Γράφει ο Andrew Korybko
Το εκπληκτικό σε αυτή τη στρατηγική δυναμική είναι ότι οι συνδυασμένες στρατιωτικό-βιομηχανικές δυνατότητες των δυόμισι δωδεκάδων χωρών του μπλοκ δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις δυνατότητες του μοναδικού Ρώσου αντιπάλου τους. Αυτή η διαπίστωση με τη σειρά της δείχνει πόσο ισχυρό είναι το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας που εξακολουθεί να είναι σε θέση να διατηρήσει τον ίδιο ρυθμό, την ίδια κλίμακα και το ίδιο εύρος της συνεχιζόμενης ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία παρά τις κυρώσεις εναντίον της, ενώ 30 χώρες του Χρυσού Διημέρου δεν μπορούν συλλογικά να κάνουν το ίδιο.
Οι εικασίες έχουν αρχίσει να στριφογυρίζουν τον τελευταίο μήνα σχετικά με το γιατί το Χρυσό Δισεκατομμύριο της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ άλλαξε τόσο αποφασιστικά την “επίσημη αφήγησή” του για την Ουκρανική Σύγκρουση από τον πρόωρο πανηγυρισμό της υποτιθέμενης “αναπόφευκτης” νίκης του Κιέβου σε μια σοβαρή προειδοποίηση για την πιθανή απώλειά του σε αυτόν τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων. Αυτό πήρε τη μορφή σχετικών παρατηρήσεων από τον Πολωνό πρωθυπουργό, τον πρόεδρο και τον αρχηγό του στρατού, καθώς και από τον πρόεδρο του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ, μετά τις οποίες οι New York Times παραδέχθηκαν ότι οι κυρώσεις απέτυχαν.
Ο λόγος για τον οποίο αποφάσισαν να μετατοπίσουν τόσο αποφασιστικά την “επίσημη αφήγηση” ήταν επειδή η στρατιωτικο-βιομηχανική κρίση του ΝΑΤΟ, για την οποία οι New York Times προειδοποίησαν τον περασμένο Νοέμβριο και στην οποία αναφέρθηκε στη συνέχεια ο Υπουργός Ναυτιλίας του Μπάιντεν τον περασμένο μήνα, έγινε τελικά αδιαμφισβήτητη. Βάζοντας τέλος σε όλες τις προηγούμενες σχετικές εικασίες, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ κήρυξε τη Δευτέρα τη λεγόμενη “κούρσα της εφοδιαστικής” εναντίον της Ρωσίας ακριβώς με αυτό το πρόσχημα και επιβεβαίωσε έτσι την παραλυτική στρατιωτικο-βιομηχανική κρίση του μπλοκ.
Σύμφωνα με τα απομαγνητοφωνημένα κείμενα της συνέντευξης Τύπου του Γενς Στόλτενμπεργκ πριν από την υπουργική συνάντηση που μοιράστηκε η επίσημη ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ ενόψει της συνάντησής του με τους υπουργούς Άμυνας αυτής της αντιρωσικής συμμαχίας, είπε τα εξής σχετικά με το θέμα αυτό:
“Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε σε μια κούρσα εφοδιαστικής. Βασικές δυνατότητες όπως πυρομαχικά, καύσιμα και ανταλλακτικά πρέπει να φτάσουν στην Ουκρανία πριν η Ρωσία μπορέσει να αναλάβει την πρωτοβουλία στο πεδίο της μάχης.
…
Οι υπουργοί θα εστιάσουν επίσης σε τρόπους αύξησης της αμυντικής βιομηχανικής μας ικανότητας και αναπλήρωσης των αποθεμάτων. Ο πόλεμος στην Ουκρανία καταναλώνει τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών και εξαντλεί τα αποθέματα των Συμμάχων. Ο σημερινός ρυθμός δαπάνης πυρομαχικών της Ουκρανίας είναι πολλές φορές υψηλότερος από τον τρέχοντα ρυθμό παραγωγής μας. Αυτό θέτει τις αμυντικές μας βιομηχανίες υπό πίεση.
Για παράδειγμα, ο χρόνος αναμονής για πυρομαχικά μεγάλου διαμετρήματος έχει αυξηθεί από 12 σε 28 μήνες.
