από Andrew Korybko
Και οι δύο πλευρές θα πρέπει να απέχουν από το να επιδίδονται στο λεγόμενο “κόπιουμ” και να σταματήσουν να παρουσιάζουν αυτή την κίνηση ως κάτι που αλλάζει τα δεδομένα ή ως κάτι που δεν είναι τίποτα από τα δύο. Είναι αληθινά μια κλιμάκωση για να είμαστε σίγουροι, αλλά επίσης δεν θα οδηγήσει στην “αναπόφευκτη” νίκη του Κιέβου ούτε αυτή. Όπως είπε πρόσφατα ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Mikhail Khodaryonok, “το πεδίο της μάχης είναι το μόνο τεστ λιμνίσματος”, το οποίο όλοι θα παρακολουθήσουν σύντομα να εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο.
Μια απτή απάντηση στη “νέα αφήγηση”
Οι χώρες του ΝΑΤΟ συμφώνησαν τελικά να σχηματίσουν έναν συνασπισμό για την αποστολή σύγχρονων αρμάτων μάχης στην Ουκρανία, μετά από κάποια συζήτηση μεταξύ τους για την εξέλιξη αυτή, η οποία αποτελεί την τελευταία κλιμάκωση στον πόλεμο αντιπροσώπων τους κατά της Ρωσίας. Έτσι, οι στρατιωτικές δυνατότητες του Κιέβου θα ενισχυθούν τελικά σε σημείο που ίσως να έχει περισσότερες πιθανότητες να διασπάσει τη Γραμμή Ελέγχου (LOC), η οποία παραμένει παγωμένη στο μεγαλύτερο μέρος του τελευταίου εξαμήνου με ελάχιστες εξαιρέσεις, αυτές βέβαια στις περιοχές Χάρκοβο και Χερσώνα.
Η χρονική στιγμή αυτής της κίνησης είναι σημαντική, καθώς επεκτείνει την αξιοπιστία “πολιτικά μη ορθών” παρατηρήσεων σχετικά με την πραγματική στρατιωτική-στρατηγική δυναμική αυτής της σύγκρουσης, την οποία τα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δυτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (MSM) κάλυπταν μέχρι πρόσφατα. Πριν από τα μέσα Ιανουαρίου, το “επίσημο αφήγημα” ήταν αυτό της υποτιθέμενης “αναπόφευκτης” νίκης του Κιέβου, αλλά οι Αμερικανοί, οι Πολωνοί, ακόμη και ορισμένοι Ουκρανοί αξιωματούχοι συντονίστηκαν για να το μετατοπίσουν αποφασιστικά σε ένα αφήγημα όπου πλέον ανησυχούν σοβαρά για την πιθανή ήττα του Κιέβου.
Ενημέρωση για το ιστορικό
Αυτή η αντιστροφή της αφήγησης έλαβε χώρα εν μέσω της ολοένα και πιο αποσταθεροποιητικής δυναμικής του “βαθέος κράτους” της Ουκρανίας, η οποία χαρακτηρίζεται από τις έντονες εσωτερικές διαμάχες των υπηρεσιών ασφαλείας, τις οποίες ακόμη και το κρατικό “Radio Free Europe/Radio Liberty” των ΗΠΑ αναγνώρισε σιωπηρά, τοποθετώντας τον επικεφαλής των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών που παραπονέθηκε γι’ αυτό. Αυτή η ίντριγκα με τη σειρά της προκάλεσε καταλυτικά την de facto εκτεταμένη εκκαθάριση του Ζελένσκι από στρατιωτικούς, περιφερειακούς αξιωματούχους και αξιωματούχους ασφαλείας νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, η οποία φαίνεται να έχει εδραιώσει με επιτυχία την εξουσία του, τουλάχιστον προς το παρόν.
