Ο Ζαλούζνι γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στην Ουκρανία ότι η προβλεπόμενη μέγιστη νίκη της πλευράς του επί της Ρωσίας είναι αδύνατη, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να επιδιώκεται, διότι τελικά είναι απόφαση του Ζελένσκι αν θα συνεχιστεί ή όχι η σύγκρουση. Η εντολή του να οχυρώσει ολόκληρο το μέτωπο αντί να συνεχίσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία σύμφωνα με τις αναφερθείσες δυτικές πιέσεις και να συμμορφωθεί μονομερώς με τις παραχωρήσεις ασφαλείας που της ζητήθηκαν, αψηφώντας τους προστάτες του, είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται περισσότερη επιστράτευση.
Γράφει ο Andrew Korybko
Ο Ζελένσκι αποκάλυψε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου την Τρίτη ότι ο στρατός θέλει να κινητοποιήσει έως και μισό εκατομμύριο περισσότερους στρατεύσιμους, αλλά δήλωσε ότι προς το παρόν καθυστερεί να εγκρίνει οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με αυτό, μέχρι να λάβει περισσότερες πληροφορίες από αυτούς για το τι θα κάνουν αυτοί οι νέοι στρατιώτες. Η ανακοίνωσή του ακολούθησε την ειλικρινή δήλωση του ανώτερου συμβούλου Podolyak στην εθνική τηλεόραση στις αρχές του μήνα ότι το κράτος θα εξαπολύσει σύντομα μια αυτοαποκαλούμενη εκστρατεία “προπαγάνδας” για να βοηθήσει στην επιστράτευση.
Η αποτυχία της αντεπίθεσης συνέτριψε το ουκρανικό ηθικό, αποδυνάμωσε τη δυτική υποστήριξη και επιδείνωσε τις προϋπάρχουσες πολιτικές αντιπαλότητες στο Κίεβο, οι οποίες συνολικά οδήγησαν σε μια έκρηξη της δημόσιας οργής που ο Ζελένσκι προσπάθησε να απαξιώσει προληπτικά τον περασμένο μήνα, ισχυριζόμενος ότι η Ρωσία σχεδιάζει ένα “Μαϊντάν 3” εναντίον του. Ωστόσο, το ισχυρό Ατλαντικό Συμβούλιο δεν έχαψε το ψέμα του και ένας από τους εμπειρογνώμονές του μόλις απαίτησε σε άρθρο του στο Politico να σχηματίσει μια “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” για να βοηθήσει στη διαχείριση και τον μετριασμό αυτής της οργής.
Ο επικεφαλής αρθρογράφος των Financial Times σε θέματα εξωτερικής πολιτικής προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, αφού στο πρόσφατο άρθρο τους επικαλέστηκε έναν ανώνυμο πρώην αξιωματούχο των ΗΠΑ, ο οποίος είπε ότι “πρέπει να αντιστρέψουμε την αφήγηση και να πούμε ότι ο Πούτιν απέτυχε”, προκειμένου να δημιουργηθεί το “δημόσια εύλογο πρόσχημα” για την προώθηση μιας συμφωνίας “γη έναντι ειρήνης” με τη Ρωσία. Ο πρόεδρος Πούτιν εξέφρασε έντονα αυτό το μήνα ότι δεν ενδιαφέρεται απλώς για την παύση της σύγκρουσης, αλλά εξακολουθεί να είναι ανοιχτός σε πολιτικά μέσα για την επίτευξη των στόχων της Ρωσίας που επικεντρώνονται στην ασφάλεια σε αυτή τη σύγκρουση.
Ο Ζελένσκι δεν ενδιαφέρεται για την επανέναρξη τέτοιων συνομιλιών παρά τις αναφερόμενες δυτικές πιέσεις, ενώ η Δύση είναι απρόθυμη να εγκρίνει τις παραχωρήσεις που απαιτεί η Ρωσία για να συμφωνήσει σε μια συμφωνία “γη για ειρήνη”. Γι’ αυτό ο πρώτος προετοιμάζεται για μια πιθανή ρωσική επίθεση με την οχύρωση ολόκληρου του μετώπου, ενώ ο δεύτερος ίσως σχεδιάζει μια ψεύτικη σημαία κατά της Λευκορωσίας για να κλιμακώσει τη σύγκρουση με σκοπό να εξαναγκάσει τη Ρωσία να πάρει πίσω τις απαιτούμενες παραχωρήσεις της. Εν μέσω αυτού του αδιεξόδου, η κρίση επιστράτευσης στην Ουκρανία έχει επιδεινωθεί.
Οι New York Times (NYT) δημοσίευσαν την περασμένη εβδομάδα ένα εξαιρετικά δυσάρεστο άρθρο με τίτλο “‘People Snatchers’: Ukraine’s Recruiters Use Harsh Tactics to Fill Ranks”, το οποίο ακολουθήθηκε αυτή την εβδομάδα από αυτό της Wall Street Journal με τίτλο “Ukraine’s Front-Line Troops Are Getting Older: ‘Physically, I Can’t Handle This'”. Ανάμεσά τους, ο επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Μπουντάνοφ παραδέχτηκε ειλικρινά ότι η “αποτελεσματικότητα” των κληρωτών της χώρας του είναι “σχεδόν μηδενική” και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί.
Ένα άλλο πρόσφατο δημοσίευμα των NYT ανέφερε ότι “Ουκρανοί πεζοναύτες σε “αποστολή αυτοκτονίας” διασχίζουν τον ποταμό Dnipro”, μέσα στο οποίο διαχέεται μια οσμή ανταρσίας βλέποντας πως οι πρωτογενείς αυτές πηγές διακινδύνευσαν κατηγορίες για ανυποταξία επειδή πήγαν πίσω από την πλάτη των ανωτέρων τους για να ενημερώσουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης για αυτή την αυτοκτονική κατάσταση. Το περιοδικό Time αποκάλυψε επίσης στα τέλη Οκτωβρίου ότι ορισμένοι διοικητές της πρώτης γραμμής είχαν αρχίσει να αρνούνται τις εντολές του προεδρικού γραφείου για προέλαση λόγω έλλειψης όπλων και στρατευμάτων.
