από τον Nicolas Bonnal
«Έχουμε ένα αρπακτικό που ήρθε από τα βάθη του σύμπαντος και ανέλαβε τη ζωή μας. »
Υπήρξε μια εποχή που μόνο τα χρήματά μας (έλεγαν) ενδιέφεραν τους τραπεζίτες μας. Αυτή η ευτυχισμένη στιγμή δεν είναι πια, όπως θα έλεγε ο Jean Racine. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η ψυχή μας, το πνεύμα μας, η ελεύθερη βούλησή μας, η μετατόπισή μας ή για να μιλήσουμε μοντέρνα το DNA μας και ό,τι προκύπτει. Όπως λέει ένας αναγνώστης μου που είναι πιο μαθημένος από εμένα σε αυτό το θέμα:
«Οι αναζητητές της αλήθειας έχουν χάσει τη μακροπρόθεσμη παράμετρο. Γιατί να μειώσουμε τον πληθυσμό, να τον τσιπίσουμε για να τον ελέγξουμε με νανομετρικό γραφένιο που χτίζει ένα συνδεδεμένο σύστημα πληροφοριών, να επιβάλει κοινωνική πίστη, να μεταφέρει πλούτο από τη δύση στην ανατολή; Υπάρχει ένα SUPER PROJECT που απαιτεί από την «δική τους» οπτική ριζική διαχείριση του κοπαδιού (Christophe). »
Ο Christophe έχει την εξήγησή του, την οποία σας συνδέω. Επιστρέφω στην Καστανέντα.
Με τους Γκέιτς, Σβάμπ, Φινκ, Σόρος, Λάιεν, Μπούρλα, Ντράγκι και συντρόφους αρχίζουμε όντως να φοβόμαστε: φεύγουμε από τη λίστα των συνηθισμένων υπόπτων και εχθρικών ελίτ και μπαίνουμε στη σειρά των ερπετοειδών οντοτήτων (για να το κάνουμε συντομότερο) ή τρελά εχθρικές (γι’ αυτό σας ζητώ να σκεφτείτε την ταινία Predator – από το 1987). γιατί ήθελαν να εκκαθαρίσουν ακόμα και τους αθλητές για παράδειγμα; Αντιμετωπίζουμε, λέει ένας σπουδαίος συγγραφέας, αρπακτικά ζώα που πειραματίζονται πάνω μας: το εμβόλιο, η επαναφορά, οι πόλεμοι (το γνωρίζαμε), η οργανωμένη παγκόσμια έλλειψη, οι παράφορες αλλαγές παραδειγμάτων (αποβολή μετά τη γέννηση, υποχρεωτική αλλαγή φύλου, μίσος για τέτοια φυλή ή θρησκεία, μιντιακός-σατανικός περιορισμός θρησκευτικού τύπου, με ένα ολόκληρο παρεκκλίνον τελετουργικό που βγαίνει από αιρέσεις ή στοές (για να είμαι ευγενικός).
Ένας άλλος αναγνώστης (ένας ειδικός του Captain Nemo, του Sherlock Holmes και του Phileas Fogg) με έκανε να ανακαλύψω ξανά τον Carlos Castaneda, τον οποίο πήρα για έναν συνηθισμένο γκουρού της Νέας Εποχής (για κάποιους είναι ακόμη και πράκτορας της CIA – αλλά ποιος δεν είναι Πολλοί ανόητοι με κατηγορούν…), αλλά ποιος γράφει στο οριστικό Ταξίδι αυτό:
«Έχουμε ένα αρπακτικό που ήρθε από τα βάθη του σύμπαντος και ανέλαβε τη ζωή μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοι του. Το αρπακτικό είναι ο κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε πειθήνιους, ανήμπορους. Αν θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε, καταστέλλει τη διαμαρτυρία μας. Αν θέλουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μην το κάνουμε. »
Ας ασκηθούμε στη θετική παράνοια, όπως έλεγε ο σκηνοθέτης (αιγύπτιος Κόπτης γεννημένος στην Αυστραλία) του The Crow and Dark City. Οι εχθρικές μας ελίτ μας ελέγχουν, μας χειραγωγούν, μας μειώνουν, μας αντικαθιστούν, μας ειρωνεύονται. Αυτό είναι προφανές σε όλα τα διαμαρτυρόμενα πνεύματα του σύγχρονου κόσμου, που μάχονται ενάντια στη Μόρντορ (βλ. Tolkien μου). και η επιχείρηση του ιού, του εμβολίου, του εγκλεισμού και αυτού του πραγματικού/ψευδούς πολέμου (βλ. Miles Mathis) απλώς ενισχύει αυτήν την αλγοριθμική αναδιοργάνωση του κόσμου.
