από την Karine Bechet-Golovko
Στα αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης έχουν διαδοθεί ανησυχητικές φήμες: οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παρείχαν συστήματα HIMARS με εμβέλεια έως και 300 km, κάτι που θα άνοιγε την πόρτα για μετατόπιση της σύγκρουσης στα βάθη του ρωσικού εδάφους, επομένως μιας ανοιχτής σύγκρουσης με τη Ρωσία. Οι ευρωπαϊκές χώρες, ήδη σε μεγάλο βαθμό αποσταθεροποιημένες οικονομικά από τις αντιρωσικές κυρώσεις που υιοθετούν με το φτυάρι και με την εισροή Ουκρανών, που γίνονται όλο και λιγότερο αντιληπτοί έξω από το κοινωνικό στρώμα της αρκούδας φροντίδας, θα πρέπει κυρίως να αναρωτηθούν γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τόση ανάγκη να γονατίσει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Καθώς αυτή η σύγκρουση στην Ουκρανία χρησιμοποιείται ευρέως από τους Αμερικανούς ως αποσταθεροποιητικό εργαλείο.
Ο Μπάιντεν ανακοίνωσε νέα στρατιωτική βοήθεια ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία και κυρίως την αποστολή ακόμη πιο αποτελεσματικών εκτοξευτών πυραύλων HIMARS.
«Η τελευταία βοήθεια, που εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν το απόγευμα της Παρασκευής, είναι το 15ο πακέτο όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού που μεταφέρθηκε στην Ουκρανία από τα αποθέματα του Υπουργείου Άμυνας από τον περασμένο Αύγουστο. Εκτός από το HIMARS, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα στείλουν επίσης 1.000 βλήματα πυροβολικού των 155 mm που έχουν μεγαλύτερη ικανότητα ακρίβειας που θα βοηθήσουν επίσης την Ουκρανία να χτυπήσει συγκεκριμένους στόχους. Το πακέτο θα περιλαμβάνει επίσης τρία οχήματα τακτικής, συστήματα ραντάρ αντιμπαταριών, ανταλλακτικά και άλλο εξοπλισμό. Συνολικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στείλει περίπου 7,3 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου στα τέλη Φεβρουαρίου».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η χωρητικότητα αυτών των νέων πυρομαχικών HIMARS. Πολύ περισσότερο από το βεληνεκές των 70 χιλιομέτρων, που χρησιμοποιείται ευρέως τις τελευταίες ημέρες εναντίον αμάχων στο Ντονμπάς και το οποίο η Ρωσία απενεργοποιεί περιοδικά, αυτά τα νέα όπλα έχουν βεληνεκές έως και 300 χιλιόμετρα, όπως αναφέρουν πολλές πηγές που επικαλούνται την εμπιστοσύνη ενός αξιωματούχου του Πεντάγωνο των Financial Times.
Έτσι, η Ουκρανία θα μπορούσε να επηρεάσει βαθιά το ρωσικό έδαφος και όχι μόνο τις γειτονικές της περιοχές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατανοούν πλήρως ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, μια ρωσική απάντηση θα είναι αναπόφευκτη. Η Ευρώπη δεν μπορεί να μην καταλάβει ότι σε αυτή την περίπτωση βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την πλευρά τους, καλύπτονται επίσημα με την υπόσχεση ότι αυτά τα όπλα δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας στο έδαφός τους. Είναι αλήθεια ότι οι υποσχέσεις δεσμεύουν μόνο όσους πιστεύουν σε αυτές…
Εν τω μεταξύ, οι αντιρωσικές κυρώσεις που έχουν υιοθετήσει οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή οικονομία. Από τη στιγμή που η Ρωσία επαναπατρίστηκε τα κέρδη από την πώληση φυσικού αερίου στην Ευρώπη, δηλαδή από τη στιγμή που οι ευρωπαϊκές χώρες, που αγοράζουν ρωσικό αέριο, είναι υποχρεωμένες να το πληρώσουν σε ρωσικό νόμισμα, το ευρώ κατέρρευσε έναντι του δολαρίου και το ρούβλι ανέβηκε. Το ρωσικό αέριο δεν χρηματοδοτεί πλέον την ευρωπαϊκή οικονομία με αυτόν τον τρόπο, αφού οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να εισέλθουν σε έναν οικονομικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας για να την καταρρίψουν. Το γαλλικό εμπορικό έλλειμμα είναι ρεκόρ 114 δισ. ευρώ σε ένα χρόνο. Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν από τους πολίτες να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας. Οι τρεις προμηθευτές ενέργειας στη Γαλλία συμμετέχουν σε αυτήν την πρόσκληση, η μείωση της ρωσικής προσφοράς δεν μπορεί να αντισταθμιστεί και οι τιμές εκτοξεύονται:
«Οι παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου μέσω αγωγού έχουν μειωθεί δραματικά για ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Γερμανίας (…).