Ως εκ τούτου, οι χώρες του ΝΑΤΟ αισθάνθηκαν αρκετά άνετα να σχηματίσουν τον προαναφερθέντα συνασπισμό που συζητούσαν ήδη τον τελευταίο μήνα, δεδομένου ότι οι κερδοσκοπικοί καιροσκόποι και οι ειρηνιστές εντός του καθεστώτος του πληρεξουσίου τους έχουν πλέον λιγότερες πιθανότητες να αντισταθμίσουν τα σχέδιά τους. Σχετικά με αυτούς, παραμένει ασαφές κατά πόσο η προηγούμενη συζήτηση με γερμανική καθοδήγηση για το θέμα αυτό ήταν ειλικρινής και σε ποιο βαθμό μπορεί να ήταν σκηνοθετημένη για λόγους διαχείρισης της αντίληψης, προκειμένου να μετακινηθεί η ανάγκη της κοινής γνώμης για το θέμα αυτό.
Συμπληρωματικοί υλικοτεχνικοί και πολιτικοί στόχοι
Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, δηλαδή ότι το ΝΑΤΟ κλιμακώνει τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας μέσω του σχηματισμού ενός συνασπισμού τεθωρακισμένων, ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα να εξελιχθεί γρήγορα σε έναν συνασπισμό που σύντομα θα στέλνει και άλλα σύγχρονα όπλα στο Κίεβο, όπως αεροσκάφη και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Ο λόγος για αυτή την πρόβλεψη είναι ότι έχει ξεκάθαρα αρχίσει η “ερπυσμός της αποστολής”, σύμφωνα με την οποία η αντιρωσική συμμαχία οδηγείται πλέον στο να εξασφαλίσει μια απτή επίγεια αποκαλούμενη “απόδοση της επένδυσης”, αφού έχει ήδη δώσει στο Κίεβο πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο πρόσφατα συγκροτημένος συνασπισμός τους προωθεί επίσης σημαντικούς υλικοτεχνικούς και πολιτικούς στόχους παράλληλα με τους προφανείς στρατιωτικούς. Όσον αφορά τον πρώτο, συμβάλλει στην ανακούφιση της γνωστής πίεσης στα στρατιωτικο-βιομηχανικά τους συγκροτήματα (MIC), αλλάζοντας τη φύση των όπλων που αποστέλλονται στο Κίεβο, αντί να διακινδυνεύσουν την περαιτέρω εξάντληση των υφιστάμενων αποθεμάτων που έχουν ήδη εξαντληθεί πολύ. Όσον αφορά το δεύτερο, αυτή η λεγόμενη “κατανομή των βαρών” ενισχύει την πρόσφατα επαναβεβαιωμένη ηγεμονία των ΗΠΑ επί της Ευρώπης.
Υποβάθμιση αυτής της εξέλιξης
Για να περάσουμε σε μια εξήγηση του γιατί η σημασία αυτής της κλιμάκωσης δεν πρέπει να υπερβάλλει, θα πρέπει πρώτα να υπενθυμίσουμε στους παρατηρητές ότι λαμβάνει χώρα ακριβώς τη στιγμή που το Κίεβο σταδιακά απωθείται από το Ντονμπάς μετά την απελευθέρωση του Σολέδαρ από τη Ρωσία. Η επίγεια στρατιωτικοστρατηγική δυναμική άρχισε επιτέλους να κινείται πέρα από το προηγούμενο αδιέξοδο που χαρακτήριζε σε μεγάλο βαθμό το τελευταίο εξάμηνο και υπέρ της Ρωσίας, εξ ου και ο επείγων χαρακτήρας με τον οποίο το ΝΑΤΟ συγκρότησε τον συνασπισμό των τεθωρακισμένων του.
Για να λέμε την αλήθεια, αυτό θα μπορούσε θεωρητικά να είχε συμβεί κατά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας, αλλά το Χρυσό Δισεκατομμύριο της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ήταν αφενός απροετοίμαστο για την κινηματική αντίδραση της Μόσχας στην υπέρβαση των κόκκινων γραμμών εθνικής ασφάλειας στην Ουκρανία και αφετέρου πίστευε ότι θα μπορούσε να σακατέψει το Κρεμλίνο με χαμηλό κόστος. Γι’ αυτό και έστειλαν απαρχαιωμένο εξοπλισμό από τα αποθέματά τους τον τελευταίο χρόνο αντί να δώσουν άμεσα προτεραιότητα σε σύγχρονα όπλα, όπως τα άρματα μάχης που πρόκειται τώρα να στείλουν.