Όπως ο John Buchan στο The Power Station (μια ακόμα πιο κωδικοποιημένη ιστορία από τα Τριάντα εννέα βήματα του Hitchcock που λεηλατήθηκαν), ο Castaneda (γεννημένος στην Cajamarca, την πόλη του μαρτυρίου Atahualpa) περιγράφει μια σκιά:
«Είναι σκοτεινά γύρω μας, αλλά αν κοιτάξετε με την άκρη του ματιού σας, θα δείτε ακόμα φευγαλέες σκιές να χοροπηδούν γύρω σας. »
Αυτές οι σκιές, όπως οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί μας, μας αστυνομεύουν, μας τσιμπούν, μας καταστρέφουν, μας ελέγχουν και μας ακρωτηριάζουν.
Ο Δον Χουάν εξηγεί:
«Έχετε φτάσει, με δική σας προσπάθεια, σε αυτό που οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού αποκαλούσαν θέμα των θεμάτων. Χτυπάω γύρω από τον θάμνο όλη αυτή την ώρα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάτι μας κρατάει αιχμάλωτους. Πράγματι είμαστε κρατούμενοι! Αυτό ήταν ένα ισχυρό γεγονός για τους μάγους του αρχαίου Μεξικού. »
Για τον Δον Χουάν τους σερβίρουμε φαγητό – πνευματικό προς το παρόν. και ο μεγάλος μυημένος δεν μας συγκρίνει με πρόβατα αλλά με κότες:
«Υπάρχει μια εξήγηση που είναι η πιο απλή εξήγηση στον κόσμο. Έχουν πάρει την εξουσία γιατί είμαστε η τροφή τους και μας πιέζουν αλύπητα γιατί είμαστε η τροφή τους. Όπως εκτρέφουμε κοτόπουλα σε κοτέτσια, έτσι και τα αρπακτικά μας μεγαλώνουν σε ανθρώπινα κοτέτσια. Επομένως, η τροφή τους είναι πάντα διαθέσιμη σε αυτούς. »
Ο Fulford μας εξήγησε πρόσφατα ότι ο T Rex είναι ο πρόγονος του κοτόπουλου και ότι αυτοί οι Χαζάροι που κρατούν τον πλανήτη με τα συνταξιοδοτικά τους ταμεία και τους οικολογικούς τους στόχους μας αντιμετωπίζουν σαν κοτόπουλα σφαγείου (σκεφτείτε το Chicken run, γιατί ο κινηματογράφος είναι κωδικοποιημένος για να μας λέει πάντα τα πάντα – ο διάβολος λέει τι κάνει ή θα κάνει ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ).
Καστανέντα:
«Δηλαδή, θα υποβάλλω το μυαλό σου σε τρομερή επίθεση και δεν μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις επειδή σε πιάνουν». Όχι γιατί σε κρατάω αιχμάλωτο, αλλά γιατί κάτι μέσα σου δεν σε αφήνει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου πραγματικά θα τρελαθεί. Υπομονή λοιπόν! »
Η βάση των αρπακτικών είναι να μας κάνουν ηλίθιους σαν κότες ή πρόβατα. Η βλακεία είναι η μήτρα της υποταγής μας. Υπήρξε μια εποχή (βλ. το βιβλίο μου για την παλιά λευκή φυλή) που η εκπαίδευση έκανε τους ανθρώπους ελεύθερους και επικριτικούς, ας πούμε από το 1789 έως το 1984. Αυτή η ευτυχισμένη εποχή δεν είναι πια, όπως θα έλεγε ο Jean Racine:
«Θέλω να απευθύνω έκκληση στο αναλυτικό σας μυαλό. Σκεφτείτε για μια στιγμή και πείτε μου πώς θα εξηγούσατε την αντίφαση μεταξύ της ευφυΐας του μηχανικού ανθρώπου και της βλακείας των συστημάτων πεποιθήσεών του ή της βλακείας των αντιφατικών συμπεριφορών του. Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεών μας, τις ιδέες μας για το σωστό και το λάθος, τα κοινωνικά μας ήθη. Είναι αυτοί που δημιούργησαν τις ελπίδες μας, τις προσδοκίες μας και τα όνειρά μας για επιτυχία ή αποτυχία. »
Η μετριότητα θα είναι λοιπόν η μοίρα μας, και όλος ο μικρός και σπάνιος ανθεκτικός κόσμος θα έχει δει την παραιτημένη βλακεία και τη βρωμιά των μαζών τα τελευταία χρόνια:
«Μας έδωσαν λαγνεία, απληστία και δειλία. Είναι τα αρπακτικά που μας κάνουν να εφησυχάζουμε, να είμαστε ρουτίνα και εγωκεντρικοί. »
Ο Καστανέντα εξηγεί ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει το μέτριο μυαλό τους (το καταλάβαμε):
