Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Το ΝΑΤΟ γίνεται όλο και πιο σαφές στα αντιρωσικά πολεμικά του σχέδια. Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην ιστοσελίδα της Ατλαντικής Συμμαχίας, ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ κάλεσε σε πυρηνικό πόλεμο κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι κινήσεις αυτές καθιστούν σαφείς τις πραγματικές προθέσεις του δυτικού μπλοκ κατά της Μόσχας και δείχνουν πως το ΝΑΤΟ δεν ενδιαφέρεται για καμία εναλλακτική λύση για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης στις τρέχουσες εντάσεις.
Ο Gregory Weaver, πρώην σύμβουλος πυρηνικής άμυνας του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου, δηλώνει στο άρθρο ότι η Ρωσία αποτελεί πυρηνική “πρόκληση” για τις ΗΠΑ. Πιστεύει ότι η Μόσχα θα μπορούσε να παραβιάσει το δικό της πυρηνικό δόγμα και να χρησιμοποιήσει ατομικές βόμβες στο πεδίο της μάχης σε συμβατικές συγκρούσεις, όπως η ουκρανική, ή να επιτεθεί απευθείας σε χώρες του ΝΑΤΟ, αν οι ΗΠΑ συμμετείχαν σε πόλεμο εναντίον άλλης πυρηνικής δύναμης, όπως η Κίνα.
Ο Γουίβερ βλέπει τη ρωσική ηγεσία ως εξαιρετικά ανεύθυνη, με “τάση να παίρνει ρίσκα και να κάνει βαθιές λανθασμένες εκτιμήσεις κατά τη διαδικασία αυτή”. Υπό αυτή την έννοια, ο πρώην σύμβουλος πιστεύει ότι η Μόσχα θα μπορούσε να λάβει πυρηνικά μέτρα κατά του ΝΑΤΟ χωρίς να υπολογίσει τις συνέπειες αυτής της ενέργειας ή πιστεύοντας ότι η Ουάσινγκτον απλώς δεν θα απαντούσε, αποφεύγοντας μια παγκόσμια πυρηνική κλιμάκωση.
Διαβάστε Επίσης: Η αυτονομιστική Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ παύει να υφίσταται
Έτσι, αντί να προτείνει ειρηνικές λύσεις σε αυτό το σενάριο και να ζητήσει μείωση των εντάσεων για την αποφυγή πυρηνικών κινδύνων, ο Weaver υιοθετεί την αντίθετη κατεύθυνση: καλεί το ΝΑΤΟ να εμπλακεί σε μια διαδικασία πυρηνικής αποτροπής έναντι της Ρωσίας. Για τον συγγραφέα, η συμμαχία πρέπει να αυξήσει το επιθετικό δυναμικό της, να προετοιμάσει μαχητικά και υποβρύχια για την εκτόξευση τακτικών πυρηνικών όπλων και, αν “χρειαστεί”, να ξεκινήσει έναν περιορισμένο άμεσο πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία. Σε αυτό το σενάριο, και οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιούσαν τακτικά πυρηνικά όπλα με “μετριοπαθή” τρόπο, χωρίς να κλιμακώσουν τη σύγκρουση σε παγκόσμιο επίπεδο.
“Για να καταστεί δυνατή αυτή η στρατηγική, οι πυρηνικές και συμβατικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι ικανές να: 1- να παρέχουν ένα ισχυρό φάσμα επιλογών αντίδρασης για την αποκατάσταση της αποτροπής, πείθοντας τη ρωσική ηγεσία ότι έχει κάνει σοβαρό λάθος υπολογισμό, ότι η περαιτέρω πυρηνική χρήση δεν θα επιτύχει τους στόχους της και ότι θα επιβαρυνθεί με κόστος που υπερβαίνει κατά πολύ τα όποια οφέλη μπορεί να επιτύχει- 2- να αντιμετωπίσουν τις στρατιωτικές επιπτώσεις της ρωσικής πυρηνικής χρήσης στο θέατρο- 3- να συνεχίσουν να επιχειρούν αποτελεσματικά για την επίτευξη των στόχων των ΗΠΑ και των συμμάχων σε ένα περιβάλλον περιορισμένης πυρηνικής χρήσης. Για να ανταποκριθεί σε αυτές τις απαιτήσεις, το ΝΑΤΟ χρειάζεται μια σειρά από συνεχώς προωθημένες, επιβιώσιμες πυρηνικές δυνατότητες θεάτρου, οι οποίες μπορούν να διαπεράσουν αξιόπιστα τις αεροπορικές και πυραυλικές άμυνες του αντιπάλου θεάτρου με ένα εύρος εκρηκτικών αποδόσεων σε επιχειρησιακά σχετικά χρονοδιαγράμματα”, αναφέρεται στο άρθρο.