Οι παραγγελίες που γίνονται σήμερα θα παραδίδονται μόλις δυόμισι χρόνια αργότερα. Επομένως, πρέπει να αυξήσουμε την παραγωγή. Και να επενδύσουμε στην παραγωγική μας ικανότητα.
…
Λοιπόν, αυτό είναι ένα ζήτημα που αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε πέρυσι, επειδή είδαμε ότι ένα τεράστιο ποσό στήριξης για την Ουκρανία, ο μόνος τρόπος για να το παραδώσουμε ήταν να ανατρέξουμε στα υπάρχοντα αποθέματά μας. Αλλά φυσικά, μακροπρόθεσμα, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό, πρέπει να παράγουμε περισσότερα, για να είμαστε σε θέση να παραδώσουμε επαρκή πυρομαχικά στην Ουκρανία, αλλά ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε ότι διαθέτουμε αρκετά πυρομαχικά για την προστασία και την υπεράσπιση όλων των Συμμάχων του ΝΑΤΟ, κάθε σπιθαμή του συμμαχικού εδάφους.
…
Φυσικά, βραχυπρόθεσμα, η βιομηχανία μπορεί να αυξήσει την παραγωγή με περισσότερες βάρδιες, χρησιμοποιώντας περισσότερο τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις παραγωγής. Αλλά πραγματικά για να έχουν σημαντική αύξηση, πρέπει να επενδύσουν και να κατασκευάσουν νέα σχέδια. Και βλέπουμε έναν συνδυασμό τόσο της μεγαλύτερης χρήσης της υπάρχουσας παραγωγικής ικανότητας όσο και της λήψης αποφάσεων για επενδύσεις σε αυξημένη παραγωγική ικανότητα. Αυτό έχει ξεκινήσει, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα.
…
Αυτό που είπα λοιπόν ήταν ότι ο σημερινός ρυθμός κατανάλωσης πυρομαχικών είναι υψηλότερος, μεγαλύτερος από τον σημερινό ρυθμό παραγωγής. Αυτό είναι γεγονός. Αλλά δεδομένου ότι το γνωρίζουμε αυτό εδώ και αρκετό καιρό, έχουμε αρχίσει να κάνουμε κάτι. Δεν καθόμαστε απλώς άπραγοι και δεν παρακολουθούμε αυτό που συμβαίνει.
…
Και φυσικά η βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή επίσης βραχυπρόθεσμα, μερικές φορές αυτό σε κάποια μη χρησιμοποιούμενη ή μη χρησιμοποιούμενη ικανότητα εκεί. Αλλά ακόμη και όταν έχετε ένα εργοστάσιο σε λειτουργία, μπορείτε να έχετε περισσότερες βάρδιες. Μπορείτε να εργάζεστε ακόμη και τα Σαββατοκύριακα.
…
Επομένως, ναι, έχουμε μια πρόκληση. Ναι, έχουμε πρόβλημα. Αλλά τα προβλήματα υπάρχουν για να λύνονται και αντιμετωπίζουμε αυτό το πρόβλημα και έχουμε στρατηγικές για να το λύσουμε τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα ως κινητοποιημένη αμυντική βιομηχανία. Και αν υπάρχει κάτι που οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, και οι οικονομίες και οι κοινωνίες μας έχουν αποδείξει επί δεκαετίες, είναι ότι είμαστε δυναμικοί, είμαστε προσαρμόσιμοι, μπορούμε να αλλάξουμε όταν χρειάζεται.
…
Και επιτρέψτε μου επίσης να προσθέσω, φυσικά αυτό είναι -η πρόκληση της ύπαρξης αρκετών πυρομαχικών είναι επίσης μια μεγάλη πρόκληση για τη Ρωσία. Οπότε δείχνει απλώς ότι πρόκειται για έναν πόλεμο φθοράς και ο πόλεμος φθοράς γίνεται μάχη της υλικοτεχνικής υποδομής και εστιάζουμε στο υλικοτεχνικό μέρος της αμυντικής ικανότητας, της ικανότητας της αμυντικής βιομηχανίας να αυξήσει την παραγωγή”.