Ο λόγος για τον οποίο στέλνουν τώρα πολύ πιο ακριβό και σύγχρονο εξοπλισμό είναι επειδή η Ρωσία κατέστρεψε όλα εκείνα τα ξεπερασμένα όπλα που είχαν ήδη αποσταλεί εκεί. Αυτή η παρατήρηση επιβεβαιώνει πόσο τρομερές είναι οι ένοπλες δυνάμεις της που μπόρεσαν να εξαφανίσουν ένα τόσο μεγάλο μέρος των αποθεμάτων του ΝΑΤΟ σε λιγότερο από ένα ολόκληρο χρόνο, ενώ κατάφεραν να παγώσουν ως επί το πλείστον τα LOC μέχρι τώρα. Δεδομένου ότι μια κατάπαυση του πυρός είναι πολιτικά εκτός συζήτησης για αυτή την αντιρωσική συμμαχία, αποφάσισαν έτσι να κλιμακώσουν.
Το νέο μοντέλο του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αναγνωρίσουν de facto τα επίγεια κέρδη της Ρωσίας σε αυτό που ήταν οι πρώην ανατολικές και νότιες περιοχές της Ουκρανίας, καθώς αυτό θα έδειχνε ότι αυτή η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη μπόρεσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία την άνευ προηγουμένου επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της. Οι πολιτικές συνέπειες αυτού του γεγονότος θα εξέθεταν τους στρατιωτικούς περιορισμούς αυτού του μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου, γεγονός που θα μείωνε έτσι τις πιθανότητες να μπορέσουν να εξάγουν το νέο τους μοντέλο πολέμου με αντιπροσώπους αλλού στο μέλλον.
Το προαναφερθέν μοντέλο που πρωτοστάτησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της παρούσας σύγκρουσης είναι καινοφανές υπό την έννοια του τρόπου με τον οποίο αποσκοπεί στην κλιμάκωση των περιφερειακών διλημμάτων ασφαλείας, προκειμένου τελικά να γείρει την ισορροπία υπέρ του ΝΑΤΟ. Συνοψίζοντας, οι στρατιωτικές δυνατότητες ενός μικρότερου κράτους αναπτύσσονται ταχύτατα με την υποστήριξη του εν λόγω μπλοκ, προκειμένου να το φέρουν σε θέση να εκβιάσει τελικά τον μεγαλύτερο γείτονά του, μετά την οποία το κράτος-στόχος αναγκάζεται είτε να συνθηκολογήσει είτε να αναλάβει κινηματική διασυνοριακή δράση για την εξουδετέρωση της απειλής.
Το πρώτο θα είχε ως αποτέλεσμα το ΝΑΤΟ να εξαναγκάσει αναπόφευκτα αυτό το μεγαλύτερο γειτονικό κράτος σε μια σειρά από ατελείωτες μονομερείς παραχωρήσεις με στόχο την τελική εξουδετέρωση της στρατηγικής του αυτονομίας και τη μετατροπή του έτσι σε υποτελές κράτος. Το δεύτερο, εν τω μεταξύ, θα προκαλούσε αμέσως το ΝΑΤΟ να σπεύσει προς υποστήριξη του πληρεξουσίου του με τον ίδιο τρόπο που μόλις έκανε στην Ουκρανία, προκειμένου να διαιωνίσει επ’ αόριστον έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων με στόχο τη διάβρωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων αυτού του μεγαλύτερου γειτονικού κράτους, παράλληλα με την κατασκευή του προσχήματος για κυρώσεις.
