Ο Πωλ Βαλερύ έγραφε ότι «στην αρχή πολιτική είναι η τέχνη να εμποδίζεις τους ανθρώπους να ανακατεύονται σ’ αυτό που τους αφορά. Ύστερα πολιτική είναι η τέχνη να εξαναγκάζεις τους ανθρώπους να αποφασίζουν αυτό που δεν καταλαβαίνουν».
Στις μέρες μια με τη ΝΔ καταλάβαμε ότι η πολιτική αποτελεί μια βιομηχανία του ψεύδους η οποία ανακεφαλαιώνεται από τη «λιβανιστική» τέχνη των μέσων ενημέρωσης και από μια γενικευμένη αερολογία χωρίς αποχρώντα λόγο των κυβερνητικών μισιονάριων οι οποίοι έχουν αναλάβει ρόλο μουεζίνη στα σιτιζόμενα τηλεοπτικά κανάλια. Βλέπετε όποιος κυβερνάει τις ειδήσεις κυβερνάει τις συνειδήσεις.
Ακτινογραφώντας το κόμμα της ΝΔ διαπιστώνεις ότι η ΝΔ εποχείται από μια εξαμβλωματική δημαγωγία. Αφενός των εισαγόμενων πολιτικών προερχόμενοι από το ΛΑΟΣ, οι οποίοι διέθεταν έξεις από ακροδεξιές πολιτικές και οι οποίοι διατηρούν ένα «ορμικό» παραλήρημα και αφετέρου των πολιτικών με τον εξελληνισμένο και αναχωνεμένο νεοφιλελευθερισμό οι οποίοι πλειοδοτούν υπέρ μια ανεξέλεγκτης αγοράς με ψευδαισθητικές εικόνες.
Θα αναρωτηθεί κανείς ποια σχέση έχει ένας ακροδεξιός με έναν νεοφιλελεύθερο; Και οι δύο έτσι όπως έχει δείξει η πολιτική ιστορία το ομολογεί και ο Φρλιντριχ φον Χάγεκ «προσωπικά προτιμώ μια φιλελεύθερη αυταρχική προσωπικότητα από μια δημοκρατική κυβέρνηση χωρίς οικονομικό φιλελευθερισμό» απωθούν ή στραγγαλίζουν τις επιθυμίες και τις απολαύσεις τους και βηματοδοτούν τις απαγορεύσεις τους.
Αυτό το κράμα (πρόκειται για ένα κράμα λαϊκο-νεοφιλελευθερισμού) οδηγείται σε μια κυμαινόμενη σύγχυση η οποία εκφράζεται ως μόνιμη αντιδικία με την καθημερινότητα των ελλήνων πολιτών (ακρίβεια/αισχροκέρδεια, πλειστηριασμοί, παρακολουθήσεις, κλπ.) Στην προσπάθεια μάλιστα να μειωθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις το κράμα του λαϊκο-νεοφιλευθερισμού υπόσχεται το λαχανιασμένο φύσημα των επιδομάτων προς τους πολίτες ως οξυγόνο ζωής.
Επιδόματα έρχονται να λειτουργήσουν ως ανεπίδοτες θεραπείες σε μια κοινωνία που στεγάζεται σε αποθήκη ναρκών. Γιατί και οι πλειστηριασμοί και η ακρίβεια/αισχροκέρδεια και οι υποκλοπές και όλα τα πολιτικά απόβλητα της ΝΔ αποθήκες ναρκών είναι. Και η Αυτού Εξοχότης ο πρωθυπουργός παρατάσσει τους ίσκιους μιας εργαλειακής λογικής της διακυβέρνησης της χώρας ως μόδα αποδεικτικής πολιτικής εφαρμογής.
Αμαρτάνοντας έτσι απέναντι στο ερώτημα της αλήθειας, γιατί ουδέποτε η πολιτική του διαπερνά τα προβλήματα της χώρας, απλά υπερασπίζεται το κλειστό κύκλωμα της υποκρισίας και των εντολών που λαμβάνει από τους συμμάχους και την οικονομική ελιτ. Έτσι όμως ασκεί ο κ. Μητσοτάκη μια άπροικη πολιτική βουτηγμένη στην ανισότητα και την υποτέλεια.