Όπως αποδείχθηκε από τη συνέντευξη Τύπου του Στόλτενμπεργκ, δεν θα πρέπει επομένως να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ βιώνει μια άνευ προηγουμένου στρατιωτικο-βιομηχανική κρίση, η οποία είναι υπεύθυνη για την αναδιαμόρφωση των αφηγήσεων των μελών του και της συνολικής στρατηγικής απέναντι στην Ουκρανική Σύγκρουση.
Αυτή η αυτοανακηρυχθείσα “κούρσα της εφοδιαστικής”, την οποία περιέγραψε επίσης ως “πόλεμο φθοράς”, αποδεικνύει καταρχάς ότι το μπλοκ δεν ήταν προετοιμασμένο για τη διεξαγωγή ενός παρατεταμένου πολέμου δι’ αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας, διαφορετικά θα είχαν προληπτικά αναδιατάξει τα στρατιωτικο-βιομηχανικά τους συγκροτήματα αναλόγως. Η πρόσφατη παραδοχή των New York Times ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις είναι μια αποτυχία υποδηλώνει επίσης ότι το ΝΑΤΟ υπολόγισε εντελώς λάθος από αυτή την άποψη, καθώς περίμενε ότι η Ρωσία θα κατέρρεε ως αποτέλεσμα αυτών των περιορισμών, κάτι που δεν συνέβη.
Αυτοί οι δύο παράγοντες προσθέτουν κρίσιμο πλαίσιο στο γιατί η “επίσημη αφήγηση” του Χρυσού Δις για τη σύγκρουση μετατοπίστηκε τόσο αποφασιστικά τον τελευταίο μήνα. Απλώς δεν μπορούν να διατηρήσουν τον ρυθμό, την κλίμακα και το εύρος της ένοπλης βοήθειας προς το Κίεβο, ειδικά αφού οι πολυδιαφημισμένες κυρώσεις τους απέτυχαν να καταλύσουν την οικονομική κατάρρευση της Ρωσίας ή τουλάχιστον να δώσουν στον πληρεξούσιό τους ένα πλεονέκτημα σε αυτή την “κούρσα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς”. Ως αποτέλεσμα, αναγκάστηκαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν αυτή τη σύγκρουση στον λαό τους.
Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πολωνός πρόεδρος δεν απέκλεισε το σενάριο το Κίεβο να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις στη Ρωσία στην πρόσφατη συνέντευξή του στη Le Figaro, κάτι που, όπως είπε, θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά επιλογή της χώρας αυτής και όχι των αντιπολεμικών Ρεπουμπλικάνων. Ακόμη και ο Στόλτενμπεργκ άφησε να διαρρεύσει κατά την τελευταία συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ότι “πρέπει να συνεχίσουμε να παρέχουμε στην Ουκρανία ό,τι χρειάζεται για να κερδίσει. Και για να επιτύχουμε μια δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη”, η οποία επίσης δεν περιελάμβανε τη συνήθη ρητή καταδίκη του σεναρίου εδαφικής παραχώρησης.
Αυτή η ίδια η “δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη”, σύμφωνα με τον Dave Anderson της Jerusalem Post, μπορεί στην πραγματικότητα να επιτευχθεί με το να παραιτηθεί το Κίεβο επιτέλους από τις εδαφικές του διεκδικήσεις. Στο άρθρο γνώμης του για το πώς “η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει εναντίον της Ρωσίας παραχωρώντας εδάφη, όχι σκοτώνοντας στρατεύματα”, το οποίο συμπτωματικά δημοσιεύτηκε την ίδια ημέρα με τη συνέντευξη Τύπου του Στόλτενμπεργκ, υποστήριξε ότι αυτή η ταχεία επίλυση των εδαφικών διαφορών της Ουκρανίας με τη Ρωσία θα μπορούσε να οδηγήσει στην ταχύτερη είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Αυτό το αποτέλεσμα θα εξασφάλιζε έτσι βιώσιμα την ασφάλειά της, αποτελώντας έτσι μια νίκη επί της Ρωσίας, τουλάχιστον σύμφωνα με την άποψη του Άντερσον. Στο ευρύτερο πλαίσιο αυτής της ανάλυσης και ιδίως της ερμηνείας των παρατηρήσεων του Στόλτενμπεργκ από την τελευταία συνέντευξη Τύπου, το άρθρο του μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως η τελευταία συμβολή στην αποφασιστική μετατόπιση της “επίσημης αφήγησης” για την Ουκρανική Σύγκρουση προς την κατεύθυνση της προαπαιτούμενης αποδοχής από το δυτικό κοινό κάποιου είδους “συμβιβασμού” με τη Ρωσία.