Ισχυρό πλήγμα της Ρωσίας στα σχέδια του ΝΑΤΟ για τον πληρεξούσιο
Η Ρωσία είναι ο σημερινός στόχος του νέου μοντέλου του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων, αλλά η Κίνα και το Ιράν αναμένεται επίσης να βρεθούν τελικά στο στόχαστρό του μετά την τελειοποίηση αυτού του μοντέλου (ή τουλάχιστον τη βελτίωσή του) κατά τη διάρκεια της Ουκρανικής Σύγκρουσης, εκτός αν επιλέξουν να συνθηκολογήσουν πρώτα. Τούτου λεχθέντος, εάν αυτό το ίδιο μοντέλο απαξιωθεί στην Ουκρανία μετά την απόδειξη από τη Ρωσία ότι ο περιφερειακός πληρεξούσιος του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα εδάφη που διεκδικεί με την υποστήριξή τους, τότε άλλοι περιφερειακοί δρώντες ενδέχεται να διστάσουν να αναπαράγουν τον ρόλο του πολέμου πληρεξουσίων του Κιέβου.
Εξάλλου, θα δουν ότι θα χάσουν απτά αρκετά από το να συμπράξουν με τα σχέδια του περιφερειακού πληρεξουσίου πολέμου αυτού του μπλοκ αντί να κερδίσουν πάρα πολύ, όπως ισχυριζόταν προηγουμένως το ΝΑΤΟ ότι η Ουκρανία “αναπόφευκτα” θα κέρδιζε μέχρι που τα αμερικανικά και πολωνικά μέλη του ανέτρεψαν αποφασιστικά την “επίσημη αφήγηση” σχετικά με αυτόν τον πληρεξούσιο πόλεμο. Επιπλέον, άλλοι πιθανοί πληρεξούσιοι βλέπουν ήδη ότι η Ρωσία κατέστρεψε τα πεπαλαιωμένα αποθέματα του ΝΑΤΟ που είχαν ήδη σταλεί στην Ουκρανία, πράγμα που σημαίνει ότι το μπλοκ έχει τώρα λιγότερα να διαθέσει για άλλους πληρεξούσιους.
Όπως έχουν τα πράγματα, το νέο μοντέλο πληρεξουσίου πολέμου του ΝΑΤΟ έχει ήδη δεχτεί ισχυρό πλήγμα, καθώς η Ρωσία εξάντλησε με επιτυχία τα πεπαλαιωμένα αποθέματά της και έτσι είχε ως αποτέλεσμα το μπλοκ αυτό να έχει πολύ λιγότερα να δώσει σε άλλους σύντομα μέχρι να αναπληρώσει η ΜΙΤ τις απώλειές της, κάτι που αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον μερικά χρόνια. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι η αποστολή πιο σύγχρονων όπλων της θα κάνει μεγάλη ουσιαστική διαφορά στο έδαφος, αφού η Ρωσία μπορεί κάλλιστα να τα καταστρέψει και αυτά.
Έντονη διορατικότητα από τον Mikhail Khodaryonok
Σε αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να αναφερθούμε στη διορατικότητα που μοιράστηκε πρόσφατα ο Mikhail Khodaryonok στην τελευταία του ανάλυση για το RT. Ο εν λόγω στρατιωτικός εμπειρογνώμονας υποστήριξε με πειστικό τρόπο ότι ο αριθμός των αρμάτων μάχης που είναι πιθανό να σταλούν στην Ουκρανία θα είναι ανεπαρκής για τη σοβαρή αλλαγή της δυναμικής κατά μήκος της LOC, αν και αναγνώρισε επίσης ότι “Το πεδίο της μάχης είναι το μοναδικό τεστ για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε είδους όπλου ή στρατιωτικού εξοπλισμού”.
Έχει δίκιο και στις δύο περιπτώσεις, αν και η ευρύτερη στρατηγική διορατικότητα που μοιράστηκε μέχρι στιγμής σε αυτή την ανάλυση προσθέτει αξιοπιστία στο συμπέρασμα του Khodaryonok ότι η σημασία αυτής της τελευταίας κλιμάκωσης δεν θα πρέπει να είναι υπερβολική, δεδομένου ότι η Ρωσία έχει αποδείξει μέχρι τώρα ότι μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες εξελίξεις. Φυσικά, η εισαγωγή πιο σύγχρονων όπλων σε αυτόν τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων είναι σίγουρα ένας νέος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αλλά θα είχε μεγαλύτερη σημασία αν είχε συμβεί πριν από ένα χρόνο αντί για τώρα.