Τέσσερα χρόνια τώρα φτιάχνεται μια «εμαγέ» επισμαλτωμένη πολιτική που δοξολογείται ως πρωτοποριακή ενώ κατ’ ουσία αποτελεί μια απροσμέτρητη σύμβαση με τα κολασμένα συμφέροντα της εγχώριας και ξένης κυριαρχίας. Ο Πιερ Κλαστρ μας έλεγε ότι «η πολιτική σχέση της εξουσίας ως εξάρτηση προηγείται και στηρίζει την οικονομική σχέση εκμετάλλευσης.»
Ανασύρονται στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, όλα τα αρχετυπικά μοτίβα της πιο καταπιεστικής πολιτικής. Και για να τα επικοινωνήσουν με χαριτομενιά και ανώδυνα χρησιμοποιούν τις θορυβώδεις μασκαράτες της κομματικής και υπουργικής νομεκλατούρας τους.
Φτάνει να δεις τις εποχούμενες παρελάσεις των κομματικο-υπουργικών παραγόντων με τις ρητορικές ευήθειες τους στα χρηματοδοτημένα κανάλια από την κυβέρνηση για να καταλάβεις ότι στη πολιτική σήμερα η χώρα μας καλύπτεται από επιθεωρησιακές περσόνες που αναζητούν την απολύτρωση των λαθών τους. Θέλουν έτσι να μας πείσουν ότι τα λάθη είναι μέρος της πολιτικής διαχείρισης και η συγκατάθεση μας σ’ αυτά τα λάθη θα χαρακτηρίσει τις ομαλές σχέσεις εξουσίας.
Με βίαιο ηχητικό τρόπο η «voce stridula» (η στριγγλή φωνή) του κ. Γεωργιάδη μας περνάει το μήνυμα ότι η εξουσία δεν καταλύεται, δεν ανατρέπεται, δεν αναβαθμίζεται, γι’ αυτό «σκάστε και κολυμπήστε» στα επιβαλλόμενα μέτρα και στα σκάνδαλα. Η φωνή ξεσκεπάζει τις προθέσεις, μας έλεγε ο Σοφοκλής, δηλαδή λειτουργεί σαν δακτυλικό αποτύπωμα. Εξάλλου η «voce stridula» (η στριγγλή φωνή) του κ. Γεωργιάδη μας μεταφέρει την πρόθεση του πολιτικού σχεδιασμού έτσι όπως αναπτύσσεται από την Αυτού Εξοχότητα, τον κ. Μητσοτάκη.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ένα αναγνωρίσιμο ύφος των διαθέσεων της. Ότι θέλει να εφαρμόσει το ανακοινώνει πρώτα από όλα με τους Δομινικανούς της (Dominus Canne, κύωνες των κυρίων). Έτσι προετοιμάζει τους πολίτες για τα επερχόμενα. Στη συνέχεια ανεβαίνει ο κ. Μητσοτάκης στο τηλεοπτικό τρένο με τις κορδέλες της επιτυχίας και το επισημοποιεί.
Όμως αν και αδειάζει το σακί της άμμου του χρόνου για την κυβέρνηση της ΝΔ, ακόμη ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει ανακοινώσει τη συγκεκριμένη ημερομηνία των εκλογών και αυτό γιατί θέλει να κερδίσει το χαμένο χρόνο.
Έτσι και αλλιώς έρχονται εκπλήξεις για την κυβέρνηση, μπροστά της έχει ανοιχτά μέτωπα που τη φθείρουν και δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της εικόνας της. Οι Ιταλοί έχουν ένα απόφθεγμα που λέει «η τύχη μπορεί να χαμογελά αλλά μετά προδίδει». Δυστυχώς η ΝΔ παρατηρεί τα φαινόμενα και όχι τα γεγονότα και η τύχη τώρα πια δεν είναι μαζί της.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.