Όλα αυτά, θα πρέπει να θυμίσουμε στον αναγνώστη, συμβαίνουν εξαιτίας της στρατιωτικο-βιομηχανικής κρίσης του ΝΑΤΟ, η οποία δυσχεραίνει τις δυνατότητες των μελών του να διατηρήσουν τον ρυθμό, την κλίμακα και την έκταση της ένοπλης βοήθειας του μπλοκ τους προς το Κίεβο. Η “κούρσα της υλικοτεχνικής υποδομής”/”πόλεμος φθοράς” τους εναντίον της Ρωσίας τείνει προφανώς προς την πλευρά της Μόσχας, αφού αυτή η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη απέδειξε ότι έχει πραγματικά τα μέσα να διατηρήσει τον ρυθμό, την κλίμακα και το εύρος της ειδικής επιχείρησής της παρά τις απαράμιλλες κυρώσεις του Χρυσού Δις εναντίον της.
Αν κάποιος εξακολουθούσε να αρνείται την ύπαρξη της στρατιωτικο-βιομηχανικής κρίσης του ΝΑΤΟ παρά την εκπληκτικά ειλικρινή παραδοχή του Στόλτενμπεργκ τη Δευτέρα, τότε θα πρέπει να ενημερωθεί και για το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Politico που δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα, το οποίο ενίσχυσε τον ισχυρισμό του. Τέσσερις ανώνυμοι Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν στο εν λόγω μέσο ότι η χώρα τους δεν μπορεί να στείλει στο Κίεβο τα αιτούμενα “Τακτικά Πυραυλικά Συστήματα Στρατού” (ATACMS) επειδή “δεν έχει κανένα [από αυτά] να διαθέσει”.
Αυτή η αποκάλυψη θα πρέπει λοιπόν να χρησιμεύσει ως το παροιμιώδες “κερασάκι στην τούρτα” που αποδεικνύει ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται εν μέσω μιας τόσο σοβαρής στρατιωτικο-βιομηχανικής κρίσης αυτή τη στιγμή, ώστε ο ίδιος ο Αμερικανός ηγέτης του δεν μπορεί να διαθέσει ούτε καν σημαντικά πυρομαχικά που θα μπορούσαν να δώσουν στους πληρεξουσίους του στο Κίεβο το πλεονέκτημα που τόσο απεγνωσμένα χρειάζονται αυτή τη στιγμή. Το εκπληκτικό σε αυτή τη στρατηγική δυναμική είναι ότι οι συνδυασμένες στρατιωτικο-βιομηχανικές δυνατότητες των δυόμισι δωδεκάδων χωρών του μπλοκ δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις δυνατότητες του μοναδικού Ρώσου αντιπάλου τους.
Αυτή η διαπίστωση με τη σειρά της δείχνει πόσο ισχυρό είναι το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας που εξακολουθεί να είναι σε θέση να διατηρήσει τον ίδιο ρυθμό, την ίδια κλίμακα και το ίδιο εύρος της συνεχιζόμενης ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία παρά τις κυρώσεις εναντίον της, ενώ 30 χώρες του Χρυσού Διημέρου δεν μπορούν συλλογικά να κάνουν το ίδιο. Εάν η φημολογούμενη πλήρους κλίμακας επίθεσή της πραγματοποιηθεί, τότε είναι πιθανό να δώσει ένα θανατηφόρο χτύπημα στους πληρεξουσίους του ΝΑΤΟ λόγω του πλεονεκτήματος της Ρωσίας σε αυτόν τον “αγώνα της εφοδιαστικής”/”πόλεμο φθοράς” και έτσι να τους αναγκάσει να παραχωρήσουν τελικά τις αμφισβητούμενες περιοχές τους.
(Η Μετάφραση του άρθρου έγινε από την ομάδα διαχείρισης του sahiel.gr)
Πηγή: korybko.substack.com
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