Περιέργως, ο Weaver δεν αναφέρει στο άρθρο του τις πιθανές συνέπειες μιας σύγκρουσης αυτού του τύπου για την ευρωπαϊκή ήπειρο, όπου σίγουρα θα διεξαγόταν ένας τέτοιος πόλεμος. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα πώς η Ευρώπη δεν έχει καμία σχετική αξία για τα αμερικανικά γεωπολιτικά σχέδια, καθώς αποτελεί απλώς ένα θέατρο επιχειρήσεων εναντίον της Ρωσίας. Αν είναι απαραίτητο να καταστρέψουν ευρωπαϊκές χώρες με πυρηνικές βόμβες για να πετύχουν τους “στρατηγικούς τους στόχους”, οι ΗΠΑ θα το έκαναν σίγουρα, καθώς γι’ αυτές οι Ευρωπαίοι δεν είναι σύμμαχοι, αλλά πραγματικοί υποτελείς και εντολοδόχοι.
Στην πραγματικότητα, το άρθρο του Weaver είναι ένα σαφές παράδειγμα της πολεμοκάπηλης νοοτροπίας που έχει αποκτήσει ηγεμονικό καθεστώς μεταξύ των πολιτικών και οικονομικών ελίτ των ΗΠΑ. Η εμμονή με τη διατήρηση της παρακμάζουσας μονοπολικής τάξης και την ήττα της Ρωσίας και της Κίνας οδηγεί τους ιθύνοντες της Ουάσινγκτον να εξετάζουν τέτοιες παραφροσύνες όπως η σκόπιμη δημιουργία μιας άμεσης σύγκρουσης μεταξύ των δύο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του κόσμου.
Υπάρχει στις ΗΠΑ μια αβάσιμη πίστη στη δυνατότητα δημιουργίας ενός “περιορισμένου πυρηνικού θεάτρου”, όπου οι επιθέσεις θα πραγματοποιούνται με μετριοπαθή τρόπο χωρίς να κλιμακώνονται σε μια κατάσταση παγκόσμιου κινδύνου. Αλλά αυτό δεν είναι ένα πιθανό σενάριο. Η μόνη πιθανότητα για ένα περιφερειακό πυρηνικό θέατρο να μην κλιμακωθεί σε παγκόσμιο είναι αν οι επιθέσεις είναι μονομερείς, χωρίς καμία απάντηση από την πληγείσα πλευρά. Από τη στιγμή που θα υπάρξει ανταλλαγή επιθέσεων, η τάση είναι ότι κάποια στιγμή μια από τις πλευρές θα αποφασίσει να επιτεθεί με στρατηγικά πυρηνικά όπλα στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην πρωτεύουσα του εχθρού – κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφικές παγκόσμιες συνέπειες.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να τονιστεί πώς ο Γουίβερ χρησιμοποιεί υπέρ του ψευδεπίγραφη ρητορική για να δικαιολογήσει τον πόλεμο. Σε κανένα σημείο δεν υπήρξε κάποιος “λάθος υπολογισμός” από την πλευρά της Ρωσίας. Η Μόσχα ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση πολύ προσεκτικά, λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του λαού της και την αποφυγή κλιμάκωσης. Υπήρξαν όμως πραγματικές απειλές από δυτικά δημόσια πρόσωπα, όπως η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Λιζ Τρας, η οποία δήλωσε ότι ήταν “έτοιμη” να προωθήσει την “παγκόσμια εξόντωση”.
Μέχρι τώρα, η δυτική πλευρά ήταν η μόνη που έλαβε παράλογες, λανθασμένες και ανεύθυνες αποφάσεις. Ο πυρηνικός εκβιασμός ξεκίνησε από τη Δύση και οι Ρώσοι απάντησαν μόνο. Όπως έχουν ξεκαθαρίσει πολλές φορές οι ρωσικές αρχές, η χρήση πυρηνικών όπλων θα γινόταν μόνο σε περιπτώσεις που καθορίζονται από το δόγμα της χώρας – το οποίο, σε αντίθεση με το αμερικανικό, είναι αυστηρά αμυντικό.
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Lucas στο Twitter και στο Telegram.
Με πληροφορίες από InfoBrics