Αν και αυξάνονται, οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) εξακολουθούν να είναι πολύ περιορισμένες για να αντισταθμίσουν αυτές τις μειώσεις «και» οι ελεγχόμενες δυνατότητες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη βρίσκονται επίσης υπό πίεση ως αποτέλεσμα εθνικών επιλογών ή προγραμμάτων συντήρησης.
Αναρωτιέται κανείς πώς θα πληρώσουν οι ιδιώτες τους παραγωγούς τους αυτόν τον χειμώνα και πώς η εθνική οικονομία θα μπορέσει να λειτουργήσει με αυτόν τον ρυθμό… Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την πλευρά τους, ενισχύουν τόσο τη θέση τους στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, που ελάχιστοι δεν θα μπορούσε να έχει συνειδητοποιήσει πριν ότι η ΕΕ, ακολουθώντας την Ουάσιγκτον, θα ανάγκαζε τα κράτη σε ενεργειακή αυτοκτονία.
Και για να διορθωθεί η εικόνα, η «ουκρανική» εισροή στις ευρωπαϊκές χώρες εγείρει πολλά ερωτήματα. Από πού προήλθαν αυτές οι ουκρανικές σημαίες σε κάθε γωνιά του δρόμου; Είναι για να σας θυμίσω ότι η Γαλλία είναι κατεχόμενη; Αποφασίζονται όλο και περισσότερες ουσιαστικές χορηγήσεις για την υποδοχή αυτών των «προσφύγων». Το Συμβούλιο της Ευρώπης εγκρίνει 465 εκατομμύρια δάνεια, ενώ η κοινωνική κατάσταση των πολιτών είναι ολοένα και πιο δύσκολη, μετά από ήδη δύο χρόνια παγκόσμιου πολέμου Covid:
“Τα νέα δάνεια ανταποκρίνονται στις πιο πιεστικές ανάγκες των κρατών μελών μας, με σαφή εστίαση στη βοήθεια στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης που προκλήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία”, δήλωσε ο κυβερνήτης του Ceb Carlo Monticelli σε δήλωση.
Τα δάνεια αυτά χορηγούνται κυρίως στη Γερμανία, έως 200 εκατ. ευρώ, αλλά και στη Λιθουανία, την Ιρλανδία και την Ισπανία.
Οι πληθυσμοί αισθάνονται αυτόν τον ενθουσιασμό και οι διαδηλώσεις αναπτύσσονται, όπως στην Πολωνία.
Υπάρχουν πολλές κρυφές αντιδράσεις, μετά από κατ’ ιδίαν συνομιλίες, στις οποίες ακούμε με έντονη ειρωνεία Ουκρανούς να μιλούν για πολυτελή αυτοκίνητα στις γαλλικές ή ισπανικές ακτές, που αποκαλούνται «μεγάλοι αντιστασιακοί».
Το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι εμφανές εδώ, προκύπτει από τη διακυβέρνηση: η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί τις ευρωπαϊκές χώρες σε αδιέξοδο και τις αναγκάζει να πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του τίμημα της ατλαντικής πολιτικής. Εάν η σύγκρουση εξελιχθεί στρατιωτικά, μετά τη χρήση αμερικανικών όπλων μεγάλου βεληνεκούς, οι ευρωπαϊκές χώρες θα κληθούν να υπερασπιστούν τον Ατλαντισμό ενάντια στη Ρωσία. η πολιτικοοικονομική κρίση στην Ευρώπη συνοδεύεται από μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης στους εθνικούς θεσμούς, οι οποίοι πυροβολούν τους εαυτούς τους στα πόδια, και ως εκ τούτου ενισχύει το πραγματικό βάρος των παγκόσμιων κυβερνητικών οργάνων, που είναι οι Ατλαντιστές. Αν το αμερικανικό συμφέρον είναι εμφανές, ποιο είναι το συμφέρον των ευρωπαϊκών χωρών; Η ευρωπαϊκή θέση φαίνεται απολύτως παράλογη, αλλά μπορούμε πάντα να βρίσκουμε ορθολογισμό στις πολιτικές επιλογές που γίνονται, ειδικά όταν αυτές προκύπτουν τόσο από φανατισμό όσο και από ολοκληρωτική υποταγή; Όπως έγραψε ο Καμύ στον Μύθο του Σίσυφου:
«Αυτό που είναι παράλογο είναι η σύγκριση μεταξύ αυτού του παραλογισμού (του κόσμου) και αυτής της απελπισμένης επιθυμίας για διαύγεια που η έκκληση αντηχεί στα βάθη του ανθρώπου».
Πηγή: ideeazione.com
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.