάκωσης, εκτός αν παρέμβουν οι πολεμοκάπηλοι.
Συμπεράσματα και σκέψεις
Ο πρόεδρος Πούτιν πιστεύει ότι οι πιθανότητες ευνοούν τουλάχιστον το πάγωμα της Γραμμής Επαφής (LOC) μέσω μιας κατάπαυσης του πυρός, αν όχι τον άμεσο τερματισμό της σύγκρουσης με την αναβίωση του περσινού, πλέον καταργημένου σχεδίου συνθήκης με την Ουκρανία, αν και με τροποποιήσεις που αντικατοπτρίζουν τη νέα επίγεια πραγματικότητα του Κιέβου που έχει χάσει τέσσερις ακόμη περιοχές. Υπάρχει ακόμη και η πιθανότητα να βρεθεί μια δημιουργική διπλωματική-νομική λύση για να καταστεί το LOC το νέο διεθνές σύνορο χωρίς να παραβιαστεί η απαγόρευση του ρωσικού Συντάγματος για την παραχώρηση εδαφών.
Πέρα από τις εικασίες σχετικά με τις διαβολικές λεπτομέρειες μιας συνθήκης ειρήνης, το θέμα είναι ότι αυτές οι συζητήσεις θα μπορούσαν να αρχίσουν να γίνονται κυριολεκτικά την επομένη της διακοπής του εφοδιασμού του Κιέβου με όπλα από τις ΗΠΑ, σε περίπτωση που παραχωρήσει σιωπηρά τη νίκη στη Ρωσία στον “αγώνα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς” μετά το τέλος της αντεπίθεσης. Η κυβερνώσα φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική ελίτ του μπορεί αντίθετα να κλιμακώσει από απελπισία για να εξαναγκάσει ευαίσθητες παραχωρήσεις από τη Ρωσία προκειμένου να “σώσει τα προσχήματα” ενώπιον των ψηφοφόρων της, αν συμφωνήσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία, ωστόσο, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος Πούτιν δεν έχει επί του παρόντος σχέδια για κλιμάκωση της εμπλοκής της Ρωσίας στη σύγκρουση, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι απέκλεισε έναν δεύτερο γύρο κινητοποιήσεων, παραμένει απρόθυμος να χαράξει μια νεκρή ζώνη και αρνείται να δημοσιοποιήσει κάθε αντίδραση στην υπέρβαση των “κόκκινων γραμμών” της χώρας του. Αυτή τη στιγμή, ποντάρει στο ότι η αποτυχημένη αντεπίθεση του Κιέβου, τα οικονομικά προβλήματα της ΕΕ και τα εξαντλημένα αποθέματα του ΝΑΤΟ θα συνδυαστούν για να αναβιώσει το περσινό, πλέον καταργημένο σχέδιο συνθήκης, το οποίο είναι στην πραγματικότητα αρκετά λογικό.
Με πληροφορίες από korybko.substack.com