«Για να μας κρατήσουν υπάκουους, πράους και αδύναμους, τα αρπακτικά έχουν επιδοθεί σε έναν εκπληκτικό ελιγμό. εκπληκτικό, φυσικά, από τη σκοπιά ενός στρατηγού μάχης. Τρομερός ελιγμός από την πλευρά όσων τον υποφέρουν. Μας έδωσαν το πνεύμα τους! Μ ‘ακούς? Τα αρπακτικά μας δίνουν το μυαλό τους, που γίνεται το μυαλό μας. Το μυαλό των αρπακτικών είναι μπαρόκ, αντιφατικό, θορυβώδες, γεμάτο με φόβο μήπως τους ανακαλύψουν κάθε λεπτό. »
Είναι λοιπόν εκεί για να μας τρομάζει αυτό το αρπακτικό πνεύμα (Πούτιν, κρυολογήματα κ.λπ.):
«Ξέρω ότι ακόμα κι αν δεν έχεις υποφέρει ποτέ από την πείνα, υποφέρεις από τροφικό άγχος, που δεν είναι άλλο από το άγχος του αρπακτικού που φοβάται ότι ανά πάσα στιγμή θα ανακαλυφθεί ο ελιγμός του και ότι δεν του αρνηθούν την τροφή. Μέσα από το μέσο του νου, που τελικά είναι το μυαλό τους, τα αρπακτικά εγχέουν στη ζωή των ανθρώπων ό,τι τους ταιριάζει. Και εξασφαλίζουν, με αυτόν τον τρόπο, έναν βαθμό ασφάλειας για να λειτουργήσουν ως φραγμός έναντι του φόβου τους. »
Ο στόχος (σκεφτείτε το έμβρυο του 2001) είναι να φάει το ανθρώπινο πνεύμα, να κρατήσει αυτό το πνεύμα και την αύρα του, ειδικά σε νεαρή ηλικία:
«Οι μάγοι βλέπουν τα βρέφη ανθρώπινα όντα ως παράξενες φωτεινές μπάλες ενέργειας, καλυμμένες από πάνω προς τα κάτω με έναν λαμπερό μανδύα, κάτι σαν μια πλαστική κουβέρτα που εφαρμόζει σφιχτά πάνω από το ενεργειακό τους κουκούλι. Αυτό το λαμπερό στρώμα συνείδησης είναι αυτό που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και όταν ένας άνθρωπος ενηλικιωθεί, το μόνο που μένει από αυτό το λαμπερό στρώμα συνείδησης είναι ένα στενό περιθώριο που εκτείνεται από το έδαφος μέχρι τις κορυφές των δακτύλων των ποδιών. »
Καταλαβαίνουμε την νοσηρή εμμονή τους με την άμβλωση μετά τη γέννηση. Ο Καστανέντα θυμάται:
«Από όσο γνωρίζω, ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος που έχει τον λαμπερό μανδύα της συνείδησης έξω από αυτό το φωτεινό κουκούλι. Από τότε, έγινε εύκολη λεία για μια συνείδηση άλλης τάξης, όπως η βαριά συνείδηση του αρπακτικού. »
Τεχνική εξήγηση (αυτά τα αρπακτικά θυμίζουν πράγματι Χόλιγουντ και CIA):
«Αυτό το στενό περιθώριο της συνείδησης είναι το επίκεντρο του αυτοστοχασμού, όπου ο άνθρωπος παγιδεύεται ανεπανόρθωτα. Παίζοντας με την ενδοσκόπησή μας, που είναι το μόνο σημείο συνείδησης που μας έχει απομείνει, τα αρπακτικά δημιουργούν εκρήξεις συνείδησης τις οποίες καταναλώνουν με αδίστακτους και ληστρικούς τρόπους. Μας δίνουν τρελά προβλήματα που αναγκάζουν αυτές τις εκλάμψεις της συνείδησης να ανυψωθούν, και με αυτόν τον τρόπο μας κρατούν ζωντανούς για να τραφούμε με την ενεργειακή έκρηξη των ψευδο-ανησυχιών μας. »
Η μόνη λύση αντίστασης; Η πειθαρχία, η οποία έχει εξαφανιστεί για δύο γενιές – μεταξύ άλλων από τη θρησκεία – από τις κοινωνίες μας (βλ. το θεμελιώδες βιβλίο του Thomas Frank The Conquest of Cool):
«Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εσύ και εγώ για αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πειθαρχήσουμε τον εαυτό μας σε σημείο που δεν θα μας αγγίξουν. Πώς μπορείτε να ζητήσετε από τους συνανθρώπους σας να περάσουν από αυτές τις αυστηρότητες πειθαρχίας; Θα γελάσουν και θα σε κοροϊδεύουν και οι πιο επιθετικοί θα σου κλωτσήσουν τον κώλο. Και όχι τόσο γιατί δεν το πιστεύουν. Βαθιά μέσα σε κάθε άνθρωπο, υπάρχει προγονική και σπλαχνική γνώση για την ύπαρξη των αρπακτικών. »
Τελευταία συμβουλή από τον πλοίαρχο:
«Όποτε οι αμφιβολίες σας μαστίζουν σε ένα επικίνδυνο σημείο, κάντε κάτι ρεαλιστικό γι ‘αυτό. Κλείσε το φως. Τρυπήστε το σκοτάδι. μάθετε τι μπορείτε να δείτε. »
Πηγή: euro-synergies.hautetfort.com/
Ακολουθήστε το Sahiel.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
