By Sahiel
Ήδη από την αρχαιότητα, ο Έλληνας μαθηματικός Μητρόδωρος (400-350 π.Χ.), είπε ότι ένα σύμπαν όπου η Γη είναι «ο μόνος κόσμος», είναι τόσο πιστευτό όσο ένα «μεγάλο χωράφι που περιέχει ένα μόνο φυτό».
Περίπου 2.000 χρόνια αργότερα, τον 16ο αιώνα, ο Ιταλός φιλόσοφος Giordano Bruno πρότεινε κάτι παρόμοιο. «Αμέτρητοι ήλιοι και αμέτρητες γαίες» υπήρχαν αλλού, είπε, όλοι περιστρεφόμενοι «γύρω από τον ήλιο τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως οι πλανήτες του συστήματός μας».
Οι επιστήμονες γνωρίζουν τώρα ότι τόσο ο Μητρόδωρος όσο και ο Bruno είχαν δίκιο. Σήμερα, οι αστρονόμοι εξακολουθούν να διερευνούν αυτό το ερώτημα, χρησιμοποιώντας νέα εργαλεία.
Τώρα υπάρχουν αποδείξεις που καταδεικνύουν την ύπαρξη «εξωπλανητών», δηλαδή πλανητών σε τροχιά γύρω από αστέρια εκτός από τον Ήλιο μας.
Αυτά τα στοιχεία βασίζονται στις ανακαλύψεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler, που ξεκίνησε από τη NASA το 2009. Για τέσσερα χρόνια, το τηλεσκόπιο παρακολουθούσε συνεχώς μία μόνο περιοχή του διαστήματος μέσα στον αστερισμό του Κύκνου.
To Kepler έχει 42 κάμερες, παρόμοιες με αυτές ενός smartphone που χρησιμοποιείτε για τη λήψη φωτογραφιών. Σε αυτήν την περιοχή, το τηλεσκόπιο ανίχνευσε περισσότερα από 150.000 αστέρια.
Περίπου κάθε μισή ώρα παρατηρούσε την ποσότητα φωτός που εκπέμπεται από κάθε αστέρι. Πίσω στη Γη, μια ομάδα επιστημόνων ανέλυσε τα δεδομένα. Για τα περισσότερα αστέρια, η ποσότητα του φωτός παρέμεινε σχεδόν η ίδια. Αλλά για περίπου 3.000 πλανήτες, η ποσότητα του φωτός μειώθηκε επανειλημμένα, κατά μικρές ποσότητες και για αρκετές ώρες. Αυτές οι πτώσεις στη φωτεινότητα συνέβησαν σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Αυτό, όπως κατέληξαν οι αστρονόμοι, προκλήθηκε από έναν πλανήτη σε τροχιά γύρω από το αστέρι, που εμπόδιζε περιοδικά μέρος του φωτός που οι κάμερες του Kepler διαφορετικά θα ανίχνευαν. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως διέλευση.
Παρόλο που 3.000 πλανήτες μοιάζουν πολύ, είναι βέβαιο ότι πολλοί άλλοι εντός αυτής της περιοχής παραμένουν μη εντοπισμένοι.
Ωστόσο, λόγω του αριθμού των διαμετακομίσεων που παρατηρούνται από το Kepler και της γνώσης των αστρονόμων για τη γεωμετρία, μπορούμε να κάνουμε μια καλή εκτίμηση για τον συνολικό αριθμό των εξωπλανητών.
Για παράδειγμα, ο Γαλαξίας μας έχει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια αστέρια. Αυτό σημαίνει ότι έχει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια πλανήτες.
Αλλά θυμηθείτε: Το σύμπαν κρατά έως και 2 τρισεκατομμύρια γαλαξίες. Και κάθε γαλαξίας περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια.
Έτσι, ο αριθμός των πλανητών στο σύμπαν είναι πραγματικά αστρονομικός, περίπου ισοδύναμος με τον αριθμό των κόκκων άμμου σε κάθε παραλία της Γης.
Μερικοί από αυτούς τους πλανήτες είναι γίγαντες φυσικού αερίου, όπως ο Δίας στο ηλιακό μας σύστημα. Άλλοι είναι θερμοί όπως η Αφροδίτη. Άλλοι μπορεί να είναι γεμάτοι με νερό ή πάγο. Και μερικοί είναι σαν τη Γη.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι περίπου το 50% των αστεριών που μοιάζουν με τον Ήλιο στον Γαλαξία φιλοξενούν έναν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη. Αυτό προσθέτει έως και δισεκατομμύρια δυνητικά κατοικήσιμους κόσμους μόνο στον γαλαξία μας.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες; Αν και οι επιστήμονες δεν έχουν βρει ακόμη αποδείξεις, πολλοί πιστεύουν τώρα ότι είναι απίθανο η Γη να είναι ο μόνος πλανήτης όπου εξελίχθηκε η ζωή.
Ωστόσο, το κατά πόσο θα βρεθούν ποτέ αποδείξεις ότι υπάρχει ζωή ή αν θα επικοινωνήσουμε ποτέ με κάποιο εξωγήινο πολιτισμό είναι ακόμα άγνωστο.
Πηγή: secnews.gr