Καθώς η κρίση επιστράτευσης στην Ουκρανία επιδεινώνεται, η λαϊκή απήχηση του αρχιστράτηγου Ζαλούζνι έχει εκραγεί, όπως αποδεικνύεται από μια δημοσκόπηση στα μέσα Νοεμβρίου, την οποία επικαλέστηκε ο Economist σε ένα από τα άρθρα του στα τέλη του ίδιου μήνα, το οποίο αναφέρθηκε από τον προαναφερθέντα εμπειρογνώμονα του Ατλαντικού Συμβουλίου. Ο επικεφαλής της ρωσικής εξωτερικής κατασκοπείας Naryshkin μοιράστηκε την περασμένη εβδομάδα μια πρόβλεψη σεναρίου σχετικά με τα σχέδια της Δύσης να αντικαταστήσει τον Zelensky με τον Zaluzhny ή ένα από διάφορα άλλα ηγετικά στελέχη, η οποία προηγήθηκε του άρθρου του εν λόγω εμπειρογνώμονα κατά μία ακριβώς εβδομάδα.
Η λαϊκή του απήχηση έχει αυξηθεί παράλληλα με την οργή της κοινής γνώμης κατά των αρχών, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική βίαιης επιστράτευσης του Ζελένσκι, ο οποίος μόλις άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί σύντομα να επιχειρήσει να αρπάξει άλλο μισό εκατομμύριο ανθρώπους από τους δρόμους, αν συμφωνήσει με αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι η τελευταία απαίτηση του στρατού. Εκεί έγκειται η αντίφαση, ωστόσο, καθώς ήταν η παραδοχή του Zaluzhny στο Economist στις αρχές Νοεμβρίου ότι η σύγκρουση είχε περιέλθει σε αδιέξοδο, η οποία επιδείνωσε την προϋπάρχουσα αντιπαλότητα του με τον Zelensky.
Ο αρχιστράτηγος γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στην Ουκρανία ότι η προβλεπόμενη μέγιστη νίκη της πλευράς του επί της Ρωσίας είναι αδύνατη, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να επιδιώκεται, διότι είναι τελικά απόφαση του Προέδρου η συνέχιση ή μη της σύγκρουσης. Η εντολή του Ζελένσκι να οχυρώσει ολόκληρο το μέτωπο αντί να επαναλάβει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία σύμφωνα με τις αναφερθείσες δυτικές πιέσεις και να συμμορφωθεί μονομερώς με τις παραχωρήσεις ασφαλείας που της ζήτησε, αψηφώντας τους προστάτες του, είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται περισσότερη επιστράτευση.
Σε απάντηση σε αυτά τα στρατιωτικά καθήκοντα που του ανατέθηκαν παρά την υπονοούμενη βούλησή του, ο Zaluzhny πιθανώς ενημέρωσε τον Zelensky ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μισό εκατομμύριο περισσότερους στρατιώτες, αλλά ο Zelensky ανέντιμα έκανε να φανεί ότι ο κορυφαίος αντίπαλός του υπέβαλε αυτό το αίτημα από μόνος του. Αυτή η διαστρέβλωση της αλήθειας είχε ως στόχο να ανακατευθύνει την οργή της κοινής γνώμης εναντίον του Zaluzhny, παρόλο που ο Zelensky είναι αυτός που είναι απολύτως υπεύθυνος για την προσπάθεια διαιώνισης της σύγκρουσης για ιδιοτελείς πολιτικούς λόγους, καθώς αυτή αρχίζει τελικά να εκτονώνεται.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο θα κατέφευγε σε τέτοια τεχνάσματα είναι επειδή φαίνεται να φοβάται ότι ετοιμάζεται ένα γνήσιο “Μαϊντάν 3” μαζί με μια επικείμενη ανταρσία, το πρώτο από τα οποία θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί από τη Δύση για να δημιουργήσει τη “δημόσια εύλογη αφορμή” για το δεύτερο, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η απόφαση θα ληφθεί. Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη, αλλά αυτά τα αλληλένδετα σενάρια θεωρούνται αρκετά αξιόπιστα από τον Ζελένσκι, ώστε να επιχειρήσει προληπτικά να ανακατευθύνει τη δημόσια οργή εναντίον του κορυφαίου αντιπάλου του, προκειμένου να τα εμποδίσει.
Το συμπέρασμα από αυτή τη σκανδαλώδη αποκάλυψη κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Τρίτης είναι ότι ο Ουκρανός ηγέτης αισθάνεται ότι πιέζεται από όλες τις πλευρές, αλλά εξακολουθεί να προσκολλάται σε αυτό που το περιοδικό Time περιέγραψε ως τις μεσσιανικές αυταπάτες του για μέγιστη νίκη επί της Ρωσίας σύμφωνα με έναν ανώνυμο ανώτερο σύμβουλο. Αυτό εντείνει περαιτέρω τις συγκλίνουσες κρίσεις της χώρας και φέρνει όλους τους βασικούς παίκτες πιο κοντά στη φαινομενικά αναπόφευκτη κορύφωση, όπου ένας από αυτούς είτε υποχωρεί τελικά είτε κάνει ένα παιχνίδι εξουσίας εναντίον ενός άλλου από απόγνωση.
Μετάφραση Sahiel.gr με πληροφορίες από korybko.substack.com