Η τελευταία ευκαιρία του Κιέβου
Η χρονική στιγμή αυτής της εξέλιξης υποδηλώνει ότι καταφεύγει σε αυτήν ως μια απελπισμένη τελευταία προσπάθεια να διασφαλίσει τουλάχιστον ότι η LOC θα παραμείνει παγωμένη, αφού η στρατιωτικοστρατηγική δυναμική άρχισε τελικά να κινείται υπέρ της Ρωσίας, όταν αυτή σημείωσε σταδιακά απτή πρόοδο στο Ντονμπάς μετά την απελευθέρωση του Σολδάρη. Το ΝΑΤΟ ελπίζει ότι θα αλλάξει το παιχνίδι επιτρέποντας στο Κίεβο να αντιστρέψει αυτή την τελευταία τάση και να ανακτήσει έτσι μέρος των εδαφών που διεκδικεί, αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, όπως εξηγήθηκε.
Εάν η αποστολή πιο σύγχρονων αρμάτων μάχης στην Ουκρανία δεν καταφέρει να επιτύχει τον ελάχιστο στόχο του ΝΑΤΟ να παγώσει τουλάχιστον το LOC, τότε δεν μπορεί να προεξοφληθεί ότι μπορεί σύντομα να στείλει και πιο σύγχρονα αεροσκάφη και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς από πανικό να διαφυλάξει τη φήμη του μπλοκ που θα κινδύνευε να καταστραφεί από τα κέρδη της Ρωσίας. Οι παγκόσμιες αντιλήψεις για αυτή τη συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα καταρρεύσουν αν η Μόσχα συνεχίσει να σημειώνει απτή πρόοδο επί του εδάφους, παρά τα πιο σύγχρονα άρματα μάχης που έστειλε το μπλοκ στην Ουκρανία.
Συμπερασματικές σκέψεις
Το χειρότερο σενάριο είναι ότι το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να παρέμβει επίσημα στη σύγκρουση (είτε πολυμερώς είτε μόνο μέσω της Πολωνίας) για να καθιερώσει μια σαφή κόκκινη γραμμή στην άμμο κάπου μέσα στην υπόλοιπη Ουκρανία, εάν τα πιο σύγχρονα άρματα μάχης, τα αεροσκάφη και οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς δεν καταφέρουν να σταματήσουν τον ρωσικό οδοστρωτήρα. Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε με σιγουριά ότι αυτά τα γεγονότα θα εξελιχθούν, αλλά είναι επίσης εξίσου πολύ νωρίς για να τα απορρίψουμε και αυτά, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας τους στρατιωτικούς, πολιτικούς, ήπιους και στρατηγικούς υπολογισμούς του ΝΑΤΟ.
Όπως δήλωσε ο τίτλος αυτής της ανάλυσης, ο αντιρωσικός συνασπισμός τεθωρακισμένων είναι επομένως πράγματι μια κλιμάκωση, αλλά ούτε και η σημασία του θα πρέπει να υπερεκτιμάται. Και οι δύο πλευρές θα πρέπει να απέχουν από το να επιδίδονται στο λεγόμενο “κοπιούμ” και να σταματήσουν να περιστρέφουν αυτή την κίνηση ως αλλαγή παιχνιδιού ή ως υγρό παιχνίδι, καθώς δεν είναι τίποτα από τα δύο. Είναι αληθινά μια κλιμάκωση για να είμαστε σίγουροι, αλλά επίσης δεν θα οδηγήσει στην “αναπόφευκτη” νίκη του Κιέβου ούτε αυτή. Όπως είπε και ο Khodaryonok, “το πεδίο της μάχης είναι το μόνο τεστ λιμουζίνας”, το οποίο σύντομα όλοι θα παρακολουθήσουν να εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο.
(Η Μετάφραση του άρθρου έγινε από την ομάδα διαχείρισης του sahiel.gr)
Πηγή: korybko.substack.